Ustawienia w systemie Android

W celu zapewnienia prawidłowego działania aplikacji i środowiska wykonawczego kilka wpisów manifestu w tworzonym dokumencie manifestu systemu Android jest ustawianych przez środowisko AIR. Nie można definiować następujących ustawień:

Model bezpieczeństwa w systemie Android wymaga, aby każda aplikacja żądała uprawnień w celu korzystania z funkcji mających następstwa w zakresie bezpieczeństwa lub prywatności. Te uprawnienia muszą zostać określone w momencie pakowania aplikacji i nie można ich zmieniać podczas jej działania. Gdy użytkownik instaluje aplikację, system operacyjny Android informuje, jakich uprawnień żąda ta aplikacja. Jeśli nie nastąpi żądanie uprawnienia wymaganego dla funkcji, system operacyjny Android może zgłosić wyjątek, gdy aplikacja uzyska dostęp do funkcji, ale nie musi to nastąpić. Wyjątki są przekazywane do aplikacji przez środowisko wykonawcze. W przypadku niezgłoszonego niepowodzenia do dziennika systemu Android jest dodawany komunikat o niepowodzeniu dotyczącym uprawnienia.

W środowisku AIR uprawnienia systemu Android są określane w elemencie android deskryptora aplikacji. Do dodawania uprawnień służy następujący format (gdzie fragment PERMISSION_NAME jest nazwą uprawnienia w systemie Android):

<android> 
                            <manifestAdditions> 
                            <![CDATA[ 
                            <manifest> 
                            <uses-permission android:name="android.permission.PERMISSION_NAME" /> 
                            </manifest> 
                            ]]> 
                            </manifestAdditions> 
                            </android>

Instrukcje uses-permissions w elemencie manifest są dodawane bezpośrednio do dokumentu manifestu systemu Android.

Do korzystania z różnych funkcji środowiska AIR są wymagane następujące uprawnienia:

ACCESS_COARSE_LOCATION

Umożliwia aplikacji uzyskiwanie za pośrednictwem klasy Geolocation dostępu do danych o lokalizacji określanych przy użyciu sieci Wi-Fi oraz sieci komórkowych.

ACCESS_FINE_LOCATION

Umożliwia aplikacji uzyskiwanie dostępu do danych systemu GPS za pośrednictwem klasy Geolocation.

ACCESS_NETWORK_STATE i ACCESS_WIFI_STATE

Umożliwiają aplikacji uzyskiwanie dostępu do informacji o sieci za pośrednictwem klasy NetworkInfo.

CAMERA

Umożliwia aplikacji uzyskiwanie dostępu do kamery.

Uwaga: W przypadku żądania uprawnienia do korzystania z funkcji kamery system Android zakłada, że aplikacja również wymaga kamery. Jeśli kamera jest opcjonalną funkcją aplikacji, wówczas należy dodać do manifestu element uses-feature dotyczący kamery, ustawiając wartość false dla atrybutu required. Zobacz Filtrowanie zgodności w systemie Android .

INTERNET

Umożliwia aplikacji realizowania żądań dotyczących sieci. Pozwala także na zdalne debugowanie.

READ_PHONE_STATE

Umożliwia środowisku AIR wyciszanie dźwięków podczas połączeń telefonicznych. To uprawnienie należy ustawić, jeśli podczas działania w tle aplikacja odtwarza dźwięk.

RECORD_AUDIO

Umożliwia aplikacji uzyskiwanie dostępu do mikrofonu.

WAKE_LOCK i DISABLE_KEYGUARD

Umożliwiają aplikacji blokowanie przejścia urządzenia w tryb uśpienia przy użyciu ustawień klasy SystemIdleMode.

WRITE_EXTERNAL_STORAGE

Umożliwia aplikacji zapisywanie danych na zewnętrznej karcie pamięci podłączonej do urządzenia.

Na przykład w celu ustawienia uprawnień dla aplikacji wymagającej wszystkich uprawnień można dodać następujący deskryptor aplikacji:

<android> 
                            <manifestAdditions> 
                            <![CDATA[ 
                            <manifest> 
                            <uses-permission android:name="android.permission.ACCESS_COARSE_LOCATION" /> 
                            <uses-permission android:name="android.permission.ACCESS_FINE_LOCATION" /> 
                            <uses-permission android:name="android.permission.ACCESS_NETWORK_STATE" /> 
                            <uses-permission android:name="android.permission.ACCESS_WIFI_STATE" /> 
                            <uses-permission android:name="android.permission.CAMERA" /> 
                            <uses-permission android:name="android.permission.DISABLE_KEYGUARD" /> 
                            <uses-permission android:name="android.permission.INTERNET" /> 
                            <uses-permission android:name="android.permission.READ_PHONE_STATE" /> 
                            <uses-permission android:name="android.permission.RECORD_AUDIO" /> 
                            <uses-permission android:name="android.permission.WAKE_LOCK" /> 
                            <uses-permission android:name="android.permission.WRITE_EXTERNAL_STORAGE" /> 
                            </manifest> 
                            ]]> 
                            </manifestAdditions> 
                            </android>

Do uruchamiania aplikacji AIR ze strony internetowej lub z natywnej aplikacji systemu Android można używać własnego schematu identyfikatora URI. Obsługa własnych identyfikatorów URI jest oparta na filtrach metody konwersji określonych w manifeście systemu Android, dlatego tej techniki nie można używać na innych platformach.

Aby użyć własnego identyfikatora URI, do deskryptora aplikacji należy dodać w bloku <android> filtr metody konwersji. W poniższym przykładzie należy określić oba elementy intent-filter . Wyrażenie <data android:scheme=" my-customuri "/> należy edytować w taki sposób, aby odzwierciedlało ono ciąg URI dla danego własnego schematu.

<android> 
                            <manifestAdditions> 
                            <![CDATA[ 
                            <manifest> 
                            <application> 
                            <activity> 
                            <intent-filter> 
                            <action android:name="android.intent.action.MAIN"/> 
                            <category android:name="android.intent.category.LAUNCHER"/> 
                            </intent-filter> 
                            <intent-filter> 
                            <action android:name="android.intent.action.VIEW"/> 
                            <category android:name="android.intent.category.BROWSABLE"/> 
                            <category android:name="android.intent.category.DEFAULT"/> 
                            <data android:scheme="my-customuri"/> 
                            </intent-filter> 
                            </activity> 
                            </application> 
                            </manifest> 
                            ]]> 
                            </manifestAdditions> 
                            </android>

Filtr metody konwersji informuje system operacyjny Android, że aplikacja jest dostępna do wykonania danej operacji. W przypadku własnego schematu URI oznacza to, że użytkownik kliknął łącze korzystające z tego schematu URI (a przeglądarka nie wie, jak obsłużyć schemat).

W przypadku wywołania aplikacji przez własny schemat URI obiekt NativeApplication wywołuje zdarzenie invoke . Adres URL łącza, łącznie z parametrami zapytania, jest umieszczany w tablicy arguments obiektu InvokeEvent. Można używać dowolnej liczby filtrów metod konwersji.

Aby określić, czy dana aplikacja jest zgodna z danym urządzeniem, system operacyjny Android korzysta z szeregu elementów w pliku manifestu tej aplikacji. Dodawanie tych informacji do manifestu jest opcjonalne. Jeśli te elementy nie zostaną dodane, aplikację będzie można instalować na dowolnym urządzeniu z systemem Android. Jednak może ona nie działać prawidłowo na pewnych urządzeniach z systemem Android. Na przykład aplikacja do obsługi kamery nie będzie pomocna na telefonie, który nie jest wyposażony w kamerę.

Niektóre znaczniki manifestu systemu Android, których można używać do filtrowania:

• supports-screens

• uses-configuration

• uses-feature

• uses-sdk (w środowisku AIR 3 lub nowszym)

<android> 
                                <manifestAdditions> 
                                <![CDATA[ 
                                <manifest> 
                                <uses-permission android:name="android.permission.CAMERA" /> 
                                <uses-feature android:name="android.hardware.camera" android:required="false"/> 
                                <uses-feature android:name="android.hardware.camera.autofocus" android:required="false"/> 
                                <uses-feature android:name="android.hardware.camera.flash" android:required="false"/> 
                                </manifest> 
                                ]]> 
                                </manifestAdditions> 
                                </android>

<android> 
                                <manifestAdditions> 
                                <![CDATA[ 
                                <manifest> 
                                <uses-permission android:name="android.permission.RECORD_AUDIO" /> 
                                <uses-feature android:name="android.hardware.microphone" android:required="false"/> 
                                </manifest> 
                                ]]> 
                                </manifestAdditions> 
                                </android>

Ustawiając dla atrybutu installLocation elementu manifest systemu Android wartość auto lub preferExternal , można zezwolić na instalację lub przeniesienie aplikacji na zewnętrzną kartę pamięci.

<android> 
                            <manifestAdditions> 
                            <![CDATA[ 
                            <manifest android:installLocation="preferExternal"/> 
                            ]]> 
                            </manifestAdditions> 
                            </android>

System operacyjny Android nie gwarantuje, że aplikacja zostanie zainstalowana w pamięci zewnętrznej. Użytkownik może również przenosić aplikację między pamięcią wewnętrzną i zewnętrzną za pomocą aplikacji ustawień systemowych.

Nawet w przypadku zainstalowania w pamięci zewnętrznej bufor aplikacji oraz dane użytkownika, takie jak zawartość katalogu magazynu aplikacji, obiekty udostępnione i pliki tymczasowe, są nadal przechowywane w pamięci wewnętrznej. W celu uniknięcia zbyt dużego użycia pamięci wewnętrznej należy rozsądnie wybierać dane zapisywane w katalogu magazynu aplikacji. Duże ilości danych należy zapisywać na karcie SD, korzystając z lokalizacji File.userDirectory lub File.documentsDirectory (które w systemie Android są odwzorowywane na katalog główny karty SD).

W systemie Android 3.0+ aplikacja musi włączyć przyspieszanie sprzętowe w elemencie aplikacji Android, aby zawartość dodatku plug-in była wyświetlana w obiekcie StageWebView. Aby włączyć renderowanie dodatków plug-in, należy ustawić dla atrybutu android:hardwareAccelerated elementu application wartość true .

<android> 
                            <manifestAdditions> 
                            <![CDATA[ 
                            <manifest> 
                            <application android:hardwareAccelerated="true"/> 
                            </manifest> 
                            ]]> 
                            </manifestAdditions> 
                            </android>

Środowisko wykonawcze AIR 3 i nowsze wersje ustawiają renderowanie kolorów 32-bitowych. We wcześniejszych wersjach środowiska wykonawczego AIR stosowane są kolory 16-bitowe. Aby określić, że środowisko wykonawcze ma używać kolorów 16-bitowych, można użyć elementu <colorDepth> w deskryptorze aplikacji:

<android> 
                            <colorDepth>16bit</colorDepth> 
                            <manifestAdditions>...</manifestAdditions> 
                            </android>

Stosowanie 16-bitowej głębi koloru może zwiększyć wydajność renderowania, lecz obniża jakość kolorów.