Cyfrowe podpisywanie pliku AIR

Zabezpieczenia, ograniczenia oraz obowiązki prawne wynikające ze stosowania certyfikatów podpisujących kod zostały przedstawione w oświadczeniu CPS (Certificate Practice Statements) oraz umowach dotyczących subskrypcji wystawianych przez ośrodek certyfikacji. Więcej informacji na temat umów z ośrodkami certyfikacji, które obecnie wydają certyfikaty do podpisywania kodu dla środowiska AIR, można znaleźć na następujących stronach internetowych:

ChosenSecurity (http://www.chosensecurity.com/products/tc_publisher_id_adobe_air.htm)

ChosenSecurity CPS (http://www.chosensecurity.com/resource_center/repository.htm)

GlobalSign (http://www.globalsign.com/code-signing/index.html)

GlobalSign CPS (http://www.globalsign.com/repository/index.htm)

Thawte CPS (http://www.thawte.com/cps/index.html)

VeriSign CPS (http://www.verisign.com/repository/CPS/)

Umowa subskrybenta — VeriSign (https://www.verisign.com/repository/subscriber/SUBAGR.html)

Podpisywanie pliku AIR oznacza dołączenie podpisu elektronicznego do pliku instalacyjnego. Podpis zawiera streszczenie pakietu, które służy do weryfikacji, że plik AIR nie został zmodyfikowany od czasu jego podpisania, a ponadto zawiera informacje o certyfikacie, które służą do sprawdzenia tożsamości wydawcy.

W środowisku AIR wykorzystywana jest infrastruktura kluczy publicznych za pośrednictwem magazynu certyfikatów systemu operacyjnego — w tej strukturze określane jest, czy certyfikat może być zaufany. Komputer, na którym zainstalowana jest aplikacja AIR musi bezpośrednio ufać certyfikatowi używanemu do podpisania aplikacji AIR lub musi zaufać łańcuchowi certyfikatów łączących certyfikat z zaufanym ośrodkiem certyfikacji w celu weryfikacji informacji o wydawcy.

Jeśli plik AIR jest podpisany certyfikatem, który nie łączy się z jednym z zaufanych certyfikatów głównych (zwykle należą do nich certyfikaty samopodpisane), wówczas nie ma możliwości sprawdzenia informacji o wydawcy. Środowisko AIR może ustalić, czy pakiet AIR nie został zmodyfikowany od czasu jego podpisania, ale nie ma możliwości określenia autora pliku ani autora podpisu.

W wersjach wcześniejszych niż AIR 1.5.3 instalator aplikacji AIR generował identyfikator wydawcy podczas instalowania pliku AIR. Był to identyfikator unikalny dla certyfikatu służącego do podpisania pliku AIR. Jeśli ten sam certyfikat został wykorzystany dla wielu aplikacji AIR, wówczas identyfikator wydawcy dla każdej z tych aplikacji był taki sam. Podpisanie aktualizacji aplikacji innym certyfikatem, a czasami nawet odnowioną wersją oryginalnego certyfikatu, powodowało zmianę identyfikatora wydawcy.

W wersji AIR 1.5.3 i wersjach późniejszych ID wydawcy nie jest przypisywany przez AIR. Aplikacja opublikowana za pomocą AIR 1.5.3 może określać ciąg znaków identyfikatora wydawcy w deskryptorze aplikacji. Identyfikator wydawcy należy określić tylko w przypadku publikowania aktualizacji dla aplikacji pierwotnie opublikowanych dla wersji AIR wcześniejszych niż 1.5.3. Jeśli oryginalny identyfikator nie zostanie określony w deskryptorze aplikacji, wówczas nowy pakiet AIR nie będzie traktowany jako aktualizacja istniejącej aplikacji.

Aby ustalić oryginalny identyfikator wydawcy, należy odszukać plik publisherid w podkatalogu META-INF/AIR, w którym zainstalowana jest oryginalna aplikacja. Ciąg znaków w tym pliku jest identyfikatorem wydawcy. Deskryptor aplikacji powinien określać środowisko wykonawcze AIR 1.5.3 (lub późniejszą wersję) w deklaracji przestrzeni nazw pliku deskryptora aplikacji — tylko wówczas możliwe jest ręczne określenie identyfikatora wydawcy.

Identyfikator wydawcy — jeśli jest dostępny — jest używany do następujących celów:

• Jako część klucza szyfrowania dla zaszyfrowanej składnicy lokalnej

• Jako część ścieżki katalogu zapisu aplikacji

• Jako część ciągu znaków połączenia dla połączeń lokalnych

• Jako część ciągu znaków tożsamości używanego w celu wywołania aplikacji z interfejsem API AIR dostępnym w przeglądarce

• Jako część OSID (używany podczas tworzenia niestandardowych programów instalacyjnych/deinstalacyjnych)

Gdy dochodzi do zmiany identyfikatora wydawcy, następuje również zmiana działania wszystkich funkcji środowiska AIR zależnych od tego identyfikatora. Na przykład: dochodzi do utraty dostępu do danych w istniejącej składnicy lokalnej, a wszelkie instancje Flash lub AIR, które tworzą lokalne połączenie z aplikacją, muszą stosować nowy identyfikator w ciągu znaków połączenia. W środowisku AIR 1.5.3 lub nowszym nie można zmienić identyfikatora wydawcy zainstalowanej aplikacji. Jeśli w przypadku publikowania pakietu AIR używany jest inny identyfikator wydawcy, instalator traktuje nowy pakiet jak inną aplikację, a nie jak aktualizację.

Narzędzia do podpisywania AIR akceptują dowolne magazyny kluczy dostępne za pośrednictwem architektury Java Cryptography Architecture (JCA). Ta architektura zawiera magazyny plików oparte na plikach, takie jak pliki w formacie PKCS12 (zwykle z rozszerzeniem .pfx lub .p12), pliki .keystore Java, magazyny kluczy PKCS11 urządzeń oraz systemowe magazyny kluczy. Formaty magazynów kluczy, do których narzędzie ADT może uzyskać dostęp, są uzależnione od wersji i konfiguracji środowiska wykonawczego Java używanego do uruchamiania narzędzia ADT. Dostęp do pewnych typów magazynów kluczy, np. do tokenów PKCS11 urządzeń, może wymagać zainstalowania i konfiguracji dodatkowych sterowników oprogramowania i wtyczek JCA.

Do podpisywania plików AIR można używać większości istniejących certyfikatów do podpisywania kodu. Można też uzyskać nowy certyfikat wydany specjalnie do podpisywania aplikacji AIR. Na przykład możliwe jest stosowanie dowolnego z wymienionych niżej certyfikatów wydawanych przez ośrodki VeriSign, Thawte, GlobalSign lub ChosenSecurity:

• ChosenSecurity

  • TC Publisher ID for Adobe AIR

• GlobalSign

  • ObjectSign Code Signing Certificate

• Thawte :

  • AIR Developer Certificate

  • Apple Developer Certificate

  • JavaSoft Developer Certificate

  • Microsoft Authenticode Certificate

• VeriSign :

  • Adobe AIR Digital ID

  • Microsoft Authenticode Digital ID

  • Sun Java Signing Digital ID

Podczas podpisywania pliku AIR narzędzie do pakowania zadaje do serwera zapytanie dotyczące ośrodka wystawiającego znaczniki czasu w celu niezależnej weryfikacji daty i czasu podpisu. Uzyskany znacznik czasu zostaje osadzony w pliku AIR. Jeśli certyfikat podpisujący obowiązuje podczas podpisywania, plik AIR może zostać zainstalowany nawet po utracie ważności certyfikatu. Z drugiej strony: jeśli nie uzyskano znacznika czasu, wówczas po utracie ważności lub odrzuceniu certyfikatu nie ma możliwości zainstalowania pliku AIR.

Domyślnie narzędzia do pakowania AIR uzyskują znacznik czasu. Jednak aby umożliwić pakowanie przy braku dostępności do usługi znacznika czasu, można wyłączyć wstawianie znacznika czasu. Adobe zaleca, aby wszystkie dystrybuowane publicznie pliki AIR zawierały znacznik czasu.

Domyślnym ośrodkiem wystawiającym znaczniki czasu, z którego korzystają narzędzia pakowania AIR, jest Geotrust.

W celu uzyskania certyfikatu należy odwiedzić witrynę sieci Web ośrodka certyfikacji, a następnie przeprowadzić proces związany z uzyskiwaniem. Narzędzia, jakie są używane do generowania pliku magazynu kluczy wymaganego dla narzędzi AIR, są uzależnione od typu zakupionego certyfikatu, sposobu przechowywania certyfikatu na komputerze odbierającym oraz w niektórych przypadkach — od przeglądarki używanej w celu odebrania certyfikatu. Na przykład, aby uzyskać i wyeksportować certyfikat Adobe Developer wydany przez ośrodek Thawte, należy użyć przeglądarki Mozilla Firefox. Certyfikat można wyeksportować jako plik P12 lub PFX bezpośrednio z interfejsu użytkownika programu Firefox.

Certyfikat samopodpisany można wygenerować za pomocą narzędzia ADT (Air Development Tool) używanego do pakowania plików instalacyjnych AIR. Możliwe jest również korzystanie z niektórych narzędzi innych firm.

Instrukcje generowania certyfikatu podpisanego automatycznie i podpisywania plików AIR zawiera sekcja Narzędzie ADT . Pliki AIR można eksportować i podpisywać za pomocą programów Flash Builder, Dreamweaver oraz za pomocą aktualizacji AIR dla programu Flash.

Poniższy przykład przedstawia sposób uzyskania certyfikatu AIR Developer Certificate z ośrodka certyfikacji Thawte, a także sposób przygotowania tego certyfikatu do użytku z narzędziem ADT.

W pewnych sytuacjach należy zmienić używany certyfikat w celu podpisania aktualizacji dla danej aplikacji AIR. Do takich sytuacji należą:

• Odnowienie oryginalnego certyfikatu podpisującego.

• Aktualizacja z certyfikatu samopodpisanego do certyfikatu wydanego przez ośrodek certyfikacji

• Zmiana certyfikatu samopodpisanego, który wkrótce utraci ważność, na inny certyfikat

• Zmiana certyfikatu komercyjnego np. w przypadku zmiany tożsamości korporacyjnej

Aby środowisko AIR rozpoznało plik AIR jako aktualizację, należy podpisać oryginalne pliki AIR i pliki aktualizacji tym samym certyfikatem lub zastosować podpis migracji certyfikatu do aktualizacji. Podpis migracji jest drugim podpisem stosowanym względem pakietu aktualizacji AIR przy wykorzystaniu oryginalnego certyfikatu. Podpis migracji korzysta z certyfikatu oryginalnego w celu wskazania, że autor podpisu jest oryginalnym wydawcą aplikacji.

Po zainstalowaniu pliku AIR z podpisem migracji nowy certyfikat staje się certyfikatem głównym. Kolejne aktualizacje nie wymagają podpisu migracji. Jednak w miarę możliwości należy stosować podpisy migracji jak najdłużej, aby ułatwić korzystanie z aplikacji użytkownikom, którzy pomijają niektóre aktualizacje.

W celu zmiany certyfikatów:

1. Utwórz aktualizację aplikacji

2. Spakuj i podpisz plik AIR aktualizacji nowym certyfikatem

3. Podpisz ponownie plik AIR oryginalnym certyfikatem (korzystając z polecenia -migrate narzędzia ADT)

Pod innymi względami plik AIR z podpisem migracji jest normalnym plikiem AIR. Jeśli aplikacja zostanie zainstalowana w systemie, który nie zawiera wersji oryginalnej, wówczas środowisko AIR zainstaluje nową wersję w standardowy sposób.

Aby zastosować podpis migracji, należy użyć Polecenie migrate narzędzia ADT zgodnie z opisem zawartym w rozdziale Podpisywanie zaktualizowanej wersji aplikacji AIR .

Niniejsza sekcja zawiera słowniczek terminów, które należy znać podczas podejmowania decyzji dotyczących sposobu podpisania aplikacji dla dystrybucji publicznej.

Certyfikaty do podpisywania kodu wydawane przez firmę Apple umożliwiają podpisywanie aplikacji dla systemu iOS, w tym aplikacji opracowanych z użyciem środowiska Adobe AIR. W celu zainstalowania aplikacji na urządzeniach testowych jest wymagane zastosowanie podpisu przy użyciu certyfikatu programisty wydanego przez firmę Apple. Do rozpowszechniania ukończonej aplikacji jest wymagane zastosowanie podpisu przy użyciu certyfikatu rozpowszechniania.

Aby można było podpisać aplikację, zarówno certyfikat do podpisywania kodu, jak i powiązany z nim klucz prywatny muszą być dostępne dla programu ADT. Plik certyfikatu nie zawiera klucza prywatnego. Należy utworzyć magazyn kluczy jako plik w formacie Personal Information Exchange (p12 lub pfx), zawierający certyfikat i klucz prywatny. Więcej informacji zawiera rozdział Konwertowanie certyfikatu programisty na plik magazynu kluczy P12 .