Protokół HTML w środowisku AIR

Środowisko AIR dodaje nowe atrybuty do elementów ramek i ramek pływających treści w obszarze izolowanym aplikacji:

sandboxRoot, atrybut

Atrybut sandboxRoot określa alternatywną, nieaplikacyjną domenę dla pliku określonego przez atrybut src ramki. Plik jest ładowany do nieaplikacyjnego obszaru izolowanego, który odpowiada danej domenie. Skrypty treści pliku i treści ładowanej z określonej domeny mogą odwoływać się do siebie wzajemnie.

Ważne: Jeśli wartość sandboxRoot zostanie zmieniona na podstawowy adres URL domeny, wówczas wszystkie żądania z domeny zostaną załadowane z katalogu aplikacji, a nie z serwera zdalnego (niezależnie od tego, czy żądanie wynikło z nawigacji na stronie, jest żądaniem XMLHttpRequest lub wynikło z innego sposobu ładowania treści).

Atrybut documentRoot

Atrybut documentRoot określa katalog lokalny, z którego ładowane są adresy URL wskazujące na pliki w lokalizacji określonej przez sandboxRoot .

Podczas odczytywania adresów URL w atrybucie src ramki lub w treści załadowanej do ramki część adresu URL zgodna z wartością określoną w sandboxRoot jest zastępowana wartością określoną w documentRoot . W poniższym znaczniku ramki:

<iframe        src="http://www.example.com/air/child.html"  
            documentRoot="app:/sandbox/" 
            sandboxRoot="http://www.example.com/air/"/>

kod child.html jest ładowany z podkatalogu sandbox folderu instalacyjnego aplikacji. Względne adresy URL w child.html są odczytywane na podstawie katalogu sandbox . Pliki z serwera zdalnego www.example.com/air nie są dostępne w ramce, ponieważ środowisko AIR podejmuje próby załadowania tych plików z katalogu app:/sandbox/.

Atrybut allowCrossDomainXHR

Aby umożliwić treści z ramki wysyłanie żądań XMLHttpRequest do dowolnej domeny zdalnej, należy dołączyć kod allowCrossDomainXHR="allowCrossDomainXHR" do ramki otwierającej. Domyślnie treść nieaplikacyjna może wysyłać takie żądania tylko do własnej domeny źródłowej. Istnieją poważne ograniczenia dot. zabezpieczeń związanych z zezwoleniem na stosowanie międzydomenowych żądań XHR. Kod na stronie może wymieniać dane w dowolnej domenie. Jeśli treści złośliwe zostaną wstrzyknięte do strony, zagrożone będą wszystkie dane dostępne dla kodu znajdujące się w bieżącym obszarze izolowanym. Międzydomenowe żądania XHR można umożliwić wyłącznie dla stron tworzonych i kontrolowanych i tylko wówczas, gdy międzydomenowe ładowanie danych jest naprawdę niezbędne. Ponadto należy uważnie sprawdzić wszystkie dane zewnętrzne ładowane przez stronę, aby zapobiec wstrzykiwaniu kodu lub innym formom ataku.

Ważne: Jeśli atrybut allowCrossDomainXHR został dołączony do elementu ramki lub ramki pływającej, międzydomenowe żądania XHR są możliwe (chyba że wartość jest równa „0” lub rozpoczyna się od liter „f” albo „n”). Na przykład: ustawienie dla allowCrossDomainXHR wartości "deny" nadal umożliwia międzydomenowe żądania XHR. Jeśli żądania międzydomenowe mają być zabronione, należy pozostawić atrybut poza deklaracją elementu.

ondominitialize, atrybut

Określa moduł obsługi zdarzenia dominitialize ramki. To zdarzenie jest właściwe dla środowiska AIR i uruchamiane jest po utworzeniu obiektów window lub document ramki, ale przed analizowaniem skryptów lub utworzeniem elementów dokumentów.

Ramka wywołuje zdarzenie dominitialize odpowiednio wcześnie w sekwencji ładowania, aby skrypt na każdej stronie podrzędnej mógł odwoływać się do obiektów, zmiennych i funkcji dodawanych do dokumentu podrzędnego przez moduł obsługi dominitialize . Strona nadrzędna musi znajdować się w tym samym obszarze izolowanym co podrzędna — wówczas może bezpośrednio dodawać albo uzyskiwać dostęp do obiektów w dokumencie podrzędnym. Jednak dokument nadrzędny w obszarze izolowanym aplikacji może utworzyć most (obszaru podrzędnego) w celu nawiązania komunikacji z treścią w obszarze izolowanym.

Poniższe przykłady ilustrują użycie znacznika iframe w środowisku AIR:

Umieszczanie dokumentu child.html w zdalnym obszarze izolowanym bez odwzorowania do rzeczywistej domeny na serwerze zdalnym:

<iframe        src="http://localhost/air/child.html"  
            documentRoot="app:/sandbox/" 
            sandboxRoot="http://localhost/air/"/>

Umieszczanie dokumentu child.html w zdalnym obszarze izolowanym i zezwolenie na generowanie żądań XMLHttpRequest tylko do strony www.example.com :

<iframe        src="http://www.example.com/air/child.html"  
            documentRoot="app:/sandbox/" 
            sandboxRoot="http://www.example.com/air/"/>

Umieszczanie dokumentu child.html w zdalnym obszarze izolowanym i zezwolenie na generowanie żądań XMLHttpRequest tylko do domeny zdalnej:

<iframe        src="http://www.example.com/air/child.html"  
            documentRoot="app:/sandbox/" 
            sandboxRoot="http://www.example.com/air/" 
            allowCrossDomainXHR="allowCrossDomainXHR"/>

Umieszczenie dokumentu child.html w lokalnym obszarze izolowanym z systemem plików:

<iframe             src="file:///templates/child.html"  
            documentRoot="app:/sandbox/" 
            sandboxRoot="app-storage:/templates/"/>

Umieszczenie dokumentu child.html w zdalnym obszarze izolowanym za pomocą zdarzenia dominitialize w celu ustawienia mostu obszaru izolowanego:

<html> 
<head> 
<script> 
var bridgeInterface = {}; 
bridgeInterface.testProperty = "Bridge engaged"; 
function engageBridge(){ 
    document.getElementById("sandbox").parentSandboxBridge = bridgeInterface; 
} 
</script> 
</head> 
<body> 
<iframe id="sandbox" 
            src="http://www.example.com/air/child.html"  
            documentRoot="app:/" 
            sandboxRoot="http://www.example.com/air/" 
            ondominitialize="engageBridge()"/> 
</body> 
</html>

Poniższy dokument child.html ilustruje, jak zawartość dokumentu potomnego może uzyskać dostęp do mostu obszaru izolowanego dokumentu macierzystego.

<html> 
    <head> 
        <script> 
            document.write(window.parentSandboxBridge.testProperty); 
        </script>   
    </head>   
    <body></body> 
</html>

Więcej informacji zawierają sekcje Treść odwołująca się do skryptów w różnych bezpiecznych obszarach izolowanych i Zabezpieczenia HTML w środowisku Adobe AIR .

Obiekty DOM w AIR i Webkit wywołują niektóre zdarzenia niedostępne w standardowym modelu zdarzeń DOM. W poniższej tabeli przedstawiono powiązane atrybuty zdarzeń, za pomocą których można określać moduły obsługi dla tych zdarzeń:

Atrybut contentEditable można dodać do dowolnego elementu HTML, aby umożliwić użytkownikom edytowanie treści elementu. Poniższy przykładowy kod HTML ustawia cały dokument jako dostępny do edycji, z wyjątkiem pierwszego elementu p :

<html> 
<head/> 
<body contentEditable="true"> 
    <h1>de Finibus Bonorum et Malorum</h1> 
    <p contentEditable="false">Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error.</p> 
    <p>At vero eos et accusamus et iusto odio dignissimos ducimus qui blanditiis.</p> 
</body> 
</html>

Środowisko AIR obsługuje adresy URL data: dla następujących elementów:

• img

• input type=”image”

• Reguły CSS dopuszczające użycie obrazów (np. obrazu tła)

Adresy URL Data umożliwiają wstawianie binarnych danych obrazów bezpośrednio do dokumentu CSS lub HTML jako ciągu zakodowanego zgodnie z base64. Poniżej przedstawiono przykład wykorzystania adresu URL data: jako wielokrotnego tła:

<html> 
<head> 
<style> 
body { 
background-image:url('%2F6cA%2F%2F%2F%2Fgxp3lwAAAAJ0Uk5T%2FwDltzBKAAABF0lEQVR42uzZQQ7CMAxE0e%2F7X5oNCyRocWzPiJbMBZ6qpIljE%2BnwklgKG7kwUjc2IkIaxkY0CPdEsCCasws6ShXBgmBBmEagpXQQLAgWBAuSY2gaKaWPYEGwIEwg0FRmECwIFoQeQjJlhJWUEFazjFDJCkI5WYRWMgjtfEGYyQnCXD4jTCdm1zmngFpBFznwVNi5RPSbwbWnpYr%2BBHi%2FtCTfgPLEPL7jBctAKBRptXJ8M%2BprIuZKu%2BUKcg4YK1PLz7kx4bSqHyPaT4d%2B28OCJJiRBo4FCQsSA0bziT3XubMgYUG6fc5fatmGBQkL0hoJ1IaZMiQsSFiQ8vRscTjlQOI2iHZwtpHuf%2BJAYiOiJSkj8Z%2FIQ4ABANvXGLd3%2BZMrAAAAAElFTkSuQmCC'); 
background-repeat:repeat; 
} 
</style> 
</head> 
<body> 
</body> 
</html>

Podczas korzystania z adresów URL data: należy pamiętać o tym, że dodatkowe białe znaki są uwzględniane i mają znaczenie. Na przykład ciąg danych musi zostać wprowadzony jako pojedynczy, nieprzerwany wiersz. W przeciwnym razie przerwy w wierszu będą traktowane jako część danych i nie będzie możliwe rozkodowanie obrazu.