Specyfikacja ECMAScript for XML definiuje zestaw klas i funkcji służących do pracy z danymi XML. Te klasy i funkcje nazywane są łącznie specyfikacją
E4X.
Język ActionScript 3.0 zawiera następujące klasy należące do specyfikacji E4X: XML, XMLList, QName i Namespace.
Metody, właściwości i operatory klas E4X zostały opracowane z myślą o:
-
Prostocie — tam, gdzie to możliwe, specyfikacja E4X ułatwia pisanie i interpretowanie kodu operującego na danych XML.
-
Spójności — metody i koncepcje, na których oparta jest specyfikacja E4X, są spójne wewnętrznie oraz spójne z innymi elementami języka ActionScript.
-
Podobieństwo do znanej składni — do manipulowania danymi XML służą dobrze znane operatory, takie jak operator kropki (
.
).
Uwaga:
W języku ActionScript 2.0 dostępna była inna klasa XML. W języku ActionScript 3.0 jej nazwę zmieniono na XMLDocument, tak aby nie kolidowała z klasą XML, która w języku ActionScript 3.0 należy do specyfikacji E4X. W języku ActionScript 3.0 starsze klasy — XMLDocument, XMLNode, XMLParser oraz XMLTag — są zawarte w pakiecie flash.xml ze względu na zgodność wstecz. Nowe klasy E4X są klasami podstawowymi języka i aby ich używać, nie trzeba importować pakietu. Informacje o starszych klasach XML języka ActionScript 2.0 zawiera opis
pakietu flash.xml
w
Skorowidzu języka ActionScript 3.0 dla platformy Adobe Flash
.
Oto przykład manipulowania danymi przy użyciu elementów specyfikacji E4X:
var myXML:XML =
<order>
<item id='1'>
<menuName>burger</menuName>
<price>3.95</price>
</item>
<item id='2'>
<menuName>fries</menuName>
<price>1.45</price>
</item>
</order>
Często aplikacja będzie ładować dane XML ze źródła zewnętrznego, takiego jak usługa Web Service czy kanałRSS. Jednak, ze względu na czytelność, w przykładach kodu dane XML są przypisywane jako literały.
Tak, jak ilustruje to poniższy kod, specyfikacja E4X obejmuje kilka intuicyjnych operatorów, takich jak kropka (
.
) oraz identyfikator atrybutu (
@
); operatory te zapewniają dostęp do właściwości i atrybutów w danych XML:
trace(myXML.item[0].menuName); // Output: burger
trace(myXML.item.(@id==2).menuName); // Output: fries
trace(myXML.item.(menuName=="burger").price); // Output: 3.95
Metoda
appendChild()
służy do przypisywania nowego węzła podrzędnego danym XML, co ilustruje poniższy wycinek kodu:
var newItem:XML =
<item id="3">
<menuName>medium cola</menuName>
<price>1.25</price>
</item>
myXML.appendChild(newItem);
Operatory
@
i
.
umożliwiają nie tylko odczytywanie danych, lecz również przypisywanie ich:
myXML.item[0].menuName="regular burger";
myXML.item[1].menuName="small fries";
myXML.item[2].menuName="medium cola";
myXML.item.(menuName=="regular burger").@quantity = "2";
myXML.item.(menuName=="small fries").@quantity = "2";
myXML.item.(menuName=="medium cola").@quantity = "2";
Pętla
for
umożliwia iteracyjne przeglądanie węzłów w danych XML, co zilustrowano poniżej:
var total:Number = 0;
for each (var property:XML in myXML.item)
{
var q:int = Number(property.@quantity);
var p:Number = Number(property.price);
var itemTotal:Number = q * p;
total += itemTotal;
trace(q + " " + property.menuName + " $" + itemTotal.toFixed(2))
}
trace("Total: $", total.toFixed(2));
