Wielkość fizyczna ekranu urządzeń mobilnych jest dużo mniejsza niż komputerów stacjonarnych, ale gęstość pikseli na ich ekranach jest wyższa. Tekst charakteryzujący się wyostrzonymi krawędziami będzie wyglądał dobrze, lecz glify muszą mieć minimalną wielkość fizyczną, aby były wystarczająco czytelne.
Urządzenia przenośne są często używane w ruchu, a także przy nieodpowiednim oświetleniu. Należy więc zastanowić się, jak wiele informacji można w sposób czytelny wyświetlić na ekranie takiego urządzenia. Może być to mniej niż w przypadku monitora komputera stacjonarnego o tych samych wymiarach w pikselach.
Do wyróżnienia szczególnie ważnych informacji należy użyć hierarchii typograficznej. W celu podkreślenia znaczenia poszczególnych elementów interfejsu użytkownika można użyć wielkości czcionki, grubości i odstępów. Można jednak użyć jednego lub więcej wskaźników na każdym poziomie hierarchii. Wskaźniki te należy zastosować spójnie w całej aplikacji. Wskaźnik może dotyczyć szpalty (np. wcięcie, odstęp między liniami, umieszczenie) lub graficzny (wielkość, styl, kolor czcionki). Stosowanie nadmiarowych wskaźników może być skutecznym sposobem upewnienia się, że hierarchia jest wyrażona w sposób wyraźny. Należy jednak próbować używać nie więcej niż trzech wskaźników dla każdego poziomu grupowania.
Należy próbować upraszczać etykiety i tekst wyjaśnień. Należy na przykład używać przykładowych danych w polach tekstowych, w celu zasugerowania treści i uniknięcia osobnej etykiety.
