Strategie pracy z bazami danych SQL

Nawet jeśli aplikacja nie wykonuje żadnych instrukcji przy pierwszym ładowaniu, należy utworzyć instancję obiektu SQLConnection i z wyprzedzeniem wywołać jego metodę open() lub openAsync() (np. po pierwszym uruchomieniu aplikacji), aby uniknąć opóźnień w czasie wykonywania instrukcji. Zobacz Połączenie z bazą danych .

Jeśli przez cały czas wykonywania aplikacji utrzymywane jest połączenie z bazą danych, należy zachować odwołanie do instancji SQLConnection i wykorzystywać je w całej aplikacji — jest to rozwiązanie lepsze niż zamykanie i ponowne otwieranie połączeń. Patrz Połączenie z bazą danych .

Podczas pisania kodu aplikacji kuszące może być synchroniczne wykonywanie operacji, ponieważ korzystanie z operacji synchronicznych często wymaga stosowania krótszego i mniej złożonego kodu. Jednak zgodnie z opisem w sekcji Korzystanie z synchronicznych i asynchronicznych operacji bazy danych operacje synchroniczne powodują zmniejszenie wydajności, co dostrzegają użytkownicy i co wpływa na ich zadowolenie z użytkowania aplikacji. Ilość czasu przeznaczona na wykonanie jednej operacji jest uzależniona od operacji oraz od ilości danych, jakie biorą udział w operacji. Na przykład: instrukcja SQL INSERT , która dodaje tylko jeden wiersz do bazy danych, trwa krócej niż instrukcja SELECT , która pobiera tysiąc wierszy danych. Gdy jednak tryb synchroniczny jest używany do wykonywania wielu operacji, wówczas operacje są zwykle połączone ze sobą. Nawet jeśli czas wykonania jednej operacji jest krótki, działanie aplikacji zostaje wstrzymane do czasu wykonania wszystkich operacji synchronicznych. W rezultacie łączny czas wielu operacji może być tak długi, że spowoduje drastyczne wydłużenie czasu oczekiwania na odpowiedź aplikacji.

Jako standardowe podejście należy stosować aplikacje asynchroniczne — szczególnie w przypadku operacji, które obejmują duże liczby wierszy. W sekcji Uzyskiwanie wyników SELECT w częściach opisano technikę dzielenia operacji przetwarzania dużych zestawów wyników instrukcji SELECT . Jednak ta technika może być stosowana tylko w trybie wykonywania asynchronicznego. Operacje synchroniczne powinny być stosowane tylko wówczas, gdy nie można uzyskać określonego działania za pomocą operacji asynchronicznych; po uwzględnieniu obniżenia wydajności, z którym będą musieli borykać się użytkownicy; oraz po przetestowaniu aplikacji i określeniu wpływu tych operacji na wydajność aplikacji. Wykonywanie asynchroniczne może wymagać bardziej złożonego kodowania. Jednak należy pamiętać o tym, że programista pisze kod tylko raz, a użytkownicy będą wielokrotnie korzystać z kodu działającego powoli lub szybko.

W wielu przypadkach zastosowanie osobnej instancji klasy SQLStatement dla każdej wykonywanej instrukcji SQL umożliwia jednorazowe utworzenie kolejki z wielu operacji SQL, co sprawia, że kod asynchroniczny przypomina kod synchroniczny — pod względem sposobu jego pisania. Więcej informacji zawiera sekcja Wyjaśnienie modelu wykonywania asynchronicznego .

Dla każdej instrukcji SQL, która jest wykonywana więcej niż jeden raz w aplikacji, należy utworzyć osobną instancję klasy SQLStatement. Ta instancja SQLStatement powinna być wykorzystywana przy każdym wykonaniu polecenia SQL. Przykład: załóżmy, że tworzona jest aplikacja, która zawiera cztery różne operacje SQL, które są wykonywane wiele razy. W takim przypadku należy utworzyć cztery osobne instancje klasy SQLStatement i wywołać metodę execute() w celu uruchomienia każdej instrukcji. Należy unikać podejścia odwrotnego, czyli używania jednego wystąpienia klasy SQLStatement dla wszystkich instrukcji SQL oraz ponownego definiowania właściwości text przed każdym wykonaniem instrukcji.

Należy stosować parametry klasy SQLStatement — nigdy nie należy konkatenować danych wprowadzonych przez użytkownika do tekstu instrukcji. Korzystanie z parametrów sprawia, że aplikacja jest bardziej bezpieczna, ponieważ zapobiega ewentualnym atakom SQL inject. Umożliwia stosowanie obiektów w zapytaniach (zamiast stosowania samych wartości literałowych SQL). Sprawia również, że instrukcje działają bardziej wydajnie, ponieważ mogą być używane wielokrotnie bez konieczności ponownej kompilacji przy każdym wykonaniu. Więcej informacji zawiera sekcja Korzystanie z parametrów w instrukcjach .