ADL ile bir uygulama çalıştırmak için aşağıdaki deseni kullanın:
adl application.xml
Uygulamanın uygulama tanımlayıcı dosyası
application.xml
olduğunda.
ADL için tam söz dizimi şudur:
adl [-runtime runtime-directory]
[-pubid publisher-id]
[-nodebug]
[-atlogin]
[-profile profileName]
[-screensize value]
[-extdir extension-directory]
application.xml
[root-directory]
[-- arguments]
(Köşeli parantez [] içindeki öğeler isteğe bağlıdır.)
-runtime
runtime-directory
Kullanılacak çalışma zamanını içeren dizini belirtir. Belirtilmemişse, ADL programıyla aynı SDK'de bulunan çalışma zamanı dizini kullanılır. ADL'i SDK klasörünün dışına taşırsanız, çalışma zamanı dizinini belirtin. Windows ve Linux'ta,
Adobe AIR
dizinini içeren dizini belirtin. Mac OS X'te,
Adobe AIR.framework
içeren dizini belirtin.
-pubid publisher-id
Bu çalıştırma için AIR uygulamasının yayıncı kimliği olarak belirtilen değeri atar.
Geçici bir yayıncı belirlemek, yerel bağlantı üzerinden iletişim kurma gibi, bir uygulamanın benzersiz olarak tanımlanmasına yardımcı olan yayıncı kimliğini kullanan AIR uygulaması özelliklerini test etmenizi sağlar. AIR 1.5.3'te olduğu gibi, uygulama açıklayıcı dosyasındaki yayıncı kimliğini de belirleyebilirsiniz (ve bu parametreyi kullanmamalısınız).
Not:
Bir Yayıncı Kimliği, AIR 1.5.3'ten itibaren artık otomatik olarak tahmin edilmez ve bir AIR uygulamasına atanmaz. Mevcut bir AIR uygulaması için bir güncelleme oluştururken bir yayıncı kimliği belirtebilirsiniz, ancak yeni uygulamalar yayıncı kimliği gerektirmez ve belirtmemelidir.
-nodebug
Hata ayıklama desteğini kapatır. Kullanılırsa, uygulama işlemi Flash hata ayıklayıcıya bağlanamaz ve işlenmeyen istisnaların iletişim kutuları bastırılır. (Ancak, izleme ifadeleri konsol penceresine yazdırmaya devam eder.) Hata ayıklamanın kapatılması, uygulamanızın biraz daha hızlı çalışmasını sağlar ve ayrıca yüklenmiş bir uygulamanın çalışma modunu daha iyi taklit eder.
-
atlogin
Oturum açma sırasında uygulamanın başlatılmasını benzetir. Bu bayrak, yalnızca bir uygulama kullanıcı oturum açtığında başlatılmak üzere ayarlandığında yürütülen uygulama mantığını test etmenizi sağlar.
-atlogin
kullanıldığında, uygulamaya gönderilen InvokeEvent nesnesinin
reason
özelliği
standard
yerine
login
olur (uygulama zaten çalışmıyorsa).
-profile profileName
ADL belirtilen profili kullanarak uygulamanın hatalarını ayıklar.
profileName
aşağıdaki değerlerden biri olabilir:
-
desktop
-
extendedDesktop
-
mobileDevice
Uygulama tanımlayıcısı bir
supportedProfiles
öğesi içeriyorsa,
-profile
ile belirttiğiniz profil desteklenen listenin bir üyesi olmalıdır.
-profile
bayrağı kullanılmıyorsa uygulama tanımlayıcısındaki ilk profil etkin profil olarak kullanılır. Uygulama tanımlayıcısı
supportedProfiles
öğesini içermiyorsa ve
-profile
bayrağını kullanmıyorsanız,
desktop
profili kullanılır.
Daha fazla bilgi için bkz.
supportedProfiles
ve
Aygıt profilleri
.
-screensize
value
Masaüstünde mobileDevice profilinde uygulama çalıştırırken kullanılacak taklit edilen ekran boyutu. Ekran boyutunu önceden tanımlanmış ekran türü olarak veya dikey mizanpaj için normal genişlik ve yükseklik artı tam ekran genişliği ve yüksekliğinin piksel boyutları olarak belirtin. Değeri türe göre belirtmek için aşağıdaki önceden belirlenmiş ekran türlerinden birini kullanın:
Ekran türü
|
Normal genişlik x yükseklik
|
Tam ekran genişliği x yüksekliği
|
480
|
720 x 480
|
720 x 480
|
720
|
1280 x 720
|
1280 x 720
|
1080
|
1920 x 1080
|
1920 x 1080
|
Droid
|
480 x 816
|
480 x 854
|
FWQVGA
|
240 x 432
|
240 x 432
|
FWVGA
|
480 x 854
|
480 x 854
|
HVGA
|
320 x 480
|
320 x 480
|
iPad
|
768 x 1004
|
768 x 1024
|
iPadRetina
|
1536 x 2008
|
1536 x 2048
|
iPhone
|
320 x 460
|
320 x 480
|
iPhoneRetina
|
640 x 920
|
640 x 960
|
iPhone5Retina
|
640 x 1096
|
640 x 1136
|
iPhone6
|
750 x 1294
|
750 x 1334
|
iPhone6Plus
|
1242 x 2148
|
1242 x 2208
|
iPod
|
320 x 460
|
320 x 480
|
iPodRetina
|
640 x 920
|
640 x 960
|
iPod5Retina
|
640 x 1096
|
640 x 1136
|
NexusOne
|
480 x 762
|
480 x 800
|
QVGA
|
240 x 320
|
240 x 320
|
SamsungGalaxyS
|
480 x 762
|
480 x 800
|
SamsungGalaxyTab
|
600 x 986
|
600 x 1024
|
WQVGA
|
240 x 400
|
240 x 400
|
WVGA
|
480 x 800
|
480 x 800
|
Piksel boyutlarını doğrudan belirtmek için aşağıdaki biçimi kullanın:
widthXheight:fullscreenWidthXfullscreenHeight
Dikey mizanpaj için piksel boyutlarını her zaman belirtin. Bu, genişlik değerinin yükseklik değerinden daha küçük olarak belirtilmesi anlamına gelir. Örneğin, NexusOne ekranı şununla belirtilebilir:
-screensize 480x762:480x800
-extdir
extension-directory
Çalışma zamanının yerel uzantıları araması gerektiği dizin. Dizin uygulamanın kullandığı her yerel uzantı için bir alt dizin içerir. Bu dizinlerin her biri, bir uzantının
paketlenmemiş
ANE dosyasını içerir. Örneğin:
C:\extensionDirs\
extension1.ane\
META-INF\
ANE\
Android-ARM\
library.swf
extension1.jar
extension.xml
signatures.xml
catalog.xml
library.swf
mimetype
extension2.ane\
META-INF\
ANE\
Android-ARM\
library.swf
extension2.jar
extension.xml
signatures.xml
catalog.xml
library.swf
mimetype
-extdir parametresini kullanırken aşağıdakileri göz önünde bulundurun:
-
ADL komutu, belirtilen her bir dizinin .ane dosya adı uzantısına sahip olmasını gerektirir. Ancak, dosya adının ".ane" sonekinden önceki bölümü geçerli herhangi bir dosya adı olabilir. Bu bölümün uygulama tanımlayıcı dosyasının
extensionID
uzantısının değeriyle eşleşmesi
gerekmez
.
-
-extdir
parametresini bir kereden fazla belirtebilirsiniz.
-
-extdir
parametresinin kullanımı ADT aracı ve ADL aracı için farklıdır. ADT'de, parametre ANE dosyalarını içeren bir dizini belirtir.
-
Uzantı dizinlerini belirtmek için ortam değişkeni
AIR_EXTENSION_PATH
öğesini de kullanabilirsiniz. Bkz.
ADT ortam değişkenleri
.
application.xml
Uygulama tanımlayıcı dosyası. Bkz.
AIR uygulama tanımlayıcı dosyaları
. Uygulama açıklayıcısı ADL tarafından gerekli görülen tek parametredir ve çoğu zaman ihtiyaç duyulan tek parametredir.
root-directory
Uygulamanın çalıştırılacak kök dizinini belirtir. Belirtilmemişse, uygulama tanımlayıcı dosyasını içeren dizin kullanılır.
--
arguments
"--" karakterlerinden sonra gelen tüm karakter dizeleri uygulamaya komut satırı argümanları olarak iletilir.
Not:
Zaten çalışmakta olan bir AIR uygulamasını başlattığınızda, bu uygulamanın yeni bir örneği başlatılmaz. Bunun yerine çalışan örneğe bir
invoke
olayı gönderilir.