iOS Ayarları

Adobe AIR 3.3 ve daha yüksek sürümleri, belirli arka plan davranışlarını etkinleştirerek iOS'ta çoklu görevleri destekler:

• Ses

• Konum güncellemeleri

• Ağ iletişimi

• Arka planda uygulama yürütme işleminden vazgeçme

<InfoAdditions> 
                                <![CDATA[ 
                                <key>UIBackgroundModes</key> 
                                <array> 
                                <string>audio</string> 
                                </array> 
                                ]]> 
                                </InfoAdditions>

<InfoAdditions> 
                                <![CDATA[ 
                                <key>UIBackgroundModes</key> 
                                <array> 
                                <string>location</string> 
                                </array> 
                                ]]> 
                                </InfoAdditions>

<InfoAdditions> 
                                <![CDATA[ 
                                <key>UIApplicationExitsOnSuspend</key> 
                                <true/> 
                                ]]> 
                                </InfoAdditions>

AIR, uygulama ve çalışma zamanı özelliklerinin düzgün çalıştığından emin olmak için oluşturulan Info.plist dosyasında çeşitli girişler ayarlar. Aşağıdaki ayarları tanımlayamazsınız:

iPad desteği için InfoAdditions öğenize UIDeviceFamily öğesi için uygun anahtar-değer ayarlarını dahil edin. UIDeviceFamily ayarı bir dize dizisidir. Her dize desteklenen aygıtları tanımlar. <string>1</string> ayarı iPhone ve iPod Touch için desteği tanımlar. <string>2</string> ayarı iPad için desteği tanımlar. Bu dizelerden yalnızca birini belirtirseniz, yalnızca bu aygıt ailesi desteklenir. Örneğin, aşağıdaki ayar sınırları iPad'i destekler:

<key>UIDeviceFamily</key> 
                            <array> 
                            <string>2</string> 
                            </array>>

Aşağıdaki ayar iki aygıt ailesini de destekler (iPhone/iPod Touch ve iPad):

<key>UIDeviceFamily</key> 
                            <array> 
                            <string>1</string> 
                            <string>2</string> 
                            </array>

Ayrıca AIR 3.7 ve sonrasında, CPU oluşturma modunu belirtilen bir aygıt kümesi için zorlamak ve GPU oluşturma modunu kalan iOS aygıtları için etkinleştirmek üzere forceCPURenderModeForDevices etiketini kullanabilirsiniz.

Bu etiketi iPhone etiketinin alt öğesi olarak ekleyin ve boşlukla ayrılmış bir aygıt modeli ad listesi belirtin. Geçerli aygıt modeli ad listesi için bkz. forceCPURenderModeForDevices.

Örneğin, eski iPod'larda, iPhone'larda ve iPad'lerde CPU modunu kullanmak ve diğer tüm aygıtlarda GPU modunu etkinleştirmek için, uygulama tanımlayıcıda aşağıdakileri belirtin:

... 
                            <renderMode>GPU</renderMode> 
                            ... 
                            <iPhone> 
                            ... 
                               <forceCPURenderModeForDevices>iPad1,1 iPhone1,1 iPhone1,2 iPod1,1 
                               </forceCPURenderModeForDevices> 
                            </iPhone>

requestedDisplayResolution öğesi uygulamanızın yüksek çözünürlüklü ekranlara sahip iOS aygıtlarında standard çözünürlüğü mü yoksa yüksek çözünürlük modunu mu kullanması gerektiğini belirtir.

<requestedDisplayResolution>high</requestedDisplayResolution>

Yüksek çözünürlük modunda, yüksek çözünürlüklü ekrandaki her pikseli bireysel olarak ele alabilirsiniz. Standart modda, aygıt ekranı uygulamanıza standart çözünürlüklü ekran olarak görünür. Bu modda tek bir piksel çizmek, yüksek çözünürlüklü ekranda dört pikselin rengini ayarlayacaktır.

Varsayılan değer standard değeridir. Unutmayın, iOS aygıtlarını hedeflemek için requestedDisplayResolution öğesi, iPhone öğesinin alt öğesi olarak kullanılır (InfoAdditions öğesi veya initialWindow öğesi değil).

Farklı aygıtlarda farklı ayarlar kullanmak istiyorsanız, varsayılan değerinizi requestedDisplayResolution öğesinin değeri olarak belirleyin. Karşıt değeri kullanması gereken aygıtları belirtmek için excludeDevices niteliğini kullanın. Örneğin, yüksek çözünürlük modu aşağıdaki kodla, bu modu destekleyen tüm aygıtlarda kullanılır (standart modu kullanan 3. nesil iPad'ler hariç):

<requestedDisplayResolution excludeDevices="iPad3">high</requestedDisplayResolution>

excludeDevices niteliği AIR 3.6 ve üst sürümlerinde kullanılabilir.

Uygulamanızın bir web sayfasındaki bağlantı tarafından veya aygıttaki başka bir yerel uygulama tarafından çağrılmasına izin vermek için özel bir URI şeması kaydedebilirsiniz. Bir URI şemasını kaydetmek için InfoAdditions öğesine bir CFBundleURLTypes anahtarı ekleyin. Aşağıdaki örnek, bir uygulamanın example://foo biçimine sahip URL'ler tarafından çağrılmasına izin vermek için com.example.app adlı bir URI şeması kaydeder.

<key>CFBundleURLTypes</key> 
                            <array> 
                            <dict> 
                            <key>CFBundleURLSchemes</key> 
                            <array> 
                            <string>example</string> 
                            </array> 
                            <key>CFBundleURLName</key> 
                            <string>com.example.app</string> 
                            </dict> 
                            </array>

Uygulamanız özel bir URI aracılığıyla başlatıldığında NativeApplication nesnesi bir invoke olayı gönderir. Sorgu parametreleri de dahil olmak üzere bağlantının URL'si InvokeEvent nesnesinin arguments dizisine yerleştirilir. Herhangi bir sayıda özel URI şeması kullanabilirsiniz.

Uygulamanızın yalnızca belirli donanım ve yazılım özelliklerine sahip aygıtlarda kullanılması gerekiyorsa, InfoAdditions öğesi içindeki UIRequiredDeviceCapabilities dizisine girişler ekleyin. Örneğin, aşağıdaki giriş bir uygulamanın bir fotoğraf kamerası ve bir mikrofon gerektirdiğini gösterir:

<key>UIRequiredDeviceCapabilities</key> 
                            <array> 
                            <string>microphone</string> 
                            <string>still-camera</string> 
                            </array>

Bir aygıtta karşılık gelen özellikler yoksa uygulama yüklenemez. AIR uygulamalarıyla ilgili özellik ayarları şunları içerir:

AIR 2.6 ve üstü armv7 ve opengles-2 öğelerini gerekli özellikler listesine otomatik olarak ekler.

Kullanıcı bir AIR uygulamasından başka bir uygulamaya geçtiğinde, uygulama arka plana geçer ve duraklar. Uygulamanızın duraklamak yerine tamamen çıkmasını isterseniz, UIApplicationExitsOnSuspend özelliğini YES olarak ayarlayın.

<key>UIApplicationExitsOnSuspend</key> 
                            <true/>

Uygulamanız tarafından kullanılan SWF'lerin bir alt kümesini paketleyerek ve çalışma zamanında Loader.load() yöntemiyle kalan (yalnızca varlık içeren) harici SWF'lerini yükleyerek ilk uygulama indirme boyutunuzu küçültebilirsiniz. Bu özelliği kullanmak için uygulamayı, ADT harici olarak yüklenen SWF dosyalarındaki tüm ActionScript ByteCode (ABC) öğelerini ana uygulama SWF'sine taşıyıp, yalnızca varlık içeren bir SWF dosyası bırakacak şekilde paketlemeniz gerekir. Bunun, bir uygulamanın yüklenmesinin ardından herhangi bir kodun indirilmesini yasaklayan Apple Store kuralıyla uyumlu olması gerekir.

ADT, harici olarak yüklenen SWF'leri (kesilen SWF'ler olarak da adlandırılır) desteklemek için şunları yapar:

• Çalıştırma zamanında yüklenmesi için çizgiyle sınırlandırılmış SWF listesine erişmek üzere <iPhone> öğesinin <externalSwfs> alt öğesinde belirtilen metin dosyasını okur.

  <iPhone> 
                                         ... 
                                         <externalSwfs>FilewithPathsOfSWFsThatAreToNotToBePackaged.txt</externalSwfs> 
                                      </iPhone>

• ABC kodunu her bir harici olarak yüklenen SWF'den ana çalıştırılabilir dosyaya aktarır.

• .ipa dosyasındaki harici olarak yüklenen SWF'leri atlar.

• Kesilen SWF'leri .remoteStrippedSWFs dizinine kopyalar. Bu SWF'leri bir web sunucusunda barındırdığınızda uygulamanız bunları gerektiğinde çalışma zamanında yükler.

Çalışma zamanında yüklenecek SWF dosyalarını, aşağıdaki örnekte gösterildiği gibi, adlarını metin dosyasında satır başına bir tane gelecek şekilde belirterek gösterin:

assets/Level1/Level1.swf 
                            assets/Level2/Level2.swf 
                            assets/Level3/Level3.swf 
                            assets/Level4/Level4.swf

Belirtilen dosya yolu, uygulama tanımlayıcı dosyasına göre değişir. Ayrıca bu SWF'leri adt komutunda varlık olarak belirtmelisiniz.

 Örnek kod dahil olmak üzere bu özellikle ilgili daha fazla bilgi için Adobe mühendisi Abhinav Dhandh tarafından yayınlanan External hosting of secondary SWFs for AIR apps on iOS (iOS'ta AIR uygulamaları için ikincil SWF'lerin harici olarak barındırılması) web günlüğüne bakın.

Coğrafi Konum desteği için aşağıdaki anahtar-değer çiftlerinden birini InfoAdditions öğesine ekleyin:

<InfoAdditions> 
                            <![CDATA[ 
                            <key>NSLocationAlwaysUsageDescription</key> 
                            <string>Sample description to allow geolocation always</string> 
                            <key>NSLocationWhenInUseUsageDescription</key> 
                            <string>Sample description to allow geolocation when application is in foreground</string>               
                            ]]> 
                            </InfoAdditions>