Przegląd pakietu flash.globalization

Flash Player 10.1 i nowsze wersje, Adobe AIR 2.0 i nowsze wersje

Pakiet flash.globalization pośredniczy w obsłudze konwencji kulturowych dostępnych w systemie operacyjnym. Ułatwia on pisanie aplikacji spełniających wymogi konwencji kulturowych poszczególnych użytkowników.

Główne klasy pakietu to między innymi:

  • Klasa Collator odpowiadająca za sortowanie i dopasowywanie ciągów

  • Klasa CurrencyFormatter odpowiadająca za formatowanie liczb do postaci ciągów kwot wyrażonych w walutach oraz za analizowanie kwot wyrażonych w walutach i symboli z ciągów wejściowych

  • Klasa DateTimeFormatter odpowiadająca za formatowanie wartości dat

  • Klasa LocaleID służąca do pobierania informacji o określonych ustawieniach narodowych

  • Klasa NumberFormatter odpowiadająca za formatowanie i analizowanie wartości liczbowych

  • Klasa StringTools odpowiadająca za obsługę konwersji liter w ciągach w przypadku ustawień narodowych, w których rozróżniana jest wielkość liter

Pakiet flash.globalization i lokalizowanie zasobów

Pakiet flash.globalization nie zawiera mechanizmów lokalizacji zasobów. Można jednak użyć identyfikatora ustawień narodowych z pakietu flash.globalization jako klucza przy pobieraniu zlokalizowanych zasobów. Można na przykład zlokalizować zasoby aplikacji utworzonej za pomocą narzędzia Flex przy użyciu klas ResourceManager i ResourceBundle. Więcej informacji zawiera dokument Lokalizowanie aplikacji Flex .

Środowisko Adobe AIR 1.1 także zawiera pewne funkcje wspomagające lokalizację aplikacji AIR. Funkcje te omówiono w sekcji Lokalizowanie aplikacji AIR .

Ogólna strategia internacjonalizacji aplikacji

Poniżej opisano kolejne ogólne etapy typowej strategii internacjonalizacji aplikacji przy użyciu pakietu flash.globalization:

  1. Określenie i przypisanie wartości ustawień narodowych.

  2. Utworzenie instancji klasy usługowej (Collator, CurrencyFormatter, DateTimeFormatter, NumberFormatter lub StringTools).

  3. Sprawdzenie, czy występują błędy i są dostępne ustawienia alternatywne, przy użyciu właściwości lastOperationStatus.

  4. Formatowanie i wyświetlanie informacji przy użyciu konkretnych ustawień narodowych.

Następnym krokiem jest załadowanie i wyświetlenie ciągów i zasobów interfejsu użytkownika właściwych dla ustawień narodowych. Ten krok może obejmować takie zadania, jak:

  • Zmiana wielkości elementów interfejsu użytkownika za pomocą funkcji automatycznego układu w celu dopasowania ich do długości ciągów.

  • Wybór właściwych czcionek i zapewnienie obsługi czcionek zapasowych.

  • Zapewnienie obsługi alternatywnych rodzajów pisma przy użyciu mechanizmu tekstowego FTE.

  • Zapewnienie prawidłowej obsługi edytorów IME.

Sprawdzanie, czy wystąpiły błędy i są dostępne ustawienia alternatywne

We wszystkich klasach usługowych z pakietu flash.globalization stosowany jest podobny schemat identyfikacji błędów. We wszystkich tych klasach używany jest także identyczny mechanizm wyboru ustawień alternatywnych, gdy system operacyjny użytkownika nie obsługuje żądanych ustawień narodowych.

Poniższy przykład ilustruje sposób sprawdzania, czy są dostępne błędy i ustawienia alternatywne podczas tworzenia instancji klas usługowych. Każda klasa usługowa ma właściwość lastOperationStatus, która wskazuje, czy ostatnie wywołanie metody spowodowało zgłoszenie błędów lub ostrzeżeń.

var nf:NumberFormatter = new NumberFormatter("de-DE"); 
if(nf.lastOperationStatus != LastOperationStatus.NO_ERROR) 
{ 
    if(nf.lastOperationStatus == LastOperationStatus.USING_FALLBACK_WARNING) 
    { 
        // perform fallback logic here, if needed 
        trace("Warning - Fallback locale ID: " + nf.actualLocaleIDName); 
    } 
    else 
    { 
        // perform error handling logic here, if needed 
        trace("Error: " + nf.lastOperationStatus); 
    } 
}

Ten przykładowy kod po prostu wyświetla (trace) komunikat, jeśli używany jest identyfikator alternatywnych ustawień narodowych lub jeśli wystąpił błąd. W razie potrzeby aplikację można wyposażyć w dodatkowy mechanizm obsługi błędów. Aplikacja może, na przykład, wyświetlać komunikat dla użytkownika lub wymusić użycie konkretnych, obsługiwanych ustawień narodowych.