AIR uygulama tanımlayıcısı öğeleri

Aşağıdaki öğe sözlüğü, bir AIR uygulaması tanımlayıcı dosyasının geçerli öğelerinden her birini açıklar.

allowBrowserInvocation

AIR tarayıcı içi API'sinin uygulamayı algılamasını ve başlatmasını sağlar.

Bu ayarı true olarak ayarlarsanız, güvenlik sonuçlarını göz önünde bulundurduğunuzdan emin olun. Bunlar, Tarayıcıdan AIR uygulaması başlatma (ActionScript geliştiricileri için) ve Tarayıcıdan AIR uygulaması başlatma (HTML geliştiricileri için) başlıklarında açıklanmaktadır.

Daha fazla bilgi için bkz. Yüklenmiş bir AIR uygulamasını tarayıcıdan başlatma .

Üst öğe: application

Alt öğeler: yok

İçerik

true veya false (varsayılan)

Örnek

<allowBrowserInvocation>true</allowBrowserInvocation>

android

Android bildirim dosyasına öğe eklemenize izin verir. AIR, her APK paketi için AndroidManifest.xml dosyası oluşturur. Ek öğeler eklemek için AIR uygulama tanımlayıcısında android öğesini kullanabilirsiniz. Android dışında tüm platformlarda yoksayılır.

Üst öğe: application

Alt öğeler:

İçerik

Android uygulama bildirimine eklemek için Android'e özgü özellikleri tanımlayan öğeler.

Örnek

<android> 
    <manifestAdditions> 
        ... 
    </manifestAdditions> 
</android>

application

Bir AIR uygulama tanımlayıcısı belgesinin kök öğesi.

Üst öğe: yok

Alt öğeler:

Nitelikler

minimumPatchLevel — Bu uygulama tarafından gerekli olan AIR çalışma zamanı en az düzeltme düzeyi.

xmlns — XML ad alanı niteliği, uygulamanın gerekli AIR çalışma zamanı sürümünü belirler.

Ad alanı AIR'nin her ana sürümüyle (küçük yamalarla değil) birlikte değişir. “3.0” gibi ad alanının son parçası, uygulama tarafından gerekli kılınan çalışma zamanı sürümünü gösterir.

Ana AIR sürümlerinin xmlns değerleri şu şekildedir:

xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/1.0" 
xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/1.1" 
xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/1.5" 
xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/1.5.2" 
xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/1.5.3" 
xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/2.0" 
xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/2.5" 
xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/2.6" 
xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/2.7" 
xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/3.0" 
xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/3.1" 
xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/3.2" 
xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/3,3" 
xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/3.4" 
xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/3.5" 
xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/3.6" 
xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/3.7"

SWF tabanlı uygulamalar için, uygulama tanımlayıcıda belirtilen AIR çalışma zamanı sürümü uygulamanın başlangıç içeriği olarak yüklenebilecek maksimum SWF sürümünü belirler. AIR 1.0 veya AIR 1.1'i belirten uygulamalar, AIR 2 çalışma zamanını kullanırken bile başlangıç içeriği olarak yalnızca SWF9 (Flash Player 9) dosyalarını kullanabilir. AIR 1.5'i (veya daha sonrasını) belirten uygulamalar başlangıç içeriği olarak SWF9 veya SWF10 (Flash Player 10) dosyalarını kullanabilir.

SWF sürümü, hangi AIR veya Flash Player API sürümünün kullanılabilir olduğunu belirler. AIR 1.5 uygulamasının başlangıç içeriği olarak bir SWF9 dosyası kullanıldığında, uygulamanın yalnızca AIR 1.1 ve Flash Player 9 API'lerine erişimi olacaktır. Ayrıca, AIR 2.0 veya Flash Player 10.1'deki API'lerde yapılan davranış değişiklikleri etkili olmaz. (API'lerdeki güvenlik ile ilgili önemli değişiklikler bu ilkelere bir istisna oluşturabilir; güncel ve gelecekteki çalışma zamanı yamalarında geriye dönük olarak uygulanabilir.)

HTML tabanlı uygulamalar için, uygulama tanımlayıcıda belirtilen çalışma zamanı sürümü hangi AIR ve Flash Player API sürümünün uygulama için kullanılabilir olduğunu belirler. HTML, CSS ve JavaScript davranışları uygulama tanımlayıcı tarafından değil, her zaman yüklenmiş olan AIR çalışma zamanında kullanılan Webkit sürümü tarafından belirlenir.

AIR uygulaması SWF içeriğini yüklediğinde, bu içerik için kullanılabilir olan AIR ve Flash Player API'lerinin sürümü içeriğin nasıl yüklendiğine bağlıdır. Etkili sürüm bazen uygulama tanımlayıcısı ad alanı tarafından, bazen yüklenen içeriğin sürümü tarafından, bazen de yüklenmiş olan içeriğin sürümü tarafından belirlenir. Aşağıdaki tablo, API sürümünün yükleme yöntemine göre nasıl belirlendiğini gösterir:

İçerik nasıl yüklenir

API sürümü nasıl belirlenir

Başlangıç içeriği, SWF tabanlı uygulama

Yüklenen dosyanın SWF sürümü

Başlangıç içeriği, HTML tabanlı uygulama

Uygulama tanımlayıcı ad alanı

SWF içeriği tarafından yüklenen SWF

Yükleme içeriği sürümü

<script> etiketi kullanılarak HTML içeriği tarafından yüklenen SWF kitaplığı

Uygulama tanımlayıcı ad alanı

HTML içeriği tarafından AIR veya Flash Player API'leri (flash.display.Loader gibi) kullanılarak yüklenen SWF

Uygulama tanımlayıcı ad alanı

HTML içeriği tarafından <object> veya <embed> etiketleri (veya eşdeğer JavaScript API'leri) kullanılarak yüklenen SWF

Yüklenen dosyanın SWF sürümü

Yükleme içeriğinden farklı bir sürümün SWF dosyasını yükleme sırasında iki sorunla karşılaşabilirsiniz:

  • Daha eski bir sürüme sahip SWF ile daha yeni bir sürüme sahip SWF yükleme— AIR'nin daha yeni sürümlerinde eklenen API'lere ve yüklü içerikteki Flash Player'a yapılan başvurular çözümlenmez.

  • Daha yeni bir sürüme sahip SWF ile daha eski bir SWF yükleme — AIR'nin yeni sürümlerinde değiştirilen API'ler ve Flash Player yüklenen içeriğin beklemediği şekillerde davranabilir.

İçerik

Uygulama öğesi bir AIR uygulamasının özelliklerini tanımlayan alt öğeleri içerir.

Örnek

<?xml version="1.0" encoding="utf-8" ?> 
<application xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/3.0"> 
    <id>HelloWorld</id> 
    <version>2.0</version> 
    <filename>Hello World</filename> 
    <name>Example Co. AIR Hello World</name> 
     <description> 
        <text xml:lang="en">This is an example.</text> 
        <text xml:lang="fr">C'est un exemple.</text> 
        <text xml:lang="es">Esto es un ejemplo.</text> 
    </description> 
    <copyright>Copyright (c) 2010 Example Co.</copyright> 
    <initialWindow> 
        <title>Hello World</title> 
        <content> 
            HelloWorld.swf 
        </content> 
        <systemChrome>none</systemChrome> 
        <transparent>true</transparent> 
        <visible>true</visible> 
        <minSize>320 240</minSize> 
    </initialWindow>  
    <installFolder>Example Co/Hello World</installFolder> 
    <programMenuFolder>Example Co</programMenuFolder> 
    <icon> 
        <image16x16>icons/smallIcon.png</image16x16> 
        <image32x32>icons/mediumIcon.png</image32x32> 
        <image48x48>icons/bigIcon.png</image48x48> 
        <image128x128>icons/biggestIcon.png</image128x128>  
    </icon> 
    <customUpdateUI>true</customUpdateUI> 
    <allowBrowserInvocation>false</allowBrowserInvocation> 
    <fileTypes> 
        <fileType> 
            <name>adobe.VideoFile</name> 
            <extension>avf</extension> 
            <description>Adobe Video File</description> 
            <contentType>application/vnd.adobe.video-file</contentType> 
            <icon> 
                <image16x16>icons/avfIcon_16.png</image16x16> 
                <image32x32>icons/avfIcon_32.png</image32x32> 
                <image48x48>icons/avfIcon_48.png</image48x48> 
                <image128x128>icons/avfIcon_128.png</image128x128> 
            </icon> 
        </fileType> 
    </fileTypes> 
</application>

aspectRatio

Uygulamanın en boy oranını belirtir.

Belirtilmezse, uygulama aygıtın “doğal” en boy oranını ve yönlendirmesini açar. Doğal yönlendirme aygıttan aygıta değişir. Genellikle, telefon gibi küçük ekranlı aygıtlarda dikey en boy oranıdır. iPad tableti gibi bazı aygıtlarda uygulama geçerli yönlendirmede açılır. AIR 3.3 ve sonraki sürümlerde bu, yalnızca başlangıç görünümü değil uygulamanın tamamı için geçerlidir.

Üst öğe: initialWindow

Alt öğeler: yok

İçerik

portrait, landscape veya any

Örnek

<aspectRatio>landscape</aspectRatio>

autoOrients

Aygıt kendi fiziksel yönlendirmesini değiştirdiğinde uygulamadaki içerik yönlendirmesinin de kendiliğinden değişip değişmediğini belirtir. Daha fazla bilgi için bkz. Sahne alanı yönlendirmesi .

Otomatik yönlendirme kullanırken Sahne Alanı'nın align ve scaleMode özelliklerini aşağıdakilere ayarlamayı göz önünde bulundurun:

stage.align = StageAlign.TOP_LEFT; 
stage.scaleMode = StageScaleMode.NO_SCALE;

Bu ayarlar, uygulamanın sol üst köşenin etrafında dönmesine izin verir ve uygulama içeriğinizin otomatik olarak ölçeklenmesini engeller. Diğer ölçek modları içeriğinizi dönmüş sahne alanı boyutlarına sığdırmak için ayarlarken, içeriği kırpar, deformasyona uğratır veya aşırı derecede küçültür. İçeriği kendiniz yeniden çizerek veya tekrar aktararak hemen hemen her zaman daha iyi sonuçlara ulaşabilirsiniz.

Üst öğe: initialWindow

Alt öğeler: yok

İçerik

true veya false (varsayılan)

Örnek

<autoOrients>true</autoOrients>

colorDepth

16 bit rengin mi yoksa 32 bit rengin mi kullanılacağını belirtir.

16 bit renk kullanmak oluşturma performansını arttırır, ancak rengin aslına uygunluğu azalabilir. AIR 3'ten önce Android'de her zaman 16 bit renk kullanılmaktadır. AIR 3'te 32 bit renk varsayılan olarak kullanılır.

Not: Uygulamanız StageVideo sınıfını kullanıyorsa 32 bit renk kullanmanız gerekir.

Üst öğe: android

Alt öğeler: yok

İçerik

Aşağıdaki değerlerden biri:

  • 16 bit

  • 32 bit

Örnek

<android> 
    <colorDepth>16bit</colorDepth> 
    <manifestAdditions>...</manifestAdditions> 
</android>

containsVideo

Uygulamanın herhangi bir video içerip içermeyeceğini belirtir.

Üst öğe: android

Alt öğeler: yok

İçerik

Aşağıdaki değerlerden biri:

  • true

  • false

Örnek

<android> 
    <containsVideo>true</containsVideo> 
    <manifestAdditions>...</manifestAdditions> 
</android>

content

content öğesi için belirtilen değer, uygulamanın ana içerik dosyasının URL'sidir. Bu bir SWF dosyası veya HTML dosyası olabilir. URL, uygulama yükleme klasörünün köküne bağlı olarak belirtilir. (ADL ile bir AIR uygulamasını çalıştırırken, URL, uygulama tanımlayıcı dosyasını içeren klasöre bağlıdır. Farklı bir kök dizin belirtmek için, ADL'nin root-dir parametresini kullanabilirsiniz.)

Üst öğe: initialWindow

Alt öğeler: yok

İçerik

Uygulama dizinine göre bir URL. İçerik öğesinin değeri bir URL gibi işlev gördüğü için, içerik dosyasının adındaki karakterler RFC 1738 'de belirtilen kurallara göre URL kodlamalı olmalıdır. Örneğin boşluk karakterleri %20 olarak kodlanmalıdır.

Örnek

<content>TravelPlanner.swf</content>

contentType

AIR 1.5'ten itibaren contentType zorunludur (AIR 1.0 ve 1.1'de isteğe bağlıydı). Özellik bazı işletim sistemlerinin dosyayı açmak için en iyi uygulamayı bulmasına yardımcı olur. Değer, dosya içeriğinin MIME türü olmalıdır. Dosya türü önceden kaydedildiyse ve atanmış bir MIME türüne sahipse, değerin Linux'ta yok sayıldığını dikkate alın.

Üst öğe: fileType

Alt öğeler: yok

İçerik

MIME türü ve alt tür. MIME türleriyle ilgili daha fazla bilgi için bkz. RFC2045 .

Örnek

<contentType>text/plain</contentType>

copyright

AIR uygulamasının telif hakkı bilgisi. Mac OS'de telif hakkı metni, yüklü uygulamanın Hakkında iletişim penceresinde görüntülenir. Mac OS'de telif hakkı bilgileri ayrıca, uygulamanın Info.plist dosyasının NSHumanReadableCopyright alanında da kullanılır.

Üst öğe: application

Alt öğeler: yok

İçerik

Uygulamanın telif hakkı bilgilerini içeren bir dize.

Örnek

<copyright>© 2010, Examples, Inc.All rights reserved.</copyright>

customUpdateUI

Bir uygulamanın kendi güncelleme iletişim kutularını sağlayıp sağlayamayacağını gösterir. Değer false ise AIR kullanıcıya standart güncelleme iletişim kutuları sunar. Yalnızca AIR dosyaları olarak dağıtılmış uygulamalar yerleşik AIR güncelleme sistemini kullanabilir.

Uygulamanızın yüklü sürümünde customUpdateUI öğesi true olarak ayarlıyken kullanıcı yeni bir sürüm için AIR dosyasını çift tıklattığında veya kesintisiz yükleme özelliğini kullanarak uygulamanın güncellemesini yüklediğinde, çalışma zamanı, uygulamanın yüklü sürümünü açar. Çalışma zamanı varsayılan AIR uygulama yükleyicisini açmaz. Uygulama mantığınız güncelleme işlemine nasıl devam edileceğini belirleyebilir. (Bir yükseltme işleminin devam edebilmesi için, AIR dosyasındaki uygulama kimliği ve yayıncı kimliği yüklü uygulamadaki değerlerle eşleşmelidir.)

Not: customUpdateUI mekanizması, yalnızca uygulamanın önceden yüklenmiş olduğu ve kullanıcının bir güncelleme içeren AIR yükleme dosyasını çift tıklattığı veya kesintisiz yükleme özelliğini kullanarak uygulamanın güncellemesini yüklediği durumlarda çalışır. customUpdateUI true olsa da olmasa da, özel kullanıcı arabiriminizi gerekli şekilde görüntüleyerek kendi uygulama mantığınızı kullanıp bir güncellemeyi indirebilir ve başlatabilirsiniz.

Daha fazla bilgi için bkz. AIR uygulamalarını güncelleme .

Üst öğe: application

Alt öğeler: yok

İçerik

true veya false (varsayılan)

Örnek

<customUpdateUI>true</customUpdateUI>

depthAndStencil

Uygulamanın, derinlik veya şablon arabelleği kullanımını gerektirdiğini gösterir. Genelde 3B içeriği ile çalışırken bu arabellekleri kullanırsınız. Varsayılan olarak, derinlik ve şablon arabelleklerini devre dışı bırakmak için bu öğenin değeri false şeklindedir. Arabelleklerin, herhangi bir içerik yüklenmeden önce uygulamanın başlatılması sırasında ayrılması gerektiğinden bu öğe gereklidir.

Bu öğenin ayarı, enableDepthAndStencil argümanı için Context3D.configureBackBuffer() yöntemine aktarılan değerle eşleşmelidir. Değerler eşleşmiyorsa AIR bir hata bildirir.

Bu öğe yalnızca renderMode = direct durumunda uygulanabilir. renderMode , direct ile eşit değilse ADT, hata 118'i oluşturur:

<depthAndStencil> element unexpected for render mode cpu.  It requires "direct" render mode.

Üst öğe: initialWindow

Alt öğeler: yok

İçerik

true veya false (varsayılan)

Örnek

<depthAndStencil>true</depthAndStencil>

description

AIR uygulama yükleyicisinde görüntülenen uygulama açıklaması.

Tek bir metin düğümü belirtirseniz (birden çok text öğesi değil), AIR uygulama yükleyicisi sistem diline bakılmaksızın bu açıklamayı kullanır. Aksi takdirde, AIR uygulama yükleyicisi, kullanıcının işletim sisteminin kullanıcı arabirimi diline en yakın eşleşme olan açıklamayı kullanır. Örneğin, uygulama tanımlayıcı dosyasının description öğesinin en (İngilizce) yerel ayarları için bir değer içerdiği bir yükleme düşünün. Kullanıcının sistemi en (İngilizce) adını kullanıcı arabirimi dili olarak tanımlıyorsa, AIR uygulama yükleyicisi en açıklamasını kullanır. Ayrıca sistem kullanıcı arabirimi adı en-US (ABD İngilizcesi) olduğunda da en açıklamasını kullanır. Ancak sistem kullanıcı arabirimi dili en-US ise ve uygulama tanımlayıcı dosyası hem en-US hem de en-GB adlarını tanımlıyorsa, AIR uygulama yükleyicisi en-US değerini kullanır. Uygulama, sistem kullanıcı arabirimi diliyle eşleşen bir ad tanımlamazsa, AIR uygulama yükleyicisi, uygulama tanımlayıcı dosyasında tanımlı olan ilk description değerini kullanır.

Çok dilli uygulamaları geliştirme konusunda daha fazla bilgi için bkz. AIR uygulamalarını yerelleştirme .

Üst öğe: application

Alt öğeler: text

İçerik

AIR 1.0 uygulama tanımlayıcı şeması, ad için yalnızca bir tane basit metin düğümünün tanımlanmasına izin verir. (birden çok text öğesi değil.)

AIR 1.1'de (veya daha yüksek sürümlerde), description öğesinde birden çok dil belirleyebilirsiniz. Her metin öğesinin xml:lang niteliği, RFC4646 'da da (http://www.ietf.org/rfc/rfc4646.txt) tanımlandığı gibi bir dil kodu belirtir.

Örnek

Basit metin düğümüne sahip açıklama:

<description>This is a sample AIR application.</description> 

İngilizce, Fransızca ve İspanyolca için yerelleştirilmiş metin öğelerine sahip açıklama (AIR 1.1 ve üstünde geçerlidir):

<description> 
    <text xml:lang="en">This is an example.</text> 
    <text xml:lang="fr">C'est un exemple.</text> 
    <text xml:lang="es">Esto es un ejemplo.</text> 
</description> 

description

Dosya türü açıklaması kullanıcıya işletim sistemi tarafından görüntülenir. Dosya türü açıklaması yerelleştirilebilir değildir.

Ayrıca bkz.: uygulama öğesinin alt öğesi olarak description

Üst öğe: fileType

Alt öğeler: yok

İçerik

Dosya içeriğini açıklayan bir dize.

Örnek

<description>PNG image</description>

embedFonts

AIR uygulamasındaki StageText üzerinde özel yazı tipleri kullanmanıza olanak tanır. Bu öğe isteğe bağlıdır.

Üst öğe: application

Alt öğeler: font

İçerik

EmbedFonts öğesi herhangi bir sayıda font öğesi içerebilir.

Örnek

<embedFonts> 
   <font> 
      <fontPath>ttf/space age.ttf</fontPath>
      <fontName>space age</fontName> 
   </font>
   <font> 
      <fontPath>ttf/xminus.ttf</fontPath>
      <fontName>xminus</fontName> 
   </font>
</embedFonts>

Entitlements

iOS, ek kaynaklara ve yeteneklere uygulama erişimi sağlamak için entitlements adı verilen özellikler kullanır. Bir mobil iOS uygulamasında bu bilgileri belirtmek için Entitlements öğesini kullanın.

Üst öğe: iPhone

Alt öğeler: iOS Entitlements.plist elements

İçerik

Uygulamanın Entitlements.plist ayarları olarak kullanmak üzere anahtar-değer çiftleri belirten alt öğeler içerir. Entitlements öğesinin içeriği, bir CDATA bloğu içine alınmalıdır. Daha fazla bilgi için iOS Geliştirici Kütüphanesi'ndeki Entitlement Key Reference (Entitlement Anahtar Başvurusu) konusuna bakın.

Örnek

<iphone> 
... 
   <Entitlements> 
      <![CDATA[ 
         <key>aps-environment</key> 
         <string>development</string> 
      ]]> 
   </Entitlements> 
</iphone>

extension

Bir dosya türünün uzantı dizesi.

Üst öğe: fileType

Alt öğeler: yok

İçerik

Dosya uzantısı karakterlerini tanımlayan bir dize (nokta “.” olmadan)

Örnek

<extension>png</extension>

extensionID

Uygulama tarafından kullanılan bir ActionScript uzantısının kimliğini belirtir. Kimlik uzantı tanımlayıcı belgesinde tanımlanır.

Üst öğe: extensions

Alt öğeler: yok

İçerik

ActionScript uzantısının kimliğini tanımlayan bir dize.

Örnek

<extensionID>com.example.extendedFeature</extensionID>

extensions

Bir uygulama tarafından kullanılan ActionScript uzantılarını tanımlar.

Üst öğe: application

Alt öğeler: extensionID

İçerik

Uzantı tanımlayıcı dosyasındaki ActionScript uzantısı kimliklerini içeren alt extensionID öğeleri.

Örnek

<extensions> 
    <extensionID>extension.first</extensionID> 
    <extensionID>extension.next</extensionID> 
    <extensionID>extension.last</extensionID> 
</extensions>

externalSwfs

Uzaktan barındırma işlemi için ADT tarafından yapılandırılacak bir SWF listesi içeren metin dosyasının adını belirtir. Uygulamanız tarafından kullanılan SWF'lerin bir alt kümesini paketleyerek ve çalışma zamanında Loader.load() yöntemiyle kalan (yalnızca varlık içeren) harici SWF'lerini yükleyerek ilk uygulama indirme boyutunuzu küçültebilirsiniz. Bu özelliği kullanmak için uygulamayı, ADT harici olarak yüklenen SWF dosyalarındaki tüm ActionScript ByteCode (ABC) öğelerini ana uygulama SWF'sine taşıyıp, yalnızca varlık içeren bir SWF dosyası bırakacak şekilde paketlemeniz gerekir. Bunun, bir uygulamanın yüklenmesinin ardından herhangi bir kodun indirilmesini yasaklayan Apple Store kuralıyla uyumlu olması gerekir.

Daha fazla bilgi için bkz. Harici, yalnızca varlık içeren SWF'leri yükleyerek indirme boyutunu küçültme .

Üst öğe: iPhone , initialWindow

Alt öğeler: yok

İçerik

Barındırma işlemi uzaktan gerçekleştirilecek, çizgiyle sınırlandırılmış SWF listesi içeren metin dosyasının adı.

Nitelikler:

Yok.

Örnekler

iOS:

<iPhone> 
    <externalSwfs>FileContainingListofSWFs.txt</externalSwfs> 
</iPhone>

filename

Uygulama yüklendiğinde uygulamanın dosya adı olarak kullanılacak dize (uzantısız). Uygulama dosyası çalışma zamanında AIR uygulamasını başlatır. name değeri sağlanmazsa, filename öğesi aynı zamanda yükleme klasörünün adı olarak da kullanılır.

Üst öğe: application

Alt öğeler: yok

İçerik

filename özelliği, çeşitli dosya sistemlerinde dosya adları olarak kullanımı yasak olan aşağıdaki karakterler dışında herhangi bir Unicode (UTF-8) karakterini içerebilir:

Karakter

Onaltılık Kod

çeşitli

0x00 – x1F

*

x2A

"

x22

:

x3A

>

x3C

<

x3E

?

x3F

\

x5C

|

x7C

filename değeri noktayla bitemez.

Örnek

<filename>MyApplication</filename>

fileType

Uygulamanın kaydolabileceği tek dosya türünü açıklar.

Üst öğe: fileTypes

Alt öğeler:

İçerik

Bir dosya türünü açıklayan öğeler.

Örnek

<fileType> 
    <name>foo.example</name> 
    <extension>foo</extension> 
    <description>Example file type</description> 
    <contentType>text/plain</contentType> 
    <icon> 
        <image16x16>icons/fooIcon16.png</image16x16> 
        <image48x48>icons/fooIcon48.png</imge48x48> 
    <icon> 
</fileType>

fileTypes

fileTypes öğesi sayesinde, bir AIR uygulamasının ilişkilendirildiği dosya türlerini bildirebilirsiniz.

Bir AIR uygulaması yüklendiğinde, bildirilen tüm dosya türleri işletim sistemiyle kaydedilir ve önceden başka bir uygulamayla ilişkilendirilmemişse, AIR uygulamasıyla ilişkilendirilir. Bir dosya türüyle başka bir uygulama arasındaki mevcut ilişkiyi geçersiz kılmak için, çalışma zamanında NativeApplication.setAsDefaultApplication() yöntemini kullanın (tercihen kullanıcının izniyle).

Not: Çalışma zamanı yöntemleri yalnızca uygulama tanımlayıcıda bildirilen dosya türlerinin ilişkilendirmelerini yönetebilir.

fileTypes öğesi isteğe bağlıdır.

Üst öğe: application

Alt öğeler: fileType

İçerik

fileTypes öğesi herhangi bir sayıda fileType öğesi içerebilir.

Örnek

<fileTypes> 
    <fileType> 
        <name>adobe.VideoFile</name> 
        <extension>avf</extension> 
        <description>Adobe Video File</description> 
        <contentType>application/vnd.adobe.video-file</contentType> 
        <icon> 
            <image16x16>icons/AIRApp_16.png</image16x16>       
            <image32x32>icons/AIRApp_32.png</image32x32>       
            <image48x48>icons/AIRApp_48.png</image48x48>      
            <image128x128>icons/AIRApp_128.png</image128x128> 
        </icon> 
    </fileType> 
</fileTypes>

font

AIR uygulamasında kullanılabilecek tek bir özel yazı tipini açıklar.

Üst öğe: embedFonts

Alt öğeler: fontName , fontPath

İçerik

Özel yazı tipi adını ve yolunu belirten öğeler.

Örnek

<font> 
   <fontPath>ttf/space age.ttf</fontPath>
   <fontName>space age</fontName> 
</font>

fontName

Özel yazı tipinin adını belirtir.

Üst öğe: font

Alt öğeler: Yok

İçerik

StageText.fontFamily içinde belirtilecek özel yazı tipinin adı

Örnek

<fontName>space age</fontName> 

fontPath

Özel yazı tipi dosyasının konumunu verir.

Üst öğe: font

Alt öğeler: Yok

İçerik

Özel yazı tipi dosyasının yolu (kaynağa göre).

Örnek

<fontPath>ttf/space age.ttf</fontPath> 

forceCPURenderModeForDevices

CPU oluşturma modunu belirtilen bir aygıt kümesi için zorlayın. Bu özellik, kalan iOS aygıtları için GPU oluşturma modunu seçime bağlı olarak etkinleştirmenize etkili bir şekilde olanak tanır.

Bu etiketi iPhone etiketinin alt öğesi olarak ekleyin ve boşlukla ayrılmış bir aygıt modeli ad listesi belirtin. Geçerli aygıt modeli adlarına şunlar dahildir:

iPad1,1

iPhone1,1

iPod1,1

iPad2,1

iPhone1,2

iPod2,1

iPad2,2

iPhone2,1

iPod3,3

iPad2,3

iPhone3.1

iPod4,1

iPad2,4

iPhone3,2

iPod5,1

iPad2,5

iPhone4,1

iPad3,1

iPhone5,1

iPad3,2

iPad3,3

iPad3,4

Üst öğe: iPhone , initialWindow

Alt öğeler: yok

İçerik

Boşlukla ayrılmış aygıt modeli ad listesi.

Nitelikler:

Yok.

Örnekler

iOS:

... 
<renderMode>GPU</renderMode> 
... 
<iPhone> 
... 
   <forceCPURenderModeForDevices>iPad1,1 iPhone1,1 iPhone1,2 iPod1,1 
   </forceCPURenderModeForDevices> 
</iPhone>

fullScreen

Uygulamanın tam ekran modunda başlayıp başlamadığını belirtir.

Üst öğe: initialWindow

Alt öğeler: yok

İçerik

true veya false (varsayılan)

Örnek

<fullscreen>true</fullscreen>

height

Uygulamanın ana penceresinin başlangıçtaki yüksekliği.

Bir yükseklik ayarlamazsanız, yükseklik kök SWF dosyasındaki ayarlar tarafından veya HTML tabanlı bir AIR uygulaması olması durumunda işletim sistemi tarafından belirlenir.

AIR 2'de bir pencerenin maksimum yüksekliği 2048 pikselden 4096 piksele değişmiştir.

Üst öğe: initialWindow

Alt öğeler: yok

İçerik

Maksimum 4095 değerine sahip pozitif bir tamsayı.

Örnek

<height>4095</height>

icon

icon özelliği, uygulama için kullanılacak bir veya daha fazla simge dosyasını belirtir. Bir simge dahil etmek isteğe bağlıdır. Bir icon özelliği belirtmezseniz, işletim sistemi varsayılan bir simge görüntüler.

Belirtilen yol, uygulama kök dizinine bağlıdır. Simge dosyaları PNG biçiminde olmalıdır. Aşağıdaki simge boyutlarının tümünü belirtebilirsiniz:

Belirli bir boyut için öğe mevcutsa, dosyadaki görüntü tam olarak belirtilen boyutta olmalıdır. Tüm boyutlar sağlanmamışsa en yakın boyut, işletim sistemi tarafından simgenin kullanımı için uygun şekilde ölçeklenir.

Not: Belirtilen simgeler AIR paketine otomatik olarak eklenmez. Uygulama paketlendiğinde simge dosyaları doğru, göreceli konumlarına dahil edilmelidir.

En iyi sonuç için, her kullanılabilir boyut için bir görüntü sağlayın. Buna ek olarak, simgelerin hem 16 hem de 32 bit renk modlarında düzgün göründüğünden emin olun.

Üst öğe: application

Alt öğeler: imageNxN

İçerik

İstenen her simge boyutu için bir imageNxN öğesi.

Örnek

<icon> 
    <image16x16>icons/smallIcon.png</image16x16> 
    <image32x32>icons/mediumIcon.png</image32x32> 
    <image48x48>icons/bigIcon.png</image48x48> 
    <image128x128>icons/biggestIcon.png</image128x128>  
</icon>

id

Uygulama kimliği olarak da bilinen, uygulamaya ilişkin tanımlayıcı bir dize. Genellikle ters DNS stili tanımlayıcı kullanılır ama bu stil önerilmez.

Üst öğe: application

Alt öğeler: yok

İçerik

ID değeri aşağıdaki karakterlerle sınırlıdır:

  • 0–9

  • a–z

  • a–z

  • . (nokta)

  • - (tire)

Değer 1 ila 212 karakter arasında olmalıdır. Bu öğe gereklidir.

Örnek

<id>org.example.application</id>

imageNxN

Bir simgenin yolunu uygulama tanımlayıcısına göre tanımlar.

Her biri farklı bir simge boyutunu belirten aşağıdaki simge görüntüleri kullanılabilir:

  • image16x16

  • image29x29 (AIR 2+)

  • image32x32

  • image36x36 (AIR 2.5+)

  • image48x48

  • image50x50 (AIR 3.4+)

  • image57x57 (AIR 2+)

  • image58x58 (AIR 3.4+)

  • image72x72 (AIR 2+)

  • image100x100 (AIR 3.4+)

  • image114x114 (AIR 2.6+)

  • image128x128

  • image144x144 (AIR 3.4+)

  • image512x512 (AIR 2+)

  • image1024x1024 (AIR 3.4+)

Simge tam olarak image öğesi tarafından belirtilen boyuttaki bir PNG grafiği olmalıdır. Simge dosyaları uygulama paketine dahil edilmelidir; uygulama tanımlayıcısı belgesinde başvurulan simgeler otomatik olarak dahil edilmez.

Üst öğe: application

Alt öğeler: yok

İçerik

Simgenin dosya yolu, çeşitli dosya sistemlerinde dosya adı olarak kullanılması yasaklanmış aşağıdaki karakterler dışında her Unicode (UTF-8) karakteri içerebilir:

Karakter

Onaltılık Kod

çeşitli

0x00 – x1F

*

x2A

"

x22

:

x3A

>

x3C

<

x3E

?

x3F

\

x5C

|

x7C

Örnek

<image32x32>icons/icon32.png</image32x32>

InfoAdditions

Bir iOS uygulamasının ek özelliklerini belirtmenize izin verir.

Üst öğe: iPhone

Alt öğeler: iOS Info.plist elements

İçerik

Uygulama için Info.plist ayarları olarak kullanılacak tuş değeri çiftlerini belirten alt öğeler içerir. InfoAdditions öğesinin içeriği bir CDATA bloğu içine alınmalıdır.

Anahtar değer çiftleriyle ve bunların XML'de nasıl ifade edilebileceğiyle ilgili bilgi için Apple iPhone Reference Library'deki (Apple iPhone Reference Kütüphanesi) Information Property List Key Reference (Bilgi Özelliği Listesi Ana Başvurusu) bölümüne bakın.

Örnek

<InfoAdditions> 
    <![CDATA[ 
        <key>UIStatusBarStyle</key> 
        <string>UIStatusBarStyleBlackOpaque</string> 
        <key>UIRequiresPersistentWiFi</key> 
        <string>NO</string> 
    ]]> 
</InfoAdditions>

initialWindow

Ana içerik dosyasını ve uygulamanın başlangıç görünümünü tanımlar.

Üst öğe: application

Alt öğeler: Aşağıdaki öğelerin tümü initialWindow öğesinin alt öğesi olarak görünebilir. Ancak, bazı öğeler AIR'nin bir platformda pencere destekleyip desteklememesine göre yoksayılır:

Öğe

Masaüstü

Mobil

aspectRatio

yoksayılır

kullanılır

autoOrients

yoksayılır

kullanılır

content

kullanılır

kullanılır

depthAndStencil

kullanılır

kullanılır

fullScreen

yoksayılır

kullanılır

height

kullanılır

yoksayılır

maximizable

kullanılır

yoksayılır

maxSize

kullanılır

yoksayılır

minimizable

kullanılır

yoksayılır

minSize

kullanılır

yoksayılır

renderMode

kullanılır (AIR 3.0 ve sonraki sürümleri)

kullanılır

requestedDisplayResolution

kullanılır (AIR 3.6 ve sonraki sürümleri)

yoksayılır

resizable

kullanılır

yoksayılır

softKeyboardBehavior

yoksayılır

kullanılır

systemChrome

kullanılır

yoksayılır

title

kullanılır

yoksayılır

transparent

kullanılır

yoksayılır

visible

kullanılır

yoksayılır

width

kullanılır

yoksayılır

x

kullanılır

yoksayılır

y

kullanılır

yoksayılır

İçerik

Uygulama görünümünü ve davranışını tanımlayan alt öğeler.

Örnek

<initialWindow> 
    <title>Hello World</title> 
    <content> 
        HelloWorld.swf 
    </content> 
    <depthAndStencil>true</depthAndStencil> 
    <systemChrome>none</systemChrome> 
    <transparent>true</transparent> 
    <visible>true</visible> 
    <maxSize>1024 800</maxSize> 
    <minSize>320 240</minSize> 
    <maximizable>false</maximizable> 
    <minimizable>false</minimizable> 
    <resizable>true</resizable> 
    <x>20</x> 
    <y>20</y> 
    <height>600</height> 
    <width>800</width> 
    <aspectRatio>landscape</aspectRatio> 
    <autoOrients>true</autoOrients> 
    <fullScreen>false</fullScreen> 
    <renderMode>direct</renderMode> 
</initialWindow>

installFolder

Varsayılan yükleme dizininin alt dizinini tanımlar.

Windows'ta varsayılan yükleme alt dizini, Program Dosyaları dizinidir. Mac OS'de bu dizin /Applications dizinidir. Linux'ta, /opt/ dizinidir. Örneğin installFolder özelliği "Acme" olarak ayarlıysa ve bir uygulama "ExampleApp" olarak adlandırılırsa, uygulama Windows'ta C:\Program Files\Acme\ExampleApp dizinine, MacOS'de /Applications/Acme/Example.app ve Linux'ta /opt/Acme/ExampleApp dizinine yüklenir.

installFolder özelliği isteğe bağlıdır. installFolder özelliği tanımlamazsanız uygulama, name özelliğine dayalı olarak varsayılan yükleme dizininin alt dizinine yüklenir.

Üst öğe: application

Alt öğeler: Yok

İçerik

installFolder özelliği, çeşitli dosya sistemlerinde klasör adı olarak kullanımı yasaklanmış olanların dışında tüm Unicode (UTF-8) karakterlerini içerebilir (istisnaların bir listesi için filename özelliğine bakın).

Yuvalanmış bir alt dizin belirtmek istiyorsanız, dizin ayırıcı karakteri olarak eğik çizgi (/) karakterini kullanın.

Örnek

<installFolder>utilities/toolA</installFolder>

manifest

Uygulama için Android bildirim dosyasına eklenecek bilgileri belirtir.

Üst öğe: manifestAdditions

Alt öğeler: Android SDK tarafından tanımlanır.

İçerik

Teknik olarak manifest öğesi AIR uygulama tanımlayıcısı şemasının bir parçası değildir. Android bildirimi XML belgesinin köküdür. Manifest öğesinin içine yerleştirdiğiniz her içerik AndroidManifest.xml şemasıyla uyumlu olmalıdır. AIR araçlarıyla bir APK dosyası oluşturduğunuzda, bildirim öğesindeki bilgi uygulamanın oluşturulan AndroidManifest.xml dosyasının karşılık gelen bölümüne kopyalanır.

Yalnızca AIR tarafından doğrudan desteklenenden daha yeni bir SDK sürümünde kullanılabilir olan Android bildirimi değerleri belirtirseniz, uygulamayı paketlerken ADT'ye ‑platformsdk bayrağını ayarlamanız gerekir. Bayrağı, eklediğiniz değerleri destekleyen bir Android SDK sürümüne giden dosya sistemi yoluna ayarlayın.

Manifest öğesinin AIR uygulama tanımlayıcısında CDATA bloğunun içine alınması gerekir.

Örnek

<![CDATA[      
    <manifest android:sharedUserID="1001"> 
        <uses-permission android:name="android.permission.CAMERA"/> 
        <uses-feature android:required="false" android:name="android.hardware.camera"/> 
        <application     android:allowClearUserData="true" 
                    android:enabled="true" 
                    android:persistent="true"/> 
    </manifest> 
]]>

manifestAdditions

Android bildirim dosyasına eklenecek bilgileri belirtir.

Her Android uygulaması temel uygulama özelliklerini tanımlayan bir bildirim dosyası içerir. Android bildirimi kavram olarak AIR uygulama tanımlayıcısına benzerdir. AIR for Android uygulaması, hem uygulama tanımlayıcıya hem de otomatik olarak oluşturulan Android bildirim dosyasına sahiptir. Bir AIR for Android uygulaması paketlendiğinde, bu manifestAdditions öğesindeki bilgiler Android bildirim belgesinin karşılık gelen bölümlerine kopyalanır.

Üst öğe: android

Alt öğeler: manifest

İçerik

manifestAdditions öğesindeki bilgi AndroidManifest XML belgesine eklenir.

AIR uygulama ve çalışma zamanı özelliklerinin düzgün çalıştığından emin olmak için oluşturulan Android bildirim belgesinde çeşitli bildirim girişleri ayarlar. Aşağıdaki ayarları geçersiz kılamazsınız:

Bildirim öğesinin aşağıdaki niteliklerini ayarlayamazsınız:

  • package

  • android:versionCode

  • android:versionName

Ana etkinlik öğesinin aşağıdaki niteliklerini ayarlayamazsınız:

  • android:label

  • android:icon

Uygulama öğesinin aşağıdaki niteliklerini ayarlayamazsınız:

  • android:theme

  • android:name

  • android:label

  • android:windowSoftInputMode

  • android:configChanges

  • android:screenOrientation

  • android:launchMode

Örnek

<manifestAdditions> 
    <![CDATA[      
        <manifest android:installLocation="preferExternal"> 
            <uses-permission android:name="android.permission.INTERNET"/> 
            <application     android:allowClearUserData="true" 
                        android:enabled="true" 
                        android:persistent="true"/> 
        </manifest> 
    ]]> 
</manifestAdditions>

maximizable

Pencerenin büyütülüp büyütülemeyeceğini belirtir.

Not: Mac OS X gibi, pencereleri büyütmenin yeniden boyutlandırma işlemi olduğu işletim sistemlerinde, pencerenin yakınlaştırılmasını ve yeniden boyutlandırılmasını önlemek için hem maximizable hem de resizable false olarak ayarlı olmalıdır.

Üst öğe: initialWindow

Alt öğeler: yok

İçerik

true (varsayılan) veya false

Örnek

<maximizable>false</maximizable>

maxSize

Pencerenin maksimum boyutları. Maksimum boyutu ayarlamazsanız, işletim sistemi tarafından belirlenir.

Üst öğe: initialWindow

Alt öğeler: yok

İçerik

Maksimum genişliği ve yüksekliği temsil eden, boşlukla ayrılmış iki tamsayı.

Not: AIR tarafından desteklenen maksimum pencere boyutu, AIR 2'de 2048x2048 pikselden 4096x4096 piksele yükselmiştir. (Ekran koordinatları sıfır tabanlı olduğundan, genişlik ve yükseklik için kullanabileceğiniz maksimum değer 4095'tir.)

Örnek

<maxSize>1024 360</maxSize>

minimizable

Pencerenin simge durumuna küçültülüp küçültülemeyeceğini belirtir.

Üst öğe: initialWindow

Alt öğeler: Yok

İçerik

true (varsayılan) veya false

Örnek

<minimizable>false</minimizable>

minSize

Pencere için izin verilen minimum değeri belirtir.

Üst öğe: initialWindow

Alt öğeler: yok

İçerik

Minimum genişliği ve yüksekliği temsil eden, boşlukla ayrılmış iki tamsayı. İşletim sisteminin uyguladığı minimum değerin uygulama tanımlayıcısındaki değer kümesinden öncelikli olduğunu unutmayın.

Örnek

<minSize>120 60</minSize>

name

AIR uygulama yükleyicisi tarafından görüntülenen uygulama başlığı.

Hiçbir name öğesi belirtilmemişse, AIR uygulama yükleyicisi filename öğesini uygulama adı olarak görüntüler.

Üst öğe: application

Alt öğeler: text

İçerik

Tek bir metin düğümü belirtirseniz (birden çok <text> öğesi yerine), AIR uygulama yükleyicisi sistem diline bakılmaksızın bu adı kullanır.

AIR 1.0 uygulama tanımlayıcı şeması, ad için yalnızca bir tane basit metin düğümünün tanımlanmasına izin verir (birden çok text öğesi değil). AIR 1.1'de (veya daha yüksek sürümlerde), name öğesinde birden çok dil belirleyebilirsiniz.

Her metin öğesinin xml:lang niteliği, RFC4646 'da da (http://www.ietf.org/rfc/rfc4646.txt) tanımlandığı gibi bir dil kodu belirtir.

AIR uygulama yükleyicisi, kullanıcının işletim sisteminin kullanıcı arabirimi diline en yakın eşleşme olan adı kullanır. Örneğin, uygulama tanımlayıcı dosyasının name öğesinin en (English) yerel ayarları için bir değer içerdiği bir yükleme düşünün. İşletim sistemi en (English) adını kullanıcı arabirimi dili olarak tanımlıyorsa, AIR uygulama yükleyicisi en adını kullanır. Ayrıca sistem kullanıcı arabirimi adı en-US (U.S. English) olduğunda da en adını kullanır. Ancak kullanıcı arabirimi dili en-US ise ve uygulama tanımlayıcı dosyası hem en-US hem de en-GB adlarını tanımlıyorsa, AIR uygulama yükleyicisi en-US değerini kullanır. Uygulama, sistem kullanıcı arabirimi dilleriyle eşleşen bir ad tanımlamazsa, AIR uygulama yükleyicisi, uygulama tanımlayıcı dosyasında tanımlı olan ilk name değerini kullanır.

name öğesi yalnızca AIR uygulama yükleyicisinde kullanılan uygulama başlığını tanımlar. AIR uygulama yükleyicisi birden çok dili destekler: Geleneksel Çince, Basitleştirilmiş Çince, Çekçe, Felemenkçe, İngilizce, Fransızca, Almanca, İtalyanca, Japonca, Korece, Lehçe, Brezilya Portekizcesi, Rusça, İspanyolca, İsveççe ve Türkçe. AIR uygulama yükleyicisi görüntülenen dilini (uygulama başlığı ve açıklamasının dışındaki metinler için), sistem kullanıcı arabirimi diline dayalı olarak seçer. Bu dil seçimi, uygulama tanımlayıcı dosyasındaki ayarlardan bağımsızdır.

name öğesi, çalışan, yüklü uygulama için kullanılabilir olan yerel ayarları tanımlamaz . Çok dilli uygulamaları geliştirme konusunda ayrıntılı bilgi için bkz. AIR uygulamalarını yerelleştirme .

Örnek

Aşağıdaki örnek basit bir metin düğümüyle ad tanımlar:

<name>Test Application</name> 

AIR 1.1 ve üstünde geçerli olan aşağıdaki örnek, <text> öğesi düğümlerini kullanarak adı üç dilde (İngilizce, Fransızca ve İspanyolca) belirtir:

<name> 
    <text xml:lang="en">Hello AIR</text> 
    <text xml:lang="fr">Bonjour AIR</text> 
    <text xml:lang="es">Hola AIR</text> 
</name> 

name

Bir dosya türünün adını tanımlar.

Üst öğe: fileType

Alt öğeler: yok

İçerik

Dosya türünün adını temsil eden bir dize.

Örnek

<name>adobe.VideoFile</name>

programMenuFolder

Windows işletim sisteminde Tüm Programlar menüsünde veya Linux'ta Uygulamalar menüsünde yer alan uygulamalara ait kısayolların nerede konumlandırılacağını belirler. (Bu ayar şu anda diğer işletim sistemlerinde yok sayılmaktadır.)

Üst öğe: application

Alt öğeler: yok

İçerik

programMenuFolder değeri için kullanılan dize çeşitli dosya sistemlerinde klasör adı olarak kullanımı yasaklanmış olanların dışında tüm Unicode (UTF-8) karakterlerini içerebilir (istisnalar listesi için filename öğesine bakın). Bu değerin son karakteri olarak eğik çizgi (/) karakterini kullanmayın .

Örnek

<programMenuFolder>Example Company/Sample Application</programMenuFolder>

publisherID

Orijinal olarak AIR 1.5.2 sürümü veya daha önceki sürümlerle oluşturulmuş bir AIR uygulamasını güncellemek için yayıncı kimliğini tanımlar.

Yalnızca bir uygulama güncellemesi oluştururken bir yayıncı kimliği belirtin. publisherID öğesinin değeri, uygulamanın önceki sürümü için AIR tarafından oluşturulmuş yayıncı kimliğiyle eşleşmelidir. Yüklü bir uygulama için, yayıncı kimliği uygulamanın yüklü olduğu klasörde, META-INF/AIR/publisherid dosyasında bulunabilir.

AIR 1.5.3 veya daha üstüyle oluşturulmuş yeni uygulamalar yayıncı kimliği belirtmemelidir.

Daha fazla bilgi için bkz. AIR yayıncı kimlikleri hakkında .

Üst öğe: application

Alt öğeler: yok

İçerik

Bir yayıncı kimliği dizesi.

Örnek

<publisherID>B146A943FBD637B68C334022D304CEA226D129B4.1</publisherID>

renderMode

Geçerli bilgi işlem aygıtında destekleniyorsa grafik işleme birimi (GPU) hızlandırmasının kullanılıp kullanılmayacağını belirtir.

Üst öğe: initialWindow

Alt öğeler: yok

İçerik

Aşağıdaki değerlerden biri:

  • auto (varsayılan) — şu anda İşlemci moduna geri döner.

  • cpu — donanım hızlandırma kullanılmaz.

  • direct — oluşturma kompozisyonu CPU'da oluşur; doldurarak oluşturma GPU'yu kullanır. AIR 3 ve üstünde kullanılabilir

    Not: Mobil platformlar için AIR ile Flash içeriğinin GPU hızlandırmasını desteklemek üzere Adobe, renderMode="gpu" yerine renderMode="direct" (yani Stage3D) kullanmanızı önerir. Adobe resmi olarak şu Stage3D tabanlı çerçeveleri desteklemekte ve önermektedir: Starling (2D) ve Away3D (3D). Stage3D ve Starling/Away3D hakkında daha fazla ayrıntı için bkz. http://gaming.adobe.com/getstarted/ .
  • gpu — varsa donanım hızlandırma kullanılır.

    Önemli: Flex uygulamaları için GPU görüntü oluşturma modunu kullanmayın.

Örnek

<renderMode>direct</renderMode>

requestedDisplayResolution

Uygulamanın yüksek çözünürlüklü ekrana sahip bir aygıtta veya bilgisayar monitöründe standart çözünürlüğü mü yoksa yüksek çözünürlüğü mü kullanmak istediğini belirtir. Varsayılan olan standart olarak ayarlandığında, ekran uygulamaya standart çözünürlüklü bir ekran olarak görünür. Yüksek olarak ayarlandığında, uygulama her yüksek çözünürlüklü piksele erişebilir.

Örneğin, 640x960 yüksek çözünürlüklü iPhone ekranında, ayar standart ise tam ekran sahne alanı boyutları 320x480 olur ve her bir uygulama pikseli, dört ekran pikseli kullanılarak oluşturulur. Ayar yüksek ise, tam ekran sahne alanı boyutları 640x960 olur.

Standart çözünürlüklü ekranlara sahip aygıtlarda, sahne alanı boyutları hangi ayarın kullanıldığına bakılmaksızın ekran boyutlarıyla eşleşir.

requestedDisplayResolution öğesi, iPhone öğesinde yuvalanmışsa, iOS aygıtlarında geçerli olur. Bu durumda excludeDevices niteliği, ayarın geçerli olmadığı aygıtları belirtmek için kullanılabilir.

requestedDisplayResolution öğesi, initialWindow öğesinde yuvalanmışsa, yüksek çözünürlüklü ekranları destekleyen MacBook Pro bilgisayarlardaki masaüstü AIR uygulamaları için geçerli olur. Belirtilen değer, uygulamada kullanılan tüm yerel pencereler için geçerlidir. requestedDisplayResolution öğesinin initialWindow öğesine yuvalanması AIR 3.6 ve üst sürümlerinde desteklenir.

Üst öğe: iPhone , initialWindow

Alt öğeler: yok

İçerik

Varsayılan olan standart veya yüksek .

Nitelik:

excludeDevices — iOS model adlarının veya model adı öneklerinin boşlukla ayrılmış bir listesi. Bu, geliştiricinin bazı aygıtların yüksek çözünürlük kullanmasını, bazılarının ise standart çözünürlük kullanmasını sağlamasına olanak tanır. Bu nitelik yalnızca iOS'ta kullanılabilir ( requestedDisplayResolution öğesi iPhone öğesine yuvalanır). excludeDevices niteliği AIR 3.6 ve üst sürümlerinde kullanılabilir.

Model adı bu nitelikte belirtilen aygıtlar için, requestedDisplayResolution değeri belirtilen değerin karşıtıdır. Yani requestedDisplayResolution değeri yüksek ise, hariç tutulan aygıtlar standart çözünürlüğü kullanır. requestedDisplayResolution değeri standart ise, hariç tutulan aygıtlar yüksek çözünürlük kullanır.

Değerler, iOS aygıt modeli adları veya model adı önekleridir. Örneğin, iPad3,1 değeri özellikle Wi-Fi 3. nesil iPad'i (ancak GSM veya CDMA 3. nesil iPad'leri değil) işaret eder. Alternatif olarak, iPad3 değeri herhangi bir 3. nesil iPad'i işaret eder. iOS model adlarının resmi olmayan bir listesi iPhone wiki Modeller sayfasında mevcuttur.

Örnekler

Masaüstü:

<initialWindow> 
    <requestedDisplayResolution>high</requestedDisplayResolution> 
</initialWindow>

iOS:

<iPhone> 
    <requestedDisplayResolution excludeDevices="iPad3 iPad4">high</requestedDisplayResolution> 
</iPhone>

resizable

Pencerenin yeniden boyutlandırılıp boyutlandırılamayacağını belirtir.

Not: Mac OS X gibi, pencereleri büyütmenin yeniden boyutlandırma işlemi olduğu işletim sistemlerinde, pencerenin yakınlaştırılmasını ve yeniden boyutlandırılmasını önlemek için hem maximizable hem de resizable false olarak ayarlı olmalıdır.

Üst öğe: initialWindow

Alt öğeler:

İçerik

true (varsayılan) veya false

Örnek

<resizable>false</resizable>

softKeyboardBehavior

Sanal bir klavye görüntülendiğinde uygulamanın varsayılan davranışını belirtir. Varsayılan davranış uygulamayı yukarı kaydırmaktır. Çalışma zamanı, odaklanılmış metin alanını veya etkileşimli nesneyi ekranda tutar. Uygulamanız kendi klavye işleme mantığını sağlamıyorsa pan seçeneğini kullanın.

Ayrıca softKeyboardBehavior öğesini none olarak ayarlayarak otomatik davranışı kapatabilirsiniz. Bu durumda, metin alanları ve etkileşimli nesneler yazılım klavyesi kaldırıldığında bir SoftKeyboardEvent öğesi gönderir ancak çalışma zamanı uygulamayı kaydırmaz veya yeniden boyutlandırmaz. Metin giriş alanını görünümde tutmak uygulamanızın sorumluluğundadır.

Üst öğe: initialWindow

Alt öğeler: yok

İçerik

none veya pan . Varsayılan değer pan değeridir.

Örnek

<softKeyboardBehavior>none</softKeyboardBehavior>

supportedLanguages

Uygulama tarafından desteklenen dilleri tanımlar. Bu öğe yalnızca iOS, Mac sabit çalışma zamanı ve Android uygulamaları tarafından kullanılır. Bu öğe diğer tüm uygulama türleri tarafından yoksayılır.

Bu öğeyi belirtmezseniz, varsayılan olarak paketleyici, uygulama türüne bağlı olarak aşağıdaki eylemleri gerçekleştirir:

  • iOS — AIR çalışma zamanı tarafından desteklenen tüm diller iOS app store'da uygulamanın desteklediği diller olarak listelenir.

  • Mac sabit çalışma zamanı — Sabit paketle paketlenmiş olan uygulamada yerelleştirme bilgisi yoktur.

  • Android — Uygulama paketinde AIR çalışma zamanı tarafından desteklenen tüm dillere yönelik kaynaklar bulunur.

Üst öğe: application

Alt öğeler: yok

İçerik

Desteklenen dillerin boşlukla ayrılmış bir listesi. Geçerli dil değerleri, AIR çalışma zamanı tarafından desteklenen dillere yönelik ISO 639‑1 değerleridir: en , de , es , fr , it , ja , ko , pt , ru , cs , nl , pl , sv , tr , zh , da , nb , iw .

Paketleyici, <supportedLanguages> öğesinin boş bir değeri için hata oluşturur.

Not: Yerelleştirilmiş etiketler (ad etiketi gibi), <supportedLanguages> etiketini kullanmanız durumunda dil değerini yoksayar ve söz konusu dili içermez. Yerel bir uzantıda <supportedLangauges> etiketi tarafından belirtilmeyen bir dile yönelik kaynaklar bulunuyorsa, bir uyarı bildirilir ve söz konusu dile yönelik kaynaklar yoksayılır.

Örnek

<supportedLanguages>en ja fr es</supportedLanguages>

supportedProfiles

Uygulama için desteklenen profilleri tanımlar.

Üst öğe: application

Alt öğeler: yok

İçerik

Bu değerlerden herhangi birini supportedProfiles öğesine dahil edebilirsiniz:

  • desktop : Masaüstü profili, AIR dosyası kullanılarak masaüstü bilgisayara yüklenen AIR uygulamaları içindir. Bu uygulamaların NativeProcess sınıfına erişimi yoktur (bu da yerel uygulamalarla iletişimi sağlar).

  • extendedDesktop : Genişletilmiş masaüstü profili, yerel uygulama yükleyicisi kullanılarak bir masaüstü bilgisayara yüklenen AIR uygulamaları içindir. Bu uygulamaların NativeProcess sınıfına erişimi vardır (bu da yerel uygulamalarla iletişimi sağlar).

  • mobileDevice —Mobil aygıt profili mobil uygulamalar içindir.

  • extendedMobileDevice —Genişletilmiş mobil aygıt profili şu anda kullanım dışıdır.

supportedProfiles özelliği isteğe bağlıdır. Bu öğeyi uygulama tanımlayıcı dosyasına dahil etmediğinizde, uygulama herhangi bir profil için derlenebilir ve konuşlandırılabilir.

Çoklu profiller belirlemek için, her birini birer boşluk karakteriyle ayırın. Örneğin, aşağıdaki ayar uygulamanın yalnızca masaüstü ve genişletilmiş profillerde kullanılabilir olduğunu belirler:

<supportedProfiles>desktop extendedDesktop</supportedProfiles>
Not: ADL ile bir uygulama çalıştırdığınızda ve ADL -profile seçeneği için bir değer belirtmediğinizde, uygulama tanımlayıcısındaki ilk profil kullanılır. (Uygulama tanımlayıcıda da herhangi bir profil belirtilmemişse, masaüstü profili kullanılır.)

Örnek

<supportedProfiles>desktop mobileDevice</supportedProfiles>

systemChrome

İlk uygulama penceresinin, işletim sistemi tarafından sağlanan standart başlık çubuğu, kenarlıklar ve denetimlerle oluşturulup oluşturulmadığını belirtir.

Pencerenin sistem kromu ayarı çalışma zamanında değiştirilemez.

Üst öğe: initialWindow

Alt öğeler: yok

İçerik

Aşağıdaki değerlerden biri:

  • none — Sistem kromu sağlanmaz. Uygulama (veya Flex gibi bir uygulama çerçevesi) pencere kromunu görüntülemekten sorumludur.

  • standard (varsayılan) — Sistem kromu işletim sistemi tarafından sağlanır.

Örnek

<systemChrome>standard</systemChrome>

text

Yerelleştirilmiş bir dizeyi belirtir.

Bir metin öğesinin xml:lang niteliği, RFC4646 'da (http://www.ietf.org/rfc/rfc4646.txt) tanımlandığı gibi bir dil kodu belirtir.

AIR uygulama yükleyicisi, text öğesini kullanıcının işletim sistemi kullanıcı arabirimi diliyle en yakından eşleşen xml:lang nitelik değeriyle birlikte kullanır.

Örneğin, text öğesinin en (İngilizce) yerel ayarı için değer içerdiği bir yükleme düşünün. İşletim sistemi en (English) adını kullanıcı arabirimi dili olarak tanımlıyorsa, AIR uygulama yükleyicisi en adını kullanır. Ayrıca sistem kullanıcı arabirimi adı en-US (U.S. English) olduğunda da en adını kullanır. Ancak kullanıcı arabirimi dili en-US ise ve uygulama tanımlayıcı dosyası hem en-US hem de en-GB adlarını tanımlıyorsa, AIR uygulama yükleyicisi en-US değerini kullanır.

Uygulama sistem kullanıcı arabirimi dilleriyle eşleşen bir text öğesi tanımlamıyorsa, AIR uygulama yükleyicisi uygulama tanımlayıcı dosyasında tanımlanan ilk name değerini kullanır.

Üst öğeler:

Alt öğeler: yok

İçerik

Bir yerel ayarı ve yerelleştirilmiş metin dizesini belirten xml:lang niteliği.

Örnek

<text xml:lang="fr">Bonjour AIR</text>

title

İlk uygulama penceresinin başlık çubuğunda görüntülenen başlığı belirtir.

Başlık yalnızca systemChrome öğesi standard olarak ayarlanmışsa görüntülenir.

Üst öğe: initialWindow

Alt öğeler: yok

İçerik

Pencere başlığını içeren bir dize.

Örnek

<title>Example Window Title</title>

transparent

İlk uygulama penceresinin masaüstü ile alfa karışımlı olup olmadığını belirtir

Saydamlık özelliği etkin bir pencere daha yavaş çizebilir ve daha fazla bellek gerektirebilir. Saydamlık ayarı çalışma zamanında değiştirilemez.

Önemli: transparent öğesini true olarak yalnızca systemChrome none olduğunda ayarlayabilirsiniz.

Üst öğe: initialWindow

Alt öğeler: yok

İçerik

true veya false (varsayılan)

Örnek

<transparent>true</transparent>

version

Uygulamanın sürüm bilgilerini belirtir.

Sürüm dizesi, uygulama tanımlı bir belirleyicidir. AIR, sürüm dizesini hiçbir şekilde yorumlamaz. Bu nedenle “3.0” sürümünün “2.0” sürümünden daha güncel olduğu varsayılmaz. Örnekler: "1.0" , " .4" , " 0.5 ", "4.9" , "1.3.4a" .

AIR 2.5 veya üstünde, versionNumber ve versionLabel öğeleri, version öğesinin yerine geçer.

Üst öğe: application

Alt öğeler: yok

İçerik

Uygulama sürümünü içeren bir dize.

Örnek

<version>0.1 Alpha</version>

versionLabel

Kişiler tarafından okunabilen sürüm dizesini belirtir.

Yükleme iletişim kutularında versionNumber öğesinin değeri yerine sürüm etiketinin değeri görüntülenir. versionLabel kullanılmıyorsa ikisi için de versionNumber kullanılır.

Üst öğe: application

Alt öğeler: yok

İçerik

Genel olarak görüntülenen sürüm metnini içeren bir dize.

Örnek

<versionLabel>0.9 Beta</versionlabel>

versionNumber

Uygulama sürüm numarası.

Üst öğe: application

Alt öğeler: yok

İçerik

Sürüm numarası, noktalarla ayrılmış, en çok üç basamaklı tam sayılar sıralaması içerebilir. Her tamsayı 0 ile 999 (dahil) arasında bir sayı olmalıdır.

Örnekler

<versionNumber>1.0.657</versionNumber> 
 
<versionNumber>10</versionNumber> 
 
<versionNumber>0.01</versionNumber>

visible

İlk uygulama penceresinin oluşturulur oluşturulmaz görünür olup olmadığını belirtir.

İlk pencere de dahil olmak üzere AIR pencereleri varsayılan olarak görünmez durumda oluşturulur. NativeWindow nesnesinin activate() yöntemini çağırarak veya visible özelliğini true olarak ayarlayarak bir pencereyi görüntüleyebilirsiniz. Ana pencereyi başlangıçta gizli bırakmak isteyebilirsiniz, böylece pencerenin konumunda, boyutunda ve içeriğinin mizanpajında yapılan değişiklikler gösterilmez.

visible niteliği MXML tanımında false olarak ayarlı olmadığı sürece, Flex mx:WindowedApplication bileşeni applicationComplete olayı gönderilmeden hemen önce pencereyi otomatik olarak görüntüler ve etkinleştirir.

Pencereleri desteklemeyen mobil profilindeki aygıtlarda görünürlük ayarı yoksayılır.

Üst öğe: initialWindow

Alt öğeler: yok

İçerik

true veya false (varsayılan)

Örnek

<visible>true</visible>

width

Uygulamanın ana penceresinin başlangıçtaki genişliği.

Bir genişlik ayarlamazsanız, genişlik kök SWF dosyasındaki ayarlar tarafından veya HTML tabanlı bir AIR uygulaması olması durumunda işletim sistemi tarafından belirlenir.

AIR 2'de bir pencerenin maksimum genişliği 2048 pikselden 4096 piksele değişmiştir.

Üst öğe: initialWindow

Alt öğeler: yok

İçerik

Maksimum 4095 değerine sahip pozitif bir tamsayı.

Örnek

<width>1024</width>

x

İlk uygulama penceresinin yatay konumu.

Çoğu durumda, sabit bir değer atamak yerine işletim sisteminin pencerenin ilk konumunu belirlemesine izin vermek daha iyidir.

Ekran koordinatı sisteminin başlangıç noktası (0,0) ana masaüstü ekranının üst kısmında, sol taraftaki köşesidir (işletim sistemi tarafından belirlendiği şekilde).

Üst öğe: initialWindow

Alt öğeler: yok

İçerik

Bir tamsayı değeri.

Örnek

<x>120</x>

y

İlk uygulama penceresinin dikey konumu.

Çoğu durumda, sabit bir değer atamak yerine işletim sisteminin pencerenin ilk konumunu belirlemesine izin vermek daha iyidir.

Ekran koordinatı sisteminin başlangıç noktası (0,0) ana masaüstü ekranının üst kısmında, sol taraftaki köşesidir (işletim sistemi tarafından belirlendiği şekilde).

Üst öğe: initialWindow

Alt öğeler: yok

İçerik

Bir tamsayı değeri.

Örnek

<y>250</y>