Aşağıdaki öğe sözlüğü, bir AIR uygulaması tanımlayıcı dosyasının geçerli öğelerinden her birini açıklar.
android
Android bildirim dosyasına öğe eklemenize izin verir. AIR, her APK paketi için AndroidManifest.xml dosyası oluşturur. Ek öğeler eklemek için AIR uygulama tanımlayıcısında android öğesini kullanabilirsiniz. Android dışında tüm platformlarda yoksayılır.
Üst öğe:
application
Alt öğeler:
İçerik
Android uygulama bildirimine eklemek için Android'e özgü özellikleri tanımlayan öğeler.
Örnek
<android>
<manifestAdditions>
...
</manifestAdditions>
</android>
application
Bir AIR uygulama tanımlayıcısı belgesinin kök öğesi.
Üst öğe:
yok
Alt öğeler:
Nitelikler
minimumPatchLevel — Bu uygulama tarafından gerekli olan AIR çalışma zamanı en az düzeltme düzeyi.
xmlns — XML ad alanı niteliği, uygulamanın gerekli AIR çalışma zamanı sürümünü belirler.
Ad alanı AIR'nin her ana sürümüyle (küçük yamalarla değil) birlikte değişir. “3.0” gibi ad alanının son parçası, uygulama tarafından gerekli kılınan çalışma zamanı sürümünü gösterir.
Ana AIR sürümlerinin xmlns değerleri şu şekildedir:
xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/1.0"
xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/1.1"
xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/1.5"
xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/1.5.2"
xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/1.5.3"
xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/2.0"
xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/2.5"
xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/2.6"
xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/2.7"
xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/3.0"
xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/3.1"
xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/3.2"
xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/3,3"
xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/3.4"
xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/3.5"
xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/3.6"
xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/3.7"
SWF tabanlı uygulamalar için, uygulama tanımlayıcıda belirtilen AIR çalışma zamanı sürümü uygulamanın başlangıç içeriği olarak yüklenebilecek maksimum SWF sürümünü belirler. AIR 1.0 veya AIR 1.1'i belirten uygulamalar, AIR 2 çalışma zamanını kullanırken bile başlangıç içeriği olarak yalnızca SWF9 (Flash Player 9) dosyalarını kullanabilir. AIR 1.5'i (veya daha sonrasını) belirten uygulamalar başlangıç içeriği olarak SWF9 veya SWF10 (Flash Player 10) dosyalarını kullanabilir.
SWF sürümü, hangi AIR veya Flash Player API sürümünün kullanılabilir olduğunu belirler. AIR 1.5 uygulamasının başlangıç içeriği olarak bir SWF9 dosyası kullanıldığında, uygulamanın yalnızca AIR 1.1 ve Flash Player 9 API'lerine erişimi olacaktır. Ayrıca, AIR 2.0 veya Flash Player 10.1'deki API'lerde yapılan davranış değişiklikleri etkili olmaz. (API'lerdeki güvenlik ile ilgili önemli değişiklikler bu ilkelere bir istisna oluşturabilir; güncel ve gelecekteki çalışma zamanı yamalarında geriye dönük olarak uygulanabilir.)
HTML tabanlı uygulamalar için, uygulama tanımlayıcıda belirtilen çalışma zamanı sürümü hangi AIR ve Flash Player API sürümünün uygulama için kullanılabilir olduğunu belirler. HTML, CSS ve JavaScript davranışları uygulama tanımlayıcı tarafından değil, her zaman yüklenmiş olan AIR çalışma zamanında kullanılan Webkit sürümü tarafından belirlenir.
AIR uygulaması SWF içeriğini yüklediğinde, bu içerik için kullanılabilir olan AIR ve Flash Player API'lerinin sürümü içeriğin nasıl yüklendiğine bağlıdır. Etkili sürüm bazen uygulama tanımlayıcısı ad alanı tarafından, bazen yüklenen içeriğin sürümü tarafından, bazen de yüklenmiş olan içeriğin sürümü tarafından belirlenir. Aşağıdaki tablo, API sürümünün yükleme yöntemine göre nasıl belirlendiğini gösterir:
İçerik nasıl yüklenir
|
API sürümü nasıl belirlenir
|
Başlangıç içeriği, SWF tabanlı uygulama
|
Yüklenen
dosyanın SWF sürümü
|
Başlangıç içeriği, HTML tabanlı uygulama
|
Uygulama tanımlayıcı ad alanı
|
SWF içeriği tarafından yüklenen SWF
|
Yükleme
içeriği sürümü
|
<script> etiketi kullanılarak HTML içeriği tarafından yüklenen SWF kitaplığı
|
Uygulama tanımlayıcı ad alanı
|
HTML içeriği tarafından AIR veya Flash Player API'leri (flash.display.Loader gibi) kullanılarak yüklenen SWF
|
Uygulama tanımlayıcı ad alanı
|
HTML içeriği tarafından <object> veya <embed> etiketleri (veya eşdeğer JavaScript API'leri) kullanılarak yüklenen SWF
|
Yüklenen
dosyanın SWF sürümü
|
Yükleme içeriğinden farklı bir sürümün SWF dosyasını yükleme sırasında iki sorunla karşılaşabilirsiniz:
-
Daha eski bir sürüme sahip SWF ile daha yeni bir sürüme sahip SWF yükleme— AIR'nin daha yeni sürümlerinde eklenen API'lere ve yüklü içerikteki Flash Player'a yapılan başvurular çözümlenmez.
-
Daha yeni bir sürüme sahip SWF ile daha eski bir SWF yükleme — AIR'nin yeni sürümlerinde değiştirilen API'ler ve Flash Player yüklenen içeriğin beklemediği şekillerde davranabilir.
İçerik
Uygulama öğesi bir AIR uygulamasının özelliklerini tanımlayan alt öğeleri içerir.
Örnek
<?xml version="1.0" encoding="utf-8" ?>
<application xmlns="http://ns.adobe.com/air/application/3.0">
<id>HelloWorld</id>
<version>2.0</version>
<filename>Hello World</filename>
<name>Example Co. AIR Hello World</name>
<description>
<text xml:lang="en">This is an example.</text>
<text xml:lang="fr">C'est un exemple.</text>
<text xml:lang="es">Esto es un ejemplo.</text>
</description>
<copyright>Copyright (c) 2010 Example Co.</copyright>
<initialWindow>
<title>Hello World</title>
<content>
HelloWorld.swf
</content>
<systemChrome>none</systemChrome>
<transparent>true</transparent>
<visible>true</visible>
<minSize>320 240</minSize>
</initialWindow>
<installFolder>Example Co/Hello World</installFolder>
<programMenuFolder>Example Co</programMenuFolder>
<icon>
<image16x16>icons/smallIcon.png</image16x16>
<image32x32>icons/mediumIcon.png</image32x32>
<image48x48>icons/bigIcon.png</image48x48>
<image128x128>icons/biggestIcon.png</image128x128>
</icon>
<customUpdateUI>true</customUpdateUI>
<allowBrowserInvocation>false</allowBrowserInvocation>
<fileTypes>
<fileType>
<name>adobe.VideoFile</name>
<extension>avf</extension>
<description>Adobe Video File</description>
<contentType>application/vnd.adobe.video-file</contentType>
<icon>
<image16x16>icons/avfIcon_16.png</image16x16>
<image32x32>icons/avfIcon_32.png</image32x32>
<image48x48>icons/avfIcon_48.png</image48x48>
<image128x128>icons/avfIcon_128.png</image128x128>
</icon>
</fileType>
</fileTypes>
</application>
aspectRatio
Uygulamanın en boy oranını belirtir.
Belirtilmezse, uygulama aygıtın “doğal” en boy oranını ve yönlendirmesini açar. Doğal yönlendirme aygıttan aygıta değişir. Genellikle, telefon gibi küçük ekranlı aygıtlarda dikey en boy oranıdır. iPad tableti gibi bazı aygıtlarda uygulama geçerli yönlendirmede açılır. AIR 3.3 ve sonraki sürümlerde bu, yalnızca başlangıç görünümü değil uygulamanın tamamı için geçerlidir.
Üst öğe:
initialWindow
Alt öğeler:
yok
İçerik
portrait, landscape
veya
any
Örnek
<aspectRatio>landscape</aspectRatio>
autoOrients
Aygıt kendi fiziksel yönlendirmesini değiştirdiğinde uygulamadaki içerik yönlendirmesinin de kendiliğinden değişip değişmediğini belirtir. Daha fazla bilgi için bkz.
Sahne alanı yönlendirmesi
.
Otomatik yönlendirme kullanırken Sahne Alanı'nın
align
ve
scaleMode
özelliklerini aşağıdakilere ayarlamayı göz önünde bulundurun:
stage.align = StageAlign.TOP_LEFT;
stage.scaleMode = StageScaleMode.NO_SCALE;
Bu ayarlar, uygulamanın sol üst köşenin etrafında dönmesine izin verir ve uygulama içeriğinizin otomatik olarak ölçeklenmesini engeller. Diğer ölçek modları içeriğinizi dönmüş sahne alanı boyutlarına sığdırmak için ayarlarken, içeriği kırpar, deformasyona uğratır veya aşırı derecede küçültür. İçeriği kendiniz yeniden çizerek veya tekrar aktararak hemen hemen her zaman daha iyi sonuçlara ulaşabilirsiniz.
Üst öğe:
initialWindow
Alt öğeler:
yok
İçerik
true
veya
false
(varsayılan)
Örnek
<autoOrients>true</autoOrients>
colorDepth
16 bit rengin mi yoksa 32 bit rengin mi kullanılacağını belirtir.
16 bit renk kullanmak oluşturma performansını arttırır, ancak rengin aslına uygunluğu azalabilir. AIR 3'ten önce Android'de her zaman 16 bit renk kullanılmaktadır. AIR 3'te 32 bit renk varsayılan olarak kullanılır.
Not:
Uygulamanız StageVideo sınıfını kullanıyorsa 32 bit renk kullanmanız gerekir.
Üst öğe:
android
Alt öğeler:
yok
İçerik
Aşağıdaki değerlerden biri:
Örnek
<android>
<colorDepth>16bit</colorDepth>
<manifestAdditions>...</manifestAdditions>
</android>
containsVideo
Uygulamanın herhangi bir video içerip içermeyeceğini belirtir.
Üst öğe:
android
Alt öğeler:
yok
İçerik
Aşağıdaki değerlerden biri:
Örnek
<android>
<containsVideo>true</containsVideo>
<manifestAdditions>...</manifestAdditions>
</android>
content
content
öğesi için belirtilen değer, uygulamanın ana içerik dosyasının URL'sidir. Bu bir SWF dosyası veya HTML dosyası olabilir. URL, uygulama yükleme klasörünün köküne bağlı olarak belirtilir. (ADL ile bir AIR uygulamasını çalıştırırken, URL, uygulama tanımlayıcı dosyasını içeren klasöre bağlıdır. Farklı bir kök dizin belirtmek için, ADL'nin
root-dir
parametresini kullanabilirsiniz.)
Üst öğe:
initialWindow
Alt öğeler:
yok
İçerik
Uygulama dizinine göre bir URL. İçerik öğesinin değeri bir URL gibi işlev gördüğü için, içerik dosyasının adındaki karakterler
RFC 1738
'de belirtilen kurallara göre URL kodlamalı olmalıdır. Örneğin boşluk karakterleri
%20
olarak kodlanmalıdır.
Örnek
<content>TravelPlanner.swf</content>
contentType
AIR 1.5'ten itibaren
contentType
zorunludur (AIR 1.0 ve 1.1'de isteğe bağlıydı). Özellik bazı işletim sistemlerinin dosyayı açmak için en iyi uygulamayı bulmasına yardımcı olur. Değer, dosya içeriğinin MIME türü olmalıdır. Dosya türü önceden kaydedildiyse ve atanmış bir MIME türüne sahipse, değerin Linux'ta yok sayıldığını dikkate alın.
Üst öğe:
fileType
Alt öğeler:
yok
İçerik
MIME türü ve alt tür. MIME türleriyle ilgili daha fazla bilgi için bkz.
RFC2045
.
Örnek
<contentType>text/plain</contentType>
copyright
AIR uygulamasının telif hakkı bilgisi. Mac OS'de telif hakkı metni, yüklü uygulamanın Hakkında iletişim penceresinde görüntülenir. Mac OS'de telif hakkı bilgileri ayrıca, uygulamanın Info.plist dosyasının NSHumanReadableCopyright alanında da kullanılır.
Üst öğe:
application
Alt öğeler:
yok
İçerik
Uygulamanın telif hakkı bilgilerini içeren bir dize.
Örnek
<copyright>© 2010, Examples, Inc.All rights reserved.</copyright>
customUpdateUI
Bir uygulamanın kendi güncelleme iletişim kutularını sağlayıp sağlayamayacağını gösterir. Değer
false
ise AIR kullanıcıya standart güncelleme iletişim kutuları sunar. Yalnızca AIR dosyaları olarak dağıtılmış uygulamalar yerleşik AIR güncelleme sistemini kullanabilir.
Uygulamanızın yüklü sürümünde
customUpdateUI
öğesi
true
olarak ayarlıyken kullanıcı yeni bir sürüm için AIR dosyasını çift tıklattığında veya kesintisiz yükleme özelliğini kullanarak uygulamanın güncellemesini yüklediğinde, çalışma zamanı, uygulamanın yüklü sürümünü açar. Çalışma zamanı varsayılan AIR uygulama yükleyicisini açmaz. Uygulama mantığınız güncelleme işlemine nasıl devam edileceğini belirleyebilir. (Bir yükseltme işleminin devam edebilmesi için, AIR dosyasındaki uygulama kimliği ve yayıncı kimliği yüklü uygulamadaki değerlerle eşleşmelidir.)
Not:
customUpdateUI
mekanizması, yalnızca uygulamanın önceden yüklenmiş olduğu ve kullanıcının bir güncelleme içeren AIR yükleme dosyasını çift tıklattığı veya kesintisiz yükleme özelliğini kullanarak uygulamanın güncellemesini yüklediği durumlarda çalışır.
customUpdateUI
true
olsa da olmasa da, özel kullanıcı arabiriminizi gerekli şekilde görüntüleyerek kendi uygulama mantığınızı kullanıp bir güncellemeyi indirebilir ve başlatabilirsiniz.
Daha fazla bilgi için bkz.
AIR uygulamalarını güncelleme
.
Üst öğe:
application
Alt öğeler:
yok
İçerik
true
veya
false
(varsayılan)
Örnek
<customUpdateUI>true</customUpdateUI>
depthAndStencil
Uygulamanın, derinlik veya şablon arabelleği kullanımını gerektirdiğini gösterir. Genelde 3B içeriği ile çalışırken bu arabellekleri kullanırsınız. Varsayılan olarak, derinlik ve şablon arabelleklerini devre dışı bırakmak için bu öğenin değeri
false
şeklindedir. Arabelleklerin, herhangi bir içerik yüklenmeden önce uygulamanın başlatılması sırasında ayrılması gerektiğinden bu öğe gereklidir.
Bu öğenin ayarı,
enableDepthAndStencil
argümanı için
Context3D.configureBackBuffer()
yöntemine aktarılan değerle eşleşmelidir. Değerler eşleşmiyorsa AIR bir hata bildirir.
Bu öğe yalnızca
renderMode
=
direct
durumunda uygulanabilir.
renderMode
,
direct
ile eşit değilse ADT, hata 118'i oluşturur:
<depthAndStencil> element unexpected for render mode cpu. It requires "direct" render mode.
Üst öğe:
initialWindow
Alt öğeler:
yok
İçerik
true
veya
false
(varsayılan)
Örnek
<depthAndStencil>true</depthAndStencil>
description
AIR uygulama yükleyicisinde görüntülenen uygulama açıklaması.
Tek bir metin düğümü belirtirseniz (birden çok text öğesi değil), AIR uygulama yükleyicisi sistem diline bakılmaksızın bu açıklamayı kullanır. Aksi takdirde, AIR uygulama yükleyicisi, kullanıcının işletim sisteminin kullanıcı arabirimi diline en yakın eşleşme olan açıklamayı kullanır. Örneğin, uygulama tanımlayıcı dosyasının
description
öğesinin en (İngilizce) yerel ayarları için bir değer içerdiği bir yükleme düşünün. Kullanıcının sistemi en (İngilizce) adını kullanıcı arabirimi dili olarak tanımlıyorsa, AIR uygulama yükleyicisi en açıklamasını kullanır. Ayrıca sistem kullanıcı arabirimi adı en-US (ABD İngilizcesi) olduğunda da en açıklamasını kullanır. Ancak sistem kullanıcı arabirimi dili en-US ise ve uygulama tanımlayıcı dosyası hem en-US hem de en-GB adlarını tanımlıyorsa, AIR uygulama yükleyicisi en-US değerini kullanır. Uygulama, sistem kullanıcı arabirimi diliyle eşleşen bir ad tanımlamazsa, AIR uygulama yükleyicisi, uygulama tanımlayıcı dosyasında tanımlı olan ilk
description
değerini kullanır.
Çok dilli uygulamaları geliştirme konusunda daha fazla bilgi için bkz.
AIR uygulamalarını yerelleştirme
.
Üst öğe:
application
Alt öğeler:
text
İçerik
AIR 1.0 uygulama tanımlayıcı şeması, ad için yalnızca bir tane basit metin düğümünün tanımlanmasına izin verir. (birden çok
text
öğesi değil.)
AIR 1.1'de (veya daha yüksek sürümlerde),
description
öğesinde birden çok dil belirleyebilirsiniz. Her metin öğesinin
xml:lang
niteliği,
RFC4646
'da da (http://www.ietf.org/rfc/rfc4646.txt) tanımlandığı gibi bir dil kodu belirtir.
Örnek
Basit metin düğümüne sahip açıklama:
<description>This is a sample AIR application.</description>
İngilizce, Fransızca ve İspanyolca için yerelleştirilmiş metin öğelerine sahip açıklama (AIR 1.1 ve üstünde geçerlidir):
<description>
<text xml:lang="en">This is an example.</text>
<text xml:lang="fr">C'est un exemple.</text>
<text xml:lang="es">Esto es un ejemplo.</text>
</description>
description
Dosya türü açıklaması kullanıcıya işletim sistemi tarafından görüntülenir. Dosya türü açıklaması yerelleştirilebilir değildir.
Ayrıca bkz.: uygulama öğesinin alt öğesi olarak
description
Üst öğe:
fileType
Alt öğeler:
yok
İçerik
Dosya içeriğini açıklayan bir dize.
Örnek
<description>PNG image</description>
embedFonts
AIR uygulamasındaki StageText üzerinde özel yazı tipleri kullanmanıza olanak tanır. Bu öğe isteğe bağlıdır.
Üst öğe:
application
Alt öğeler:
font
İçerik
EmbedFonts öğesi herhangi bir sayıda font öğesi içerebilir.
Örnek
<embedFonts>
<font>
<fontPath>ttf/space age.ttf</fontPath>
<fontName>space age</fontName>
</font>
<font>
<fontPath>ttf/xminus.ttf</fontPath>
<fontName>xminus</fontName>
</font>
</embedFonts>
Entitlements
iOS, ek kaynaklara ve yeteneklere uygulama erişimi sağlamak için entitlements adı verilen özellikler kullanır. Bir mobil iOS uygulamasında bu bilgileri belirtmek için Entitlements öğesini kullanın.
Üst öğe:
iPhone
Alt öğeler:
iOS Entitlements.plist elements
İçerik
Uygulamanın Entitlements.plist ayarları olarak kullanmak üzere anahtar-değer çiftleri belirten alt öğeler içerir. Entitlements öğesinin içeriği, bir CDATA bloğu içine alınmalıdır. Daha fazla bilgi için iOS Geliştirici Kütüphanesi'ndeki
Entitlement Key Reference
(Entitlement Anahtar Başvurusu) konusuna bakın.
Örnek
<iphone>
...
<Entitlements>
<![CDATA[
<key>aps-environment</key>
<string>development</string>
]]>
</Entitlements>
</iphone>
extension
Bir dosya türünün uzantı dizesi.
Üst öğe:
fileType
Alt öğeler:
yok
İçerik
Dosya uzantısı karakterlerini tanımlayan bir dize (nokta “.” olmadan)
Örnek
<extension>png</extension>
extensionID
Uygulama tarafından kullanılan bir ActionScript uzantısının kimliğini belirtir. Kimlik uzantı tanımlayıcı belgesinde tanımlanır.
Üst öğe:
extensions
Alt öğeler:
yok
İçerik
ActionScript uzantısının kimliğini tanımlayan bir dize.
Örnek
<extensionID>com.example.extendedFeature</extensionID>
extensions
Bir uygulama tarafından kullanılan ActionScript uzantılarını tanımlar.
Üst öğe:
application
Alt öğeler:
extensionID
İçerik
Uzantı tanımlayıcı dosyasındaki ActionScript uzantısı kimliklerini içeren alt
extensionID
öğeleri.
Örnek
<extensions>
<extensionID>extension.first</extensionID>
<extensionID>extension.next</extensionID>
<extensionID>extension.last</extensionID>
</extensions>
externalSwfs
Uzaktan barındırma işlemi için ADT tarafından yapılandırılacak bir SWF listesi içeren metin dosyasının adını belirtir. Uygulamanız tarafından kullanılan SWF'lerin bir alt kümesini paketleyerek ve çalışma zamanında
Loader.load()
yöntemiyle kalan (yalnızca varlık içeren) harici SWF'lerini yükleyerek ilk uygulama indirme boyutunuzu küçültebilirsiniz. Bu özelliği kullanmak için uygulamayı, ADT harici olarak yüklenen SWF dosyalarındaki tüm ActionScript ByteCode (ABC) öğelerini ana uygulama SWF'sine taşıyıp, yalnızca varlık içeren bir SWF dosyası bırakacak şekilde paketlemeniz gerekir. Bunun, bir uygulamanın yüklenmesinin ardından herhangi bir kodun indirilmesini yasaklayan Apple Store kuralıyla uyumlu olması gerekir.
Daha fazla bilgi için bkz.
Harici, yalnızca varlık içeren SWF'leri yükleyerek indirme boyutunu küçültme
.
Üst öğe:
iPhone
,
initialWindow
Alt öğeler:
yok
İçerik
Barındırma işlemi uzaktan gerçekleştirilecek, çizgiyle sınırlandırılmış SWF listesi içeren metin dosyasının adı.
Örnekler
iOS:
<iPhone>
<externalSwfs>FileContainingListofSWFs.txt</externalSwfs>
</iPhone>
filename
Uygulama yüklendiğinde uygulamanın dosya adı olarak kullanılacak dize (uzantısız). Uygulama dosyası çalışma zamanında AIR uygulamasını başlatır.
name
değeri sağlanmazsa,
filename
öğesi aynı zamanda yükleme klasörünün adı olarak da kullanılır.
Üst öğe:
application
Alt öğeler:
yok
İçerik
filename
özelliği, çeşitli dosya sistemlerinde dosya adları olarak kullanımı yasak olan aşağıdaki karakterler dışında herhangi bir Unicode (UTF-8) karakterini içerebilir:
Karakter
|
Onaltılık Kod
|
çeşitli
|
0x00 – x1F
|
*
|
x2A
|
"
|
x22
|
:
|
x3A
|
>
|
x3C
|
<
|
x3E
|
?
|
x3F
|
\
|
x5C
|
|
|
x7C
|
filename
değeri noktayla bitemez.
Örnek
<filename>MyApplication</filename>
fileType
Uygulamanın kaydolabileceği tek dosya türünü açıklar.
Üst öğe:
fileTypes
Alt öğeler:
İçerik
Bir dosya türünü açıklayan öğeler.
Örnek
<fileType>
<name>foo.example</name>
<extension>foo</extension>
<description>Example file type</description>
<contentType>text/plain</contentType>
<icon>
<image16x16>icons/fooIcon16.png</image16x16>
<image48x48>icons/fooIcon48.png</imge48x48>
<icon>
</fileType>
fileTypes
fileTypes
öğesi sayesinde, bir AIR uygulamasının ilişkilendirildiği dosya türlerini bildirebilirsiniz.
Bir AIR uygulaması yüklendiğinde, bildirilen tüm dosya türleri işletim sistemiyle kaydedilir ve önceden başka bir uygulamayla ilişkilendirilmemişse, AIR uygulamasıyla ilişkilendirilir. Bir dosya türüyle başka bir uygulama arasındaki mevcut ilişkiyi geçersiz kılmak için, çalışma zamanında
NativeApplication.setAsDefaultApplication()
yöntemini kullanın (tercihen kullanıcının izniyle).
Not:
Çalışma zamanı yöntemleri yalnızca uygulama tanımlayıcıda bildirilen dosya türlerinin ilişkilendirmelerini yönetebilir.
fileTypes
öğesi isteğe bağlıdır.
Üst öğe:
application
Alt öğeler:
fileType
İçerik
fileTypes
öğesi herhangi bir sayıda
fileType
öğesi içerebilir.
Örnek
<fileTypes>
<fileType>
<name>adobe.VideoFile</name>
<extension>avf</extension>
<description>Adobe Video File</description>
<contentType>application/vnd.adobe.video-file</contentType>
<icon>
<image16x16>icons/AIRApp_16.png</image16x16>
<image32x32>icons/AIRApp_32.png</image32x32>
<image48x48>icons/AIRApp_48.png</image48x48>
<image128x128>icons/AIRApp_128.png</image128x128>
</icon>
</fileType>
</fileTypes>
font
AIR uygulamasında kullanılabilecek tek bir özel yazı tipini açıklar.
Üst öğe:
embedFonts
Alt öğeler:
fontName
,
fontPath
İçerik
Özel yazı tipi adını ve yolunu belirten öğeler.
Örnek
<font>
<fontPath>ttf/space age.ttf</fontPath>
<fontName>space age</fontName>
</font>
fontName
Özel yazı tipinin adını belirtir.
Üst öğe:
font
Alt öğeler:
Yok
İçerik
StageText.fontFamily içinde belirtilecek özel yazı tipinin adı
Örnek
<fontName>space age</fontName>
fontPath
Özel yazı tipi dosyasının konumunu verir.
Üst öğe:
font
Alt öğeler:
Yok
İçerik
Özel yazı tipi dosyasının yolu (kaynağa göre).
Örnek
<fontPath>ttf/space age.ttf</fontPath>
forceCPURenderModeForDevices
CPU oluşturma modunu belirtilen bir aygıt kümesi için zorlayın. Bu özellik, kalan iOS aygıtları için GPU oluşturma modunu seçime bağlı olarak etkinleştirmenize etkili bir şekilde olanak tanır.
Bu etiketi
iPhone
etiketinin alt öğesi olarak ekleyin ve boşlukla ayrılmış bir aygıt modeli ad listesi belirtin. Geçerli aygıt modeli adlarına şunlar dahildir:
iPad1,1
|
iPhone1,1
|
iPod1,1
|
iPad2,1
|
iPhone1,2
|
iPod2,1
|
iPad2,2
|
iPhone2,1
|
iPod3,3
|
iPad2,3
|
iPhone3.1
|
iPod4,1
|
iPad2,4
|
iPhone3,2
|
iPod5,1
|
iPad2,5
|
iPhone4,1
|
|
iPad3,1
|
iPhone5,1
|
|
iPad3,2
|
|
|
iPad3,3
|
|
|
iPad3,4
|
|
|
Üst öğe:
iPhone
,
initialWindow
Alt öğeler:
yok
İçerik
Boşlukla ayrılmış aygıt modeli ad listesi.
Örnekler
iOS:
...
<renderMode>GPU</renderMode>
...
<iPhone>
...
<forceCPURenderModeForDevices>iPad1,1 iPhone1,1 iPhone1,2 iPod1,1
</forceCPURenderModeForDevices>
</iPhone>
fullScreen
Uygulamanın tam ekran modunda başlayıp başlamadığını belirtir.
Üst öğe:
initialWindow
Alt öğeler:
yok
İçerik
true
veya
false
(varsayılan)
Örnek
<fullscreen>true</fullscreen>
height
Uygulamanın ana penceresinin başlangıçtaki yüksekliği.
Bir yükseklik ayarlamazsanız, yükseklik kök SWF dosyasındaki ayarlar tarafından veya HTML tabanlı bir AIR uygulaması olması durumunda işletim sistemi tarafından belirlenir.
AIR 2'de bir pencerenin maksimum yüksekliği 2048 pikselden 4096 piksele değişmiştir.
Üst öğe:
initialWindow
Alt öğeler:
yok
İçerik
Maksimum 4095 değerine sahip pozitif bir tamsayı.
Örnek
<height>4095</height>
icon
icon
özelliği, uygulama için kullanılacak bir veya daha fazla simge dosyasını belirtir. Bir simge dahil etmek isteğe bağlıdır. Bir
icon
özelliği belirtmezseniz, işletim sistemi varsayılan bir simge görüntüler.
Belirtilen yol, uygulama kök dizinine bağlıdır. Simge dosyaları PNG biçiminde olmalıdır. Aşağıdaki simge boyutlarının tümünü belirtebilirsiniz:
Belirli bir boyut için öğe mevcutsa, dosyadaki görüntü tam olarak belirtilen boyutta olmalıdır. Tüm boyutlar sağlanmamışsa en yakın boyut, işletim sistemi tarafından simgenin kullanımı için uygun şekilde ölçeklenir.
Not:
Belirtilen simgeler AIR paketine otomatik olarak eklenmez. Uygulama paketlendiğinde simge dosyaları doğru, göreceli konumlarına dahil edilmelidir.
En iyi sonuç için, her kullanılabilir boyut için bir görüntü sağlayın. Buna ek olarak, simgelerin hem 16 hem de 32 bit renk modlarında düzgün göründüğünden emin olun.
Üst öğe:
application
Alt öğeler:
imageNxN
İçerik
İstenen her simge boyutu için bir imageNxN öğesi.
Örnek
<icon>
<image16x16>icons/smallIcon.png</image16x16>
<image32x32>icons/mediumIcon.png</image32x32>
<image48x48>icons/bigIcon.png</image48x48>
<image128x128>icons/biggestIcon.png</image128x128>
</icon>
id
Uygulama kimliği olarak da bilinen, uygulamaya ilişkin tanımlayıcı bir dize. Genellikle ters DNS stili tanımlayıcı kullanılır ama bu stil önerilmez.
Üst öğe:
application
Alt öğeler:
yok
İçerik
ID değeri aşağıdaki karakterlerle sınırlıdır:
-
0–9
-
a–z
-
a–z
-
. (nokta)
-
- (tire)
Değer 1 ila 212 karakter arasında olmalıdır. Bu öğe gereklidir.
Örnek
<id>org.example.application</id>
imageNxN
Bir simgenin yolunu uygulama tanımlayıcısına göre tanımlar.
Her biri farklı bir simge boyutunu belirten aşağıdaki simge görüntüleri kullanılabilir:
Simge tam olarak image öğesi tarafından belirtilen boyuttaki bir PNG grafiği olmalıdır. Simge dosyaları uygulama paketine dahil edilmelidir; uygulama tanımlayıcısı belgesinde başvurulan simgeler otomatik olarak dahil edilmez.
Üst öğe:
application
Alt öğeler:
yok
İçerik
Simgenin dosya yolu, çeşitli dosya sistemlerinde dosya adı olarak kullanılması yasaklanmış aşağıdaki karakterler dışında her Unicode (UTF-8) karakteri içerebilir:
Karakter
|
Onaltılık Kod
|
çeşitli
|
0x00 – x1F
|
*
|
x2A
|
"
|
x22
|
:
|
x3A
|
>
|
x3C
|
<
|
x3E
|
?
|
x3F
|
\
|
x5C
|
|
|
x7C
|
Örnek
<image32x32>icons/icon32.png</image32x32>
InfoAdditions
Bir iOS uygulamasının ek özelliklerini belirtmenize izin verir.
Üst öğe:
iPhone
Alt öğeler:
iOS Info.plist elements
İçerik
Uygulama için Info.plist ayarları olarak kullanılacak tuş değeri çiftlerini belirten alt öğeler içerir. InfoAdditions öğesinin içeriği bir CDATA bloğu içine alınmalıdır.
Anahtar değer çiftleriyle ve bunların XML'de nasıl ifade edilebileceğiyle ilgili bilgi için Apple iPhone Reference Library'deki (Apple iPhone Reference Kütüphanesi)
Information Property List Key Reference
(Bilgi Özelliği Listesi Ana Başvurusu) bölümüne bakın.
Örnek
<InfoAdditions>
<![CDATA[
<key>UIStatusBarStyle</key>
<string>UIStatusBarStyleBlackOpaque</string>
<key>UIRequiresPersistentWiFi</key>
<string>NO</string>
]]>
</InfoAdditions>
initialWindow
Ana içerik dosyasını ve uygulamanın başlangıç görünümünü tanımlar.
Üst öğe:
application
Alt öğeler:
Aşağıdaki öğelerin tümü initialWindow öğesinin alt öğesi olarak görünebilir. Ancak, bazı öğeler AIR'nin bir platformda pencere destekleyip desteklememesine göre yoksayılır:
İçerik
Uygulama görünümünü ve davranışını tanımlayan alt öğeler.
Örnek
<initialWindow>
<title>Hello World</title>
<content>
HelloWorld.swf
</content>
<depthAndStencil>true</depthAndStencil>
<systemChrome>none</systemChrome>
<transparent>true</transparent>
<visible>true</visible>
<maxSize>1024 800</maxSize>
<minSize>320 240</minSize>
<maximizable>false</maximizable>
<minimizable>false</minimizable>
<resizable>true</resizable>
<x>20</x>
<y>20</y>
<height>600</height>
<width>800</width>
<aspectRatio>landscape</aspectRatio>
<autoOrients>true</autoOrients>
<fullScreen>false</fullScreen>
<renderMode>direct</renderMode>
</initialWindow>
installFolder
Varsayılan yükleme dizininin alt dizinini tanımlar.
Windows'ta varsayılan yükleme alt dizini, Program Dosyaları dizinidir. Mac OS'de bu dizin /Applications dizinidir. Linux'ta, /opt/ dizinidir. Örneğin
installFolder
özelliği
"Acme"
olarak ayarlıysa ve bir uygulama
"ExampleApp"
olarak adlandırılırsa, uygulama Windows'ta C:\Program Files\Acme\ExampleApp dizinine, MacOS'de /Applications/Acme/Example.app ve Linux'ta /opt/Acme/ExampleApp dizinine yüklenir.
installFolder
özelliği isteğe bağlıdır.
installFolder
özelliği tanımlamazsanız uygulama,
name
özelliğine dayalı olarak varsayılan yükleme dizininin alt dizinine yüklenir.
Üst öğe:
application
Alt öğeler:
Yok
İçerik
installFolder
özelliği, çeşitli dosya sistemlerinde klasör adı olarak kullanımı yasaklanmış olanların dışında tüm Unicode (UTF-8) karakterlerini içerebilir (istisnaların bir listesi için
filename
özelliğine bakın).
Yuvalanmış bir alt dizin belirtmek istiyorsanız, dizin ayırıcı karakteri olarak eğik çizgi (/) karakterini kullanın.
Örnek
<installFolder>utilities/toolA</installFolder>
iPhone
iOS'a özgü uygulama özelliklerini tanımlar.
Üst öğe:
application
manifest
Uygulama için Android bildirim dosyasına eklenecek bilgileri belirtir.
Üst öğe:
manifestAdditions
Alt öğeler:
Android SDK tarafından tanımlanır.
İçerik
Teknik olarak manifest öğesi AIR uygulama tanımlayıcısı şemasının bir parçası değildir. Android bildirimi XML belgesinin köküdür. Manifest öğesinin içine yerleştirdiğiniz her içerik AndroidManifest.xml şemasıyla uyumlu olmalıdır. AIR araçlarıyla bir APK dosyası oluşturduğunuzda, bildirim öğesindeki bilgi uygulamanın oluşturulan AndroidManifest.xml dosyasının karşılık gelen bölümüne kopyalanır.
Yalnızca AIR tarafından doğrudan desteklenenden daha yeni bir SDK sürümünde kullanılabilir olan Android bildirimi değerleri belirtirseniz, uygulamayı paketlerken ADT'ye
‑platformsdk
bayrağını ayarlamanız gerekir. Bayrağı, eklediğiniz değerleri destekleyen bir Android SDK sürümüne giden dosya sistemi yoluna ayarlayın.
Manifest öğesinin AIR uygulama tanımlayıcısında CDATA bloğunun içine alınması gerekir.
Örnek
<![CDATA[
<manifest android:sharedUserID="1001">
<uses-permission android:name="android.permission.CAMERA"/>
<uses-feature android:required="false" android:name="android.hardware.camera"/>
<application android:allowClearUserData="true"
android:enabled="true"
android:persistent="true"/>
</manifest>
]]>
manifestAdditions
Android bildirim dosyasına eklenecek bilgileri belirtir.
Her Android uygulaması temel uygulama özelliklerini tanımlayan bir bildirim dosyası içerir. Android bildirimi kavram olarak AIR uygulama tanımlayıcısına benzerdir. AIR for Android uygulaması, hem uygulama tanımlayıcıya hem de otomatik olarak oluşturulan Android bildirim dosyasına sahiptir. Bir AIR for Android uygulaması paketlendiğinde, bu
manifestAdditions
öğesindeki bilgiler Android bildirim belgesinin karşılık gelen bölümlerine kopyalanır.
Üst öğe:
android
Alt öğeler:
manifest
İçerik
manifestAdditions
öğesindeki bilgi AndroidManifest XML belgesine eklenir.
AIR uygulama ve çalışma zamanı özelliklerinin düzgün çalıştığından emin olmak için oluşturulan Android bildirim belgesinde çeşitli bildirim girişleri ayarlar. Aşağıdaki ayarları geçersiz kılamazsınız:
Bildirim öğesinin aşağıdaki niteliklerini ayarlayamazsınız:
-
package
-
android:versionCode
-
android:versionName
Ana etkinlik öğesinin aşağıdaki niteliklerini ayarlayamazsınız:
-
android:label
-
android:icon
Uygulama öğesinin aşağıdaki niteliklerini ayarlayamazsınız:
Örnek
<manifestAdditions>
<![CDATA[
<manifest android:installLocation="preferExternal">
<uses-permission android:name="android.permission.INTERNET"/>
<application android:allowClearUserData="true"
android:enabled="true"
android:persistent="true"/>
</manifest>
]]>
</manifestAdditions>
maximizable
Pencerenin büyütülüp büyütülemeyeceğini belirtir.
Not:
Mac OS X gibi, pencereleri büyütmenin yeniden boyutlandırma işlemi olduğu işletim sistemlerinde, pencerenin yakınlaştırılmasını ve yeniden boyutlandırılmasını önlemek için hem maximizable hem de resizable
false
olarak ayarlı olmalıdır.
Üst öğe:
initialWindow
Alt öğeler:
yok
İçerik
true
(varsayılan) veya
false
Örnek
<maximizable>false</maximizable>
maxSize
Pencerenin maksimum boyutları. Maksimum boyutu ayarlamazsanız, işletim sistemi tarafından belirlenir.
Üst öğe:
initialWindow
Alt öğeler:
yok
İçerik
Maksimum genişliği ve yüksekliği temsil eden, boşlukla ayrılmış iki tamsayı.
Not:
AIR tarafından desteklenen maksimum pencere boyutu, AIR 2'de 2048x2048 pikselden 4096x4096 piksele yükselmiştir. (Ekran koordinatları sıfır tabanlı olduğundan, genişlik ve yükseklik için kullanabileceğiniz maksimum değer 4095'tir.)
Örnek
<maxSize>1024 360</maxSize>
minimizable
Pencerenin simge durumuna küçültülüp küçültülemeyeceğini belirtir.
Üst öğe:
initialWindow
Alt öğeler:
Yok
İçerik
true
(varsayılan) veya
false
Örnek
<minimizable>false</minimizable>
minSize
Pencere için izin verilen minimum değeri belirtir.
Üst öğe:
initialWindow
Alt öğeler:
yok
İçerik
Minimum genişliği ve yüksekliği temsil eden, boşlukla ayrılmış iki tamsayı. İşletim sisteminin uyguladığı minimum değerin uygulama tanımlayıcısındaki değer kümesinden öncelikli olduğunu unutmayın.
Örnek
<minSize>120 60</minSize>
name
AIR uygulama yükleyicisi tarafından görüntülenen uygulama başlığı.
Hiçbir
name
öğesi belirtilmemişse, AIR uygulama yükleyicisi
filename
öğesini uygulama adı olarak görüntüler.
Üst öğe:
application
Alt öğeler:
text
İçerik
Tek bir metin düğümü belirtirseniz (birden çok
<text>
öğesi yerine), AIR uygulama yükleyicisi sistem diline bakılmaksızın bu adı kullanır.
AIR 1.0 uygulama tanımlayıcı şeması, ad için yalnızca bir tane basit metin düğümünün tanımlanmasına izin verir (birden çok
text
öğesi değil). AIR 1.1'de (veya daha yüksek sürümlerde),
name
öğesinde birden çok dil belirleyebilirsiniz.
Her metin öğesinin
xml:lang
niteliği,
RFC4646
'da da (http://www.ietf.org/rfc/rfc4646.txt) tanımlandığı gibi bir dil kodu belirtir.
AIR uygulama yükleyicisi, kullanıcının işletim sisteminin kullanıcı arabirimi diline en yakın eşleşme olan adı kullanır. Örneğin, uygulama tanımlayıcı dosyasının
name
öğesinin en (English) yerel ayarları için bir değer içerdiği bir yükleme düşünün. İşletim sistemi en (English) adını kullanıcı arabirimi dili olarak tanımlıyorsa, AIR uygulama yükleyicisi en adını kullanır. Ayrıca sistem kullanıcı arabirimi adı en-US (U.S. English) olduğunda da en adını kullanır. Ancak kullanıcı arabirimi dili en-US ise ve uygulama tanımlayıcı dosyası hem en-US hem de en-GB adlarını tanımlıyorsa, AIR uygulama yükleyicisi en-US değerini kullanır. Uygulama, sistem kullanıcı arabirimi dilleriyle eşleşen bir ad tanımlamazsa, AIR uygulama yükleyicisi, uygulama tanımlayıcı dosyasında tanımlı olan ilk
name
değerini kullanır.
name
öğesi yalnızca AIR uygulama yükleyicisinde kullanılan uygulama başlığını tanımlar. AIR uygulama yükleyicisi birden çok dili destekler: Geleneksel Çince, Basitleştirilmiş Çince, Çekçe, Felemenkçe, İngilizce, Fransızca, Almanca, İtalyanca, Japonca, Korece, Lehçe, Brezilya Portekizcesi, Rusça, İspanyolca, İsveççe ve Türkçe. AIR uygulama yükleyicisi görüntülenen dilini (uygulama başlığı ve açıklamasının dışındaki metinler için), sistem kullanıcı arabirimi diline dayalı olarak seçer. Bu dil seçimi, uygulama tanımlayıcı dosyasındaki ayarlardan bağımsızdır.
name
öğesi, çalışan, yüklü uygulama için kullanılabilir olan yerel ayarları
tanımlamaz
. Çok dilli uygulamaları geliştirme konusunda ayrıntılı bilgi için bkz.
AIR uygulamalarını yerelleştirme
.
Örnek
Aşağıdaki örnek basit bir metin düğümüyle ad tanımlar:
<name>Test Application</name>
AIR 1.1 ve üstünde geçerli olan aşağıdaki örnek, <text> öğesi düğümlerini kullanarak adı üç dilde (İngilizce, Fransızca ve İspanyolca) belirtir:
<name>
<text xml:lang="en">Hello AIR</text>
<text xml:lang="fr">Bonjour AIR</text>
<text xml:lang="es">Hola AIR</text>
</name>
name
Bir dosya türünün adını tanımlar.
Üst öğe:
fileType
Alt öğeler:
yok
İçerik
Dosya türünün adını temsil eden bir dize.
Örnek
<name>adobe.VideoFile</name>
programMenuFolder
Windows işletim sisteminde Tüm Programlar menüsünde veya Linux'ta Uygulamalar menüsünde yer alan uygulamalara ait kısayolların nerede konumlandırılacağını belirler. (Bu ayar şu anda diğer işletim sistemlerinde yok sayılmaktadır.)
Üst öğe:
application
Alt öğeler:
yok
İçerik
programMenuFolder
değeri için kullanılan dize çeşitli dosya sistemlerinde klasör adı olarak kullanımı yasaklanmış olanların dışında tüm Unicode (UTF-8) karakterlerini içerebilir (istisnalar listesi için
filename
öğesine bakın). Bu değerin son karakteri olarak eğik çizgi (/) karakterini
kullanmayın
.
Örnek
<programMenuFolder>Example Company/Sample Application</programMenuFolder>
publisherID
Orijinal olarak AIR 1.5.2 sürümü veya daha önceki sürümlerle oluşturulmuş bir AIR uygulamasını güncellemek için yayıncı kimliğini tanımlar.
Yalnızca bir uygulama güncellemesi oluştururken bir yayıncı kimliği belirtin.
publisherID
öğesinin değeri, uygulamanın önceki sürümü için AIR tarafından oluşturulmuş yayıncı kimliğiyle eşleşmelidir. Yüklü bir uygulama için, yayıncı kimliği uygulamanın yüklü olduğu klasörde,
META-INF/AIR/publisherid
dosyasında bulunabilir.
AIR 1.5.3 veya daha üstüyle oluşturulmuş yeni uygulamalar yayıncı kimliği belirtmemelidir.
Daha fazla bilgi için bkz.
AIR yayıncı kimlikleri hakkında
.
Üst öğe:
application
Alt öğeler:
yok
İçerik
Bir yayıncı kimliği dizesi.
Örnek
<publisherID>B146A943FBD637B68C334022D304CEA226D129B4.1</publisherID>
renderMode
Geçerli bilgi işlem aygıtında destekleniyorsa grafik işleme birimi (GPU) hızlandırmasının kullanılıp kullanılmayacağını belirtir.
Üst öğe:
initialWindow
Alt öğeler:
yok
İçerik
Aşağıdaki değerlerden biri:
-
auto
(varsayılan) — şu anda İşlemci moduna geri döner.
-
cpu
— donanım hızlandırma kullanılmaz.
-
direct
— oluşturma kompozisyonu CPU'da oluşur; doldurarak oluşturma GPU'yu kullanır. AIR 3 ve üstünde kullanılabilir
Not:
Mobil platformlar için AIR ile Flash içeriğinin GPU hızlandırmasını desteklemek üzere Adobe, renderMode="gpu" yerine renderMode="direct" (yani Stage3D) kullanmanızı önerir. Adobe resmi olarak şu Stage3D tabanlı çerçeveleri desteklemekte ve önermektedir: Starling (2D) ve Away3D (3D). Stage3D ve Starling/Away3D hakkında daha fazla ayrıntı için bkz.
http://gaming.adobe.com/getstarted/
.
-
gpu
— varsa donanım hızlandırma kullanılır.
Önemli:
Flex uygulamaları için GPU görüntü oluşturma modunu kullanmayın.
Örnek
<renderMode>direct</renderMode>
requestedDisplayResolution
Uygulamanın yüksek çözünürlüklü ekrana sahip bir aygıtta veya bilgisayar monitöründe standart çözünürlüğü mü yoksa yüksek çözünürlüğü mü kullanmak istediğini belirtir. Varsayılan olan
standart
olarak ayarlandığında, ekran uygulamaya standart çözünürlüklü bir ekran olarak görünür.
Yüksek
olarak ayarlandığında, uygulama her yüksek çözünürlüklü piksele erişebilir.
Örneğin, 640x960 yüksek çözünürlüklü iPhone ekranında, ayar
standart
ise tam ekran sahne alanı boyutları 320x480 olur ve her bir uygulama pikseli, dört ekran pikseli kullanılarak oluşturulur. Ayar
yüksek
ise, tam ekran sahne alanı boyutları 640x960 olur.
Standart çözünürlüklü ekranlara sahip aygıtlarda, sahne alanı boyutları hangi ayarın kullanıldığına bakılmaksızın ekran boyutlarıyla eşleşir.
requestedDisplayResolution
öğesi,
iPhone
öğesinde yuvalanmışsa, iOS aygıtlarında geçerli olur. Bu durumda
excludeDevices
niteliği, ayarın geçerli olmadığı aygıtları belirtmek için kullanılabilir.
requestedDisplayResolution
öğesi,
initialWindow
öğesinde yuvalanmışsa, yüksek çözünürlüklü ekranları destekleyen MacBook Pro bilgisayarlardaki masaüstü AIR uygulamaları için geçerli olur. Belirtilen değer, uygulamada kullanılan tüm yerel pencereler için geçerlidir.
requestedDisplayResolution
öğesinin
initialWindow
öğesine yuvalanması AIR 3.6 ve üst sürümlerinde desteklenir.
Üst öğe:
iPhone
,
initialWindow
Alt öğeler:
yok
İçerik
Varsayılan olan
standart
veya
yüksek
.
Nitelik:
excludeDevices — iOS model adlarının veya model adı öneklerinin boşlukla ayrılmış bir listesi. Bu, geliştiricinin bazı aygıtların yüksek çözünürlük kullanmasını, bazılarının ise standart çözünürlük kullanmasını sağlamasına olanak tanır. Bu nitelik yalnızca iOS'ta kullanılabilir (
requestedDisplayResolution
öğesi
iPhone
öğesine yuvalanır).
excludeDevices
niteliği AIR 3.6 ve üst sürümlerinde kullanılabilir.
Model adı bu nitelikte belirtilen aygıtlar için,
requestedDisplayResolution
değeri belirtilen değerin karşıtıdır. Yani
requestedDisplayResolution
değeri
yüksek
ise, hariç tutulan aygıtlar standart çözünürlüğü kullanır.
requestedDisplayResolution
değeri
standart
ise, hariç tutulan aygıtlar yüksek çözünürlük kullanır.
Değerler, iOS aygıt modeli adları veya model adı önekleridir. Örneğin, iPad3,1 değeri özellikle Wi-Fi 3. nesil iPad'i (ancak GSM veya CDMA 3. nesil iPad'leri değil) işaret eder. Alternatif olarak, iPad3 değeri herhangi bir 3. nesil iPad'i işaret eder. iOS model adlarının resmi olmayan bir listesi
iPhone wiki Modeller sayfasında
mevcuttur.
Örnekler
Masaüstü:
<initialWindow>
<requestedDisplayResolution>high</requestedDisplayResolution>
</initialWindow>
iOS:
<iPhone>
<requestedDisplayResolution excludeDevices="iPad3 iPad4">high</requestedDisplayResolution>
</iPhone>
resizable
Pencerenin yeniden boyutlandırılıp boyutlandırılamayacağını belirtir.
Not:
Mac OS X gibi, pencereleri büyütmenin yeniden boyutlandırma işlemi olduğu işletim sistemlerinde, pencerenin yakınlaştırılmasını ve yeniden boyutlandırılmasını önlemek için hem maximizable hem de resizable
false
olarak ayarlı olmalıdır.
Üst öğe:
initialWindow
Alt öğeler:
İçerik
true
(varsayılan) veya
false
Örnek
<resizable>false</resizable>
softKeyboardBehavior
Sanal bir klavye görüntülendiğinde uygulamanın varsayılan davranışını belirtir. Varsayılan davranış uygulamayı yukarı kaydırmaktır. Çalışma zamanı, odaklanılmış metin alanını veya etkileşimli nesneyi ekranda tutar. Uygulamanız kendi klavye işleme mantığını sağlamıyorsa
pan
seçeneğini kullanın.
Ayrıca
softKeyboardBehavior
öğesini
none
olarak ayarlayarak otomatik davranışı kapatabilirsiniz. Bu durumda, metin alanları ve etkileşimli nesneler yazılım klavyesi kaldırıldığında bir SoftKeyboardEvent öğesi gönderir ancak çalışma zamanı uygulamayı kaydırmaz veya yeniden boyutlandırmaz. Metin giriş alanını görünümde tutmak uygulamanızın sorumluluğundadır.
Üst öğe:
initialWindow
Alt öğeler:
yok
İçerik
none
veya
pan
. Varsayılan değer
pan
değeridir.
Örnek
<softKeyboardBehavior>none</softKeyboardBehavior>
supportedLanguages
Uygulama tarafından desteklenen dilleri tanımlar. Bu öğe yalnızca iOS, Mac sabit çalışma zamanı ve Android uygulamaları tarafından kullanılır. Bu öğe diğer tüm uygulama türleri tarafından yoksayılır.
Bu öğeyi belirtmezseniz, varsayılan olarak paketleyici, uygulama türüne bağlı olarak aşağıdaki eylemleri gerçekleştirir:
-
iOS — AIR çalışma zamanı tarafından desteklenen tüm diller iOS app store'da uygulamanın desteklediği diller olarak listelenir.
-
Mac sabit çalışma zamanı — Sabit paketle paketlenmiş olan uygulamada yerelleştirme bilgisi yoktur.
-
Android — Uygulama paketinde AIR çalışma zamanı tarafından desteklenen tüm dillere yönelik kaynaklar bulunur.
Üst öğe:
application
Alt öğeler:
yok
İçerik
Desteklenen dillerin boşlukla ayrılmış bir listesi. Geçerli dil değerleri, AIR çalışma zamanı tarafından desteklenen dillere yönelik ISO 639‑1 değerleridir:
en
,
de
,
es
,
fr
,
it
,
ja
,
ko
,
pt
,
ru
,
cs
,
nl
,
pl
,
sv
,
tr
,
zh
,
da
,
nb
,
iw
.
Paketleyici,
<supportedLanguages>
öğesinin boş bir değeri için hata oluşturur.
Not:
Yerelleştirilmiş etiketler (ad etiketi gibi),
<supportedLanguages>
etiketini kullanmanız durumunda dil değerini yoksayar ve söz konusu dili içermez. Yerel bir uzantıda
<supportedLangauges>
etiketi tarafından belirtilmeyen bir dile yönelik kaynaklar bulunuyorsa, bir uyarı bildirilir ve söz konusu dile yönelik kaynaklar yoksayılır.
Örnek
<supportedLanguages>en ja fr es</supportedLanguages>
supportedProfiles
Uygulama için desteklenen profilleri tanımlar.
Üst öğe:
application
Alt öğeler:
yok
İçerik
Bu değerlerden herhangi birini
supportedProfiles
öğesine dahil edebilirsiniz:
-
desktop
: Masaüstü profili, AIR dosyası kullanılarak masaüstü bilgisayara yüklenen AIR uygulamaları içindir. Bu uygulamaların NativeProcess sınıfına erişimi yoktur (bu da yerel uygulamalarla iletişimi sağlar).
-
extendedDesktop
: Genişletilmiş masaüstü profili, yerel uygulama yükleyicisi kullanılarak bir masaüstü bilgisayara yüklenen AIR uygulamaları içindir. Bu uygulamaların NativeProcess sınıfına erişimi vardır (bu da yerel uygulamalarla iletişimi sağlar).
-
mobileDevice
—Mobil aygıt profili mobil uygulamalar içindir.
-
extendedMobileDevice
—Genişletilmiş mobil aygıt profili şu anda kullanım dışıdır.
supportedProfiles
özelliği isteğe bağlıdır. Bu öğeyi uygulama tanımlayıcı dosyasına dahil etmediğinizde, uygulama herhangi bir profil için derlenebilir ve konuşlandırılabilir.
Çoklu profiller belirlemek için, her birini birer boşluk karakteriyle ayırın. Örneğin, aşağıdaki ayar uygulamanın yalnızca masaüstü ve genişletilmiş profillerde kullanılabilir olduğunu belirler:
<supportedProfiles>desktop extendedDesktop</supportedProfiles>
Not:
ADL ile bir uygulama çalıştırdığınızda ve ADL
-profile
seçeneği için bir değer belirtmediğinizde, uygulama tanımlayıcısındaki ilk profil kullanılır. (Uygulama tanımlayıcıda da herhangi bir profil belirtilmemişse, masaüstü profili kullanılır.)
Örnek
<supportedProfiles>desktop mobileDevice</supportedProfiles>
systemChrome
İlk uygulama penceresinin, işletim sistemi tarafından sağlanan standart başlık çubuğu, kenarlıklar ve denetimlerle oluşturulup oluşturulmadığını belirtir.
Pencerenin sistem kromu ayarı çalışma zamanında değiştirilemez.
Üst öğe:
initialWindow
Alt öğeler:
yok
İçerik
Aşağıdaki değerlerden biri:
Örnek
<systemChrome>standard</systemChrome>
text
Yerelleştirilmiş bir dizeyi belirtir.
Bir metin öğesinin
xml:lang
niteliği,
RFC4646
'da (http://www.ietf.org/rfc/rfc4646.txt) tanımlandığı gibi bir dil kodu belirtir.
AIR uygulama yükleyicisi,
text
öğesini kullanıcının işletim sistemi kullanıcı arabirimi diliyle en yakından eşleşen
xml:lang
nitelik değeriyle birlikte kullanır.
Örneğin,
text
öğesinin en (İngilizce) yerel ayarı için değer içerdiği bir yükleme düşünün. İşletim sistemi en (English) adını kullanıcı arabirimi dili olarak tanımlıyorsa, AIR uygulama yükleyicisi en adını kullanır. Ayrıca sistem kullanıcı arabirimi adı en-US (U.S. English) olduğunda da en adını kullanır. Ancak kullanıcı arabirimi dili en-US ise ve uygulama tanımlayıcı dosyası hem en-US hem de en-GB adlarını tanımlıyorsa, AIR uygulama yükleyicisi en-US değerini kullanır.
Uygulama sistem kullanıcı arabirimi dilleriyle eşleşen bir
text
öğesi tanımlamıyorsa, AIR uygulama yükleyicisi uygulama tanımlayıcı dosyasında tanımlanan ilk
name
değerini kullanır.
Alt öğeler:
yok
İçerik
Bir yerel ayarı ve yerelleştirilmiş metin dizesini belirten
xml:lang
niteliği.
Örnek
<text xml:lang="fr">Bonjour AIR</text>
title
İlk uygulama penceresinin başlık çubuğunda görüntülenen başlığı belirtir.
Başlık yalnızca
systemChrome
öğesi
standard
olarak ayarlanmışsa görüntülenir.
Üst öğe:
initialWindow
Alt öğeler:
yok
İçerik
Pencere başlığını içeren bir dize.
Örnek
<title>Example Window Title</title>
transparent
İlk uygulama penceresinin masaüstü ile alfa karışımlı olup olmadığını belirtir
Saydamlık özelliği etkin bir pencere daha yavaş çizebilir ve daha fazla bellek gerektirebilir. Saydamlık ayarı çalışma zamanında değiştirilemez.
Önemli:
transparent
öğesini
true
olarak yalnızca
systemChrome
none
olduğunda ayarlayabilirsiniz.
Üst öğe:
initialWindow
Alt öğeler:
yok
İçerik
true
veya
false
(varsayılan)
Örnek
<transparent>true</transparent>
version
Uygulamanın sürüm bilgilerini belirtir.
Sürüm dizesi, uygulama tanımlı bir belirleyicidir. AIR, sürüm dizesini hiçbir şekilde yorumlamaz. Bu nedenle “3.0” sürümünün “2.0” sürümünden daha güncel olduğu varsayılmaz. Örnekler:
"1.0"
, "
.4"
, "
0.5
",
"4.9"
,
"1.3.4a"
.
AIR 2.5 veya üstünde,
versionNumber
ve
versionLabel
öğeleri,
version
öğesinin yerine geçer.
Üst öğe:
application
Alt öğeler:
yok
İçerik
Uygulama sürümünü içeren bir dize.
Örnek
<version>0.1 Alpha</version>
versionLabel
Kişiler tarafından okunabilen sürüm dizesini belirtir.
Yükleme iletişim kutularında
versionNumber
öğesinin değeri yerine sürüm etiketinin değeri görüntülenir.
versionLabel
kullanılmıyorsa ikisi için de
versionNumber
kullanılır.
Üst öğe:
application
Alt öğeler:
yok
İçerik
Genel olarak görüntülenen sürüm metnini içeren bir dize.
Örnek
<versionLabel>0.9 Beta</versionlabel>
versionNumber
Uygulama sürüm numarası.
Üst öğe:
application
Alt öğeler:
yok
İçerik
Sürüm numarası, noktalarla ayrılmış, en çok üç basamaklı tam sayılar sıralaması içerebilir. Her tamsayı 0 ile 999 (dahil) arasında bir sayı olmalıdır.
Örnekler
<versionNumber>1.0.657</versionNumber>
<versionNumber>10</versionNumber>
<versionNumber>0.01</versionNumber>
visible
İlk uygulama penceresinin oluşturulur oluşturulmaz görünür olup olmadığını belirtir.
İlk pencere de dahil olmak üzere AIR pencereleri varsayılan olarak görünmez durumda oluşturulur. NativeWindow nesnesinin
activate()
yöntemini çağırarak veya
visible
özelliğini
true
olarak ayarlayarak bir pencereyi görüntüleyebilirsiniz. Ana pencereyi başlangıçta gizli bırakmak isteyebilirsiniz, böylece pencerenin konumunda, boyutunda ve içeriğinin mizanpajında yapılan değişiklikler gösterilmez.
visible
niteliği MXML tanımında
false
olarak ayarlı olmadığı sürece, Flex
mx:WindowedApplication
bileşeni
applicationComplete
olayı gönderilmeden hemen önce pencereyi otomatik olarak görüntüler ve etkinleştirir.
Pencereleri desteklemeyen mobil profilindeki aygıtlarda görünürlük ayarı yoksayılır.
Üst öğe:
initialWindow
Alt öğeler:
yok
İçerik
true
veya
false
(varsayılan)
Örnek
<visible>true</visible>
width
Uygulamanın ana penceresinin başlangıçtaki genişliği.
Bir genişlik ayarlamazsanız, genişlik kök SWF dosyasındaki ayarlar tarafından veya HTML tabanlı bir AIR uygulaması olması durumunda işletim sistemi tarafından belirlenir.
AIR 2'de bir pencerenin maksimum genişliği 2048 pikselden 4096 piksele değişmiştir.
Üst öğe:
initialWindow
Alt öğeler:
yok
İçerik
Maksimum 4095 değerine sahip pozitif bir tamsayı.
Örnek
<width>1024</width>
x
İlk uygulama penceresinin yatay konumu.
Çoğu durumda, sabit bir değer atamak yerine işletim sisteminin pencerenin ilk konumunu belirlemesine izin vermek daha iyidir.
Ekran koordinatı sisteminin başlangıç noktası (0,0) ana masaüstü ekranının üst kısmında, sol taraftaki köşesidir (işletim sistemi tarafından belirlendiği şekilde).
Üst öğe:
initialWindow
Alt öğeler:
yok
İçerik
Bir tamsayı değeri.
y
İlk uygulama penceresinin dikey konumu.
Çoğu durumda, sabit bir değer atamak yerine işletim sisteminin pencerenin ilk konumunu belirlemesine izin vermek daha iyidir.
Ekran koordinatı sisteminin başlangıç noktası (0,0) ana masaüstü ekranının üst kısmında, sol taraftaki köşesidir (işletim sistemi tarafından belirlendiği şekilde).
Üst öğe:
initialWindow
Alt öğeler:
yok
İçerik
Bir tamsayı değeri.
|
|
|