Omówienie formatów wideo

Flash Player 9 i nowsze wersje, Adobe AIR 1.0 i nowsze wersje

Oprócz formatu wideo Adobe FLV program Flash Player i środowisko Adobe AIR obsługują dane wideo i audio zakodowane w formatach H.264 i HE-AAC w ramach standardowych formatów plików MPEG-4. Formaty te umożliwiają strumieniowe przesyłanie wideo o wysokiej jakości przy mniejszej szybkości transmisji. Do tworzenia i udostępniania atrakcyjnych treści wideo można używać standardowych narzędzi specjalistycznych, takich jak Adobe Premiere Pro i Adobe After Effects.

Typ

Format

Container

Wideo

H.264

MPEG-4: MP4, M4V, F4V, 3GPP

Wideo

Sorenson Spark

Plik FLV

Wideo

ON2 VP6

Plik FLV

Dźwięk

AAC+ / HE-AAC / AAC v1 / AAC v2

MPEG-4:MP4, M4V, F4V, 3GPP

Dźwięk

MP3

MP3

Dźwięk

Nellymoser

Plik FLV

Dźwięk

Speex

Plik FLV

Kodowanie wideo dla urządzeń przenośnych

Środowisko AIR w systemie Android może dekodować różnorodne pliki wideo w formacie H.264. Tylko niewielka część wideo w formacie H.264 jest jednak przystosowana do płynnego odtwarzania na telefonach komórkowych. Wynika to z ograniczonej mocy obliczeniowej procesorów w wielu telefonach komórkowych. Program Adobe Flash Player dla urządzeń przenośnych może dekodować wideo w formacie H.264 za pomocą wbudowanego przyspieszania sprzętowego. Takie dekodowanie zapewnia lepszą jakość przy niższym zużyciu energii.

Standard H.264 obsługuje kilka technik kodowania. Tylko urządzenia najwyższej klasy płynnie odtwarzają wideo przy złożonych profilach i poziomach. Większość urządzeń może jednak odtwarzać wideo zakodowane w profilu podstawowym. Na urządzeniach przenośnych przyspieszanie sprzętowe jest dostępne dla części tych technik. Konkretne techniki kodowania i ustawienia używane przez koder zależą od profilu oraz parametrów poziomu. Dla programistów oznacza to przewagę kodowania wideo w wybranej rozdzielczości, która jest dobrze odtwarzana na większości urządzeń.

Konkretne rozdzielczości, w których warto korzystać z przyspieszania sprzętowego, różnią się w zależności od urządzenia, ale większość urządzeń obsługuje następujące standardowe rozdzielczości.

Orientacja

Zalecane rozdzielczości

4:3

640 × 480

512 × 384

480 × 360

16:9

640 × 360

512 × 288

480 × 272

Uwaga: Program Flash Player obsługuje każdy poziom i profil standardu H.264. Przestrzeganie tych zaleceń ułatwia używanie przyspieszania sprzętowego, a tym zapewnia samym lepszą wydajność na większości urządzeń. Stosowanie zaleceń nie jest obowiązkowe.

Szczegółowe omówienie i opisy ustawień kodowania w programie Adobe Media Encoder CS5 można znaleźć w artykule Zalecenia dotyczące kodowania wideo H.264 dla programu Flash Player 10.1 na urządzeniach przenośnych .

Uwaga: W systemie iOS za pomocą klasy Video można odtwarzać wyłącznie pliki wideo zakodowane przy użyciu kodeków Sorenson Spark i On2 VP6. Pliki wideo zakodowane za pomocą kodeka H.264 można odtwarzać w odtwarzaczu wideo urządzenia przez uruchomienie adresu URL wskazującego plik wideo za pomocą funkcji flash.net.navigateToURL() . Pliki wideo H.264 można również odtwarzać za pomocą znacznika <video> na stronie html wyświetlanej w obiekcie StageWebView.

Obsługa zakodowanych plików wideo w programie Flash Player i w środowisku AIR

Program Flash Player 7 obsługuje pliki FLV zakodowane za pomocą kodeka wideo Sorenson™ Spark™. Program Flash Player 8 obsługuje pliki FLV zakodowane modułem kodującym Sorenson Spark lub On2 VP6 w programie Flash Professional 8. Kodek wideo On2 VP6 obsługuje kanał alfa.

Program Flash Player 9.0.115.0 i nowsze wersje obsługuje pliki pomocnicze uzyskane na podstawie standardowego formatu „kontenerowego” MPEG-4. Są to pliki F4V, MP4, M4A, MOV, MP4V, 3GP i 3G2, o ile zawierają wideo zakodowane w formacie H.264 i/lub dźwięk zakodowany w formacie HE-AAC v2. Standard H.264 zapewnia wyższą jakość wideo przy mniejszej szybkości transmisji w porównaniu z takim samym profilem kodowania w standardach Sorenson i On2. HE-AAC v2 to rozszerzenie formatu AAC — standardowego formatu audio zdefiniowanego w ramach standardu wideo MPEG-4. W formacie HE-AAC v2 stosowane są techniki replikacji pasma widmowego (SBR, ang. spectral band replication) i stereofonii parametrycznej (PS, ang. parametric stereo) w celu zwiększenia efektywności kodowania przy niskich szybkościach transmisji.

W poniższej tabeli wymieniono obsługiwane kodeki. Przedstawiono także informacje o odpowiednich formatach pliku SWF i wersjach programu Flash Player i środowiska AIR potrzebnych do ich odtwarzania:

Kodek

Wersja formatu pliku SWF (najwcześniejsza obsługiwana wersja docelowa publikacji)

Flash Player i AIR (najwcześniejsza wersja wymagana do odtwarzania)

Sorenson Spark

6

Flash Player 6, Flash Lite 3

On2 VP6

6

Flash Player 8, Flash Lite 3.

Tylko program Flash Player 8 i późniejsze wersje obsługują publikowanie i odtwarzanie wideo On2 VP6.

H.264 (MPEG-4 Part 10)

9

Flash Player 9 z aktualizacją 3, AIR 1.0

ADPCM

6

Flash Player 6, Flash Lite 3

MP3

6

Flash Player 6, Flash Lite 3

AAC (MPEG-4 Part 3)

9

Flash Player 9 z aktualizacją 3, AIR 1.0

Speex (audio)

10

Flash Player 10, AIR 1.5

Nellymoser

6

Flash Player 6

Omówienie formatów plików wideo Adobe F4V i FLV

Firma Adobe udostępnia formaty plików wideo F4V i FLV przeznaczone do przesyłania strumieniowego treści do programu Flash Player i aplikacji AIR. Pełny opis tych formatów plików wideo można znaleźć na stronie www.adobe.com/go/video_file_format_pl .

Format plików wideo F4V

Począwszy od wersji programu Flash Player Update 3 (9.0.115.0) i wersji środowiska AIR 1.0 program Flash Player i środowisko AIR obsługują format wideo Adobe F4V oparty na formacie ISO MP4. Podzbiory tego formatu umożliwiają realizację różnych funkcji. Program Flash Player oczekuje, że poprawny plik F4V będzie rozpoczynał się od jednego z następujących pól wysokiego poziomu:
  • ftyp

    Pole ftyp zawiera informacje o funkcjach, które program musi realizować, aby odtworzyć plik w danym formacie.

  • moov

    Pole moov jest właściwym nagłówkiem pliku F4V. Zawiera jedno lub większą liczbę pól, które z kolei zawierają dalsze pola definiujące strukturę danych F4V. Plik F4V musi zawierać dokładnie jedno pole moov.

  • mdat

    Pole mdat zawiera ładunek danych pliku F4V. Plik FV zawiera tylko jedno pole mdat. Plik musi zawierać także pole moov, ponieważ nie jest możliwa interpretacja zawartości samego pola mdat.

W pliku F4V mogą występować wielobajtowe liczby całkowite w notacji „big-endian”, w której najbardziej znaczący bajt figuruje jako pierwszy, pod najniższym adresem.

Format plików wideo FLV

Plik w formacie Adobe FLV zawiera zakodowane dane audio i wideo przeznaczone do odtwarzania za pomocą programu Flash Player. Za pomocą programu kodującego, takiego jak Adobe Media Encoder lub Sorenson™ Squeeze, można przekonwertować plik wideo w formacie QuickTime lub Windows Media na plik FLV.

Uwaga: Pliki FLV można tworzyć, importując wideo do programu Flash i eksportując je w postaci pliku FLV. Wtyczka FLV Export pozwala na eksportowanie plików FLV z obsługiwanych aplikacji do montażu wideo. Aby możliwe było ładowanie plików FLV z serwera sieci Web, należy zarejestrować na serwerze rozszerzenie nazwy pliku i typ MIME. Odpowiednie informacje zawiera dokumentacja serwera sieci Web. Typ MIME plików FLV to video/x-flv . Więcej informacji zawiera sekcja Informacje o konfigurowaniu plików FLV do umieszczenia na serwerze .

Więcej informacji na temat plików FLV zawiera rozdział Pliki wideo — zagadnienia zaawansowane .

Wideo zewnętrzne a wideo osadzone

Korzystanie z zewnętrznych plików wideo stwarza pewne możliwości, które nie są dostępne w przypadku importowanych plików wideo:

  • Możliwe jest operowanie w aplikacji na dłuższych klipach wideo bez spadku szybkości odtwarzania. Zewnętrzne pliki wideo są obsługiwane przy użyciu buforowanej pamięci podręcznej, co oznacza, że duże pliki są podzielone na fragmenty, a dostęp do nich odbywa się dynamicznie. Dlatego zewnętrzne pliki F4V i FLV zajmują mniej pamięci niż osadzone pliki wideo.

  • Zewnętrzny plik wideo może mieć inną częstość klatek niż plik SWF, w którym jest odtwarzany. Na przykład, częstość klatek pliku SWF może być ustawiona na 30 klatek na sekundę (kl./s), a częstość klatek pliku wideo na 21 klatek na sekundę (kl./s). To ustawienie zapewnia lepszą kontrolę nad materiałem niż wideo osadzone i gwarantuje bardziej płynne odtwarzanie. Możliwe jest także odtwarzanie plików wideo z różnymi częstościami klatek bez potrzeby modyfikowania treści istniejącego pliku SWF.

  • W przypadku użycia zewnętrznych plików wideo odtwarzanie treści SWF nie jest przerywane na czas ładowania pliku wideo. Importowane pliki wideo mogą czasem przerywać odtwarzanie dokumentu, aby wykonać pewne funkcje, na przykład, aby uzyskać dostęp do napędu CD-ROM. Pliki wideo mogą wykonywać funkcje niezależnie od treści SWF, bez przerywania odtwarzania.

  • Dodawanie podpisów do treści wideo jest łatwiejsze w przypadku zewnętrznych plików FLV, ponieważ możliwe jest uzyskiwanie dostępu do metadanych wideo przy użyciu funkcji obsługi zdarzeń.